Μια ελπίδα ζεσταίνει τις καρδιές των κυβερνητικών παραγόντων που συναισθάνονται το αδιέξοδο στο οποίο έχουν οδηγηθεί μετά τα «μεγάλα λόγια» με τα οποία απέσπασαν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Η μοναδική ελπίδα είναι να γίνει ρύθμιση του χρέους, ώστε να είναι διαθέσιμα περισσότερα κεφάλαια και να ικανοποιηθούν κάποιες από τις υποσχέσεις. Τουλάχιστον να μην γίνουν τα ακριβώς αντίθετα, δηλαδή να μην μειώνονται οι συντάξεις ενώ οι αφελείς συνταξιούχοι περίμεναν την 13η!
Οσο κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα είναι αποτελεσματική στη στρέβλωση της πραγματικότητας, αυτή δεν αλλάζει την αλήθεια των ΑΤΜ. Ούτε οι επιστολές στους οργισμένους συνταξιούχους θεραπεύουν τον θυμό. Ούτε οι υποσχέσεις για μελλοντική αποκατάσταση των απωλειών πείθει…
Το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι μόνον ότι χρειάζονται κάποια ρύθμιση του χρέους, αλλά ότι αυτή πρέπει να γίνει γρήγορα. Και τούτο επειδή ήδη έχουν δρομολογηθεί και θα αρχίσουν να εφαρμόζονται σε λίγους μήνες, από την αρχή του 2017, νέες δυσμενείς ρυθμίσεις που μειώνουν συντάξεις ή αποδοχές εργαζομένων.
Οι επαγγελματίες που είναι ασφαλισμένοι σε ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ θα υποχρεωθούν σε διπλό χαράτσι 26,9% στο εισόδημά τους (20% για κύρια σύνταξη και 6,9% για ΕΟΠΥΥ), όπως επίσης αναμένεται επιβάρυνση 20,9% για τους αγρότες ασφαλισμένους στον ΟΓΑ (14% για κύρια σύνταξη και 6,9% για ΕΟΠΥΥ).
Ηδη το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2017 προβλέπει μείωση δαπανών για συντάξεις, ΕΚΑΣ, ενώ προβλέπεται η δημιουργία του ΕΦΚΑ (Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης) που θα έχει τεράστια ελλείμματα, άρα μικρά περιθώρια παροχών. Στο Ταμείο αυτό εντάσσονται από την 1η Ιανουαρίου 3,5 εκατ. ασφαλισμένοι και 2,6 εκατ. συνταξιούχοι και προβλέπεται να εμφανίσει έλλειμμα 2,9 δισ. ευρώ, το οποίο θα μειωθεί 1,1 δισ. ευρώ ύστερα από την παροχή από τον κρατικό προϋπολογισμό 1,7 δισ. ευρώ.
Επίσης το «ασφαλιστικό Κατρούγκαλου» προβλέπει τον επαναϋπολογισμό, μέχρι τον Σεπτέμβριο 2017, 2,6 εκατομμύρια κύριων συντάξεων, προφανώς για να μειωθούν οι περισσότερες από αυτές…
Αρα η μοναδική ελπίδα, όχι για να ανατραπούν αυτές οι αναμενόμενες εξελίξεις αλλά τουλάχιστον να απαλυνθούν κάποιες ακραίες επιπτώσεις, είναι να αυξηθούν τα διαθέσιμα του κράτους από τη μείωση των δαπανών για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Γι’ αυτό καταβάλλεται τόσο μεγάλη προσπάθεια, η οποία όμως έρχεται σε κακή συγκυρία. Στην Ευρώπη είναι έτος εκλογών σε μεγάλες χώρες και κυρίως στη Γερμανία, οπότε κανείς δεν θέλει να κάνει εντυπωσιακές χάρες στην ελληνική κυβέρνηση. Το ίδιο συμβαίνει και στις ΗΠΑ, όπου το κενό εξουσίας λόγω προεδρικών εκλογών θα είναι όλο και περισσότερο ορατό…
Την ίδια στιγμή, στην Ευρώπη αλλά κυρίως στις ΗΠΑ, κανείς δεν θέλει νέες έκτακτες εξελίξεις που θα επιδεινώσουν το κλίμα και θα ανατρέψουν τις λεπτές ισορροπίες των αγορών. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να γίνουν μικρές χάρες, επιμέρους ρυθμίσεις που διευκολύνουν για ένα διάστημα την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους αλλά δεν αλλάζουν ουσιαστικά το πραγματικό βάρος του. Απλώς κάνουν ευκολότερη της διαχείρισή του.
Αυτή είναι μια νηφάλια πρόβλεψη των επερχόμενων εξελίξεων και δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι ο συμβιβασμός που θα επιτευχθεί θα λύνει το δικό μας, της ελληνικής οικονομίας, πρόβλημα. Προφανώς αυτό πρέπει να το λύσουν οι Ελληνες πολίτες, χωρίς να εφησυχάζουν αναμένοντας την ξένη βοήθεια.