Εθισμένοι στο ψέμα

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε ότι όσα υποστήριξε ο Αλέξης Τσίπρας στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 δεν έχουν σχέση με την ομιλία του στο πρόσφατο συνέδριο, που ολοκληρώνεται αύριο στο κλειστό Στάδιο του Τάε Κβον Ντο. Οτι από την «ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων» στέλνει πλέον αυστηρό μήνυμα προς όλους «για την τήρηση της συμφωνίας στο ακέραιο». Ούτε χρειάζεται να επανέλθουμε στις ευτράπελες συμμαχίες και στους «συντροφικούς» χαιρετισμούς από τον εθνικολαϊκόστροφο εταίρο. Ολα, βέβαια, έχουν τη σημασία τους, την ερμηνεία τους και εκτός από το πολιτικό και συμβολικό βάρος.

Εκείνο που εισπράττει η ελληνική κοινωνία σε μεγάλες ποσότητες είναι το ψέμα, η διαρκής επινόηση μιας άλλης πραγματικότητας και η αυθαιρεσία που ακολουθεί, απαραίτητη συγκολλητική ουσία για την επιβίωση μιας κυβέρνησης που αδυνατεί να κυβερνήσει.

Τι βοηθάει σε αυτήν την επιβίωση και μάλιστα χωρίς διαμαρτυρίες από τους ψηφοφόρους ανάλογες με τον βαθμό διάψευσης των προσδοκιών τους; Μα το γεγονός ότι, επί της ουσίας, δεν υπήρξαν προσδοκίες. Κανείς δεν πίστεψε ότι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα «σκίσουν» τα μνημόνια. Ο πολιτικός διάλογος στην Ελλάδα διεξάγεται στη σφαίρα του άρρητου, του ανομολόγητου. Δεν έχει σχέση με αυτά που λέγονται αλλά με όσα δεν λέγονται. Η άνθηση, λόγου χάρη, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. οφειλόταν στο πολιτικό πρόγραμμά τους ή στη συνεπή και απρόσκοπτη λειτουργία του πελατειακού κράτους; Ποιος ομολογούσε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους ψήφιζε τα δυο αυτά κόμματα;

Ετσι και τώρα. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ήθελαν να εκδικηθούν το παλιό πολιτικό σύστημα. Απλώς συνειδητοποιούν ότι το «σύστημα» αυτό ζει και βασιλεύει και μέσα από τους υποτιθέμενους ανατροπείς του. Στις ερχόμενες εκλογές, λοιπόν, θα στραφούν, ενδεχομένως, σε μια άλλη επιλογή πάλι με κριτήριο την άρνηση και όχι την κατάφαση. Να «τιμωρήσουν» την υπάρχουσα κυβέρνηση δηλαδή και όχι να στηρίξουν μιαν άλλη επειδή πραγματικά πιστεύουν ότι θα τα καταφέρει καλύτερα.

Η μόνη… μικρή διαταραχή σε αυτήν την αλυσίδα είναι ότι έτσι όπως εθιζόμαστε στη διαδικασία του ψέματος, έτσι όπως θεωρούμε τη διάψευση αναμενόμενη και την αυθαιρεσία κανονικότητα, εξοικειωνόμαστε και με τον αυταρχισμό σαν να είναι φυσική πτυχή της δημοκρατίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή