Πριν από μερικές μέρες όλα έδειχναν ότι η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να πάει σε εκλογές σύντομα και αντίθετα ήταν αποφασισμένη να πολεμήσει με νύχια και με δόντια για να κρατηθεί στην εξουσία. Αλλωστε δεν φαινόταν κάτι στον ορίζοντα που θα την ανάγκαζε να προσφύγει σε εκλογές. Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλ. Τσίπρας δημιούργησε ένα ενδεχόμενο διενέργειας πρόωρων εκλογών με τη «σκληρή» δήλωσή του που συνδύαζε τη δεύτερη αξιολόγηση με τη ρύθμιση του χρέους. Τώρα με τη μεγάλη αναταραχή που ξέσπασε στη Δικαιοσύνη και τη δικαστική εξουσία από τις κυβερνητικές ενέργειες, τίποτα δεν μπορεί να αποκλεισθεί. Αποδείχθηκε για άλλη μία φορά ότι στην πολιτική οι εξελίξεις προκαλούνται από τα γεγονότα και αυτά δεν καθορίζονται πάντα σύμφωνα από τη βούληση της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση, δηλαδή σε άμυνα, καθώς η αντιπαράθεση για τις τηλεοπτικές άδειες μετατράπηκε σε κορυφαίο πολιτικό ζήτημα που σε μεγάλο βαθμό αφορά επίσης τη λειτουργία θεσμών. Για πρώτη ίσως φορά στην περίοδο της αντιπολίτευσης η πολιτική δραστηριότητα εμπλέκεται τόσο ανοιχτά με τη λειτουργία της δικαστικής εξουσίας. Με αυτή την έννοια μπορούμε να αναφερόμαστε σε κρίση η οποία σταδιακά παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και ουδείς μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα πού θα φτάσει. Είναι πολλές οι εμπλεκόμενες πλευρές και όλες φαίνονται αποφασισμένες να κλιμακώσουν τη σύγκρουση, κρίνοντας από τη ρητορική που χρησιμοποιούν και τις διατυπώσεις των σχετικών ανακοινώσεων.
Ετσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, μπορεί η κυβέρνηση να επιμένει στις θέσεις της και να προβάλει ένα πρόσωπο αποφασισμένο να επιβάλει τη θέλησή της, αλλά η ταραχή που νιώθει είναι έκδηλη. Φαίνεται από τις απειλές που συνεχίζει να εκτοξεύει ο Ν. Παππάς, τις μεσολαβητικές πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει ο πρόεδρος της Βουλής για ανασύσταση του ΕΣΡ, την επιλογή του πρωθυπουργού να μην εμφανιστεί χθες στη Βουλή για να μιλήσει για το επίμαχο θέμα των αδειών, παρά τις πληροφορίες που κυκλοφορούσαν την προηγούμενη μέρα. Είναι προφανές πλέον ότι περιμένει την ετυμηγορία του Συμβουλίου της Επικρατείας για να αποφασίσει τα επόμενα βήματά της.
Αν η απόφαση του ΣτΕ είναι θετική γι’ αυτήν, θα θεωρήσει ότι κατήγαγε μεγάλη νίκη και θα εντείνει ακάθεκτη τις προσπάθειες επιβολής του καθεστώτος της. Αν όμως η απόφαση είναι αρνητική, τότε θα αντιμετωπίσει μεγάλο πρόβλημα. Μερικοί υποστηρίζουν ότι πιθανότατα θα αδιαφορήσει για την απόφαση και θα εφαρμόσει τον νόμο της, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτή η απόφαση δεν είναι μια οποιαδήποτε με τις διαστάσεις που έχει λάβει και μετά την προχθεσινή σκληρότατη κοινή ανακοίνωση των δικαστικών ενώσεων. Ανακοίνωση που σαφώς στρέφεται εναντίον της συμπεριφοράς και των χειρισμών της κυβέρνησης και παράλληλα εξίσου σαφώς δείχνει τις αποστάσεις που παίρνουν οι δικαστικοί από τις σημερινές ηγεσίες των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας. Επομένως, δεν θα είναι καθόλου απλό για την κυβέρνηση να αγνοήσει την απόφαση του ΣτΕ, αν δεν είναι προσαρμοσμένη στις επιθυμίες της. Με δεδομένο επίσης ότι η αντιπολίτευση βρίσκεται ήδη στα κάγκελα…
Το σίγουρο, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, είναι ότι η Δικαιοσύνη δύσκολα θα συνέλθει από την αναταραχή στους κόλπους της και στις σχέσεις της με την εκτελεστική εξουσία. Ασχέτως της απόφασης στην οποία θα καταλήξει το ΣτΕ. Η ακούσια ή εκούσια εμπλοκή της με την πολιτική αφαίρεσε μεγάλο μέρος της ηρεμίας που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει τη λειτουργία της, προκάλεσε διχασμό μεταξύ των λειτουργών της και ενίσχυσε το κλίμα καχυποψίας απέναντι στις αποφάσεις της. Πολύ κακό όλο αυτό για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος!