Πάλι η ίδια συζήτηση, ξανά το ίδιο δίλημμα στο τέλος: να μείνουν ή να φύγουν; Το ακούω, κατά κανόνα, από ανθρώπους μετριοπαθείς, πολιτικά κεντρώους έως και σοσιαλδημοκράτες, όπως προχθές από εκλεκτό φίλο. Δεν είναι, προς Θεού, ότι αυτοί οι άνθρωποι τρέφουν τίποτε αυταπάτες για την κυβέρνηση και τις δυνατότητές της. Το αντίθετο συμβαίνει, έχουν πεισθεί ότι ποτέ στο παρελθόν της δημοκρατίας μας δεν υπήρξε χειρότερη κυβέρνηση. Πιστεύουν όμως –και πολύ σωστά– ότι ο εξευτελισμός αυτής της κυβέρνησης είναι διαδικασία απαραίτητη, αν θέλουμε να σωθεί ή χώρα και όχι απλώς να τη σκαπουλάρουμε έως την επόμενη φορά, διότι μαζί με την κυβέρνηση αποδομείται, επιτέλους, και ο αριστερός λαϊκισμός. Αυτός είναι η ασθένεια, η κυβέρνηση εθνικιστών-σοσιαλιστών είναι ένα σύμπτωμά της – προφανώς το πιο φρικώδες. Συνεπώς, καταλήγουν, ίσως χρειάζεται να μείνει ακόμη η κυβέρνηση και να φθείρεται.
Εχει σημασία ότι η εφεκτικότητα των συνομιλητών μου μπροστά στο δίλημμα εντείνεται και από τις αμφιβολίες τους για την εναλλακτική επιλογή που τους προσφέρεται. Κανείς τους δεν αμφιβάλλει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ικανότητα και είναι το ενδεδειγμένο πρόσωπο για να αναλάβει τη διακυβέρνηση· όλοι τους, όμως, φοβούνται ότι πίσω από τον Κυριάκο βρίσκεται η γνωστή αδιόρθωτη Ν.Δ., την οποία γνωρίσαμε (και λατρέψαμε…) την περίοδο 2004-2009. Τους καταλαβαίνω και σε αυτό. Ομως, ο Μητσοτάκης θα ήταν βλάκας εάν διέλυε το στράτευμα προκειμένου να το αλλάξει τελείως, ενώ επίκειται μάχη – και δεν είναι καθόλου τέτοιος. Πραγματοποιεί προσεκτικές αλλαγές, που δίνουν τις κατευθύνσεις προς τις οποίες θα κινηθεί εάν κυβερνήσει. Οσοι τον γνωρίζουν προσωπικά, ξέρουν ότι το εννοεί απολύτως. Στο χέρι του είναι να πείσει και την κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων. Οσον αφορά τώρα εκείνους στη Ν.Δ. οι οποίοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τον Μητσοτάκη καθώς απομακρύνει τη Ν.Δ. από τον λαϊκισμό, νομίζω ότι, παρ’ όλα αυτά, θα ήσαν βλάκες αν δεν αντιλαμβάνονταν ότι, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, ο Κυριάκος προσωπικά είναι η μόνη ελπίδα για το κόμμα τους. (Αν το βάζουν πάνω από το συμφέρον τους…)
Τα συμμερίζομαι αυτά, σε μεγάλο βαθμό· όμως, κατά τη γνώμη μου, το κρίσιμο στοιχείο για να δοθεί απάντηση στο δίλημμα είναι η σπάνια ανικανότητά της και, ιδίως, επειδή αυτή συνδυάζεται και μεγεθύνεται από μια παρωχημένη και απολιθωμένη ιδεολογία, κατευθείαν από τον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Μιλάμε, δηλαδή, για ανθρώπους οι οποίοι, ώρες-ώρες, μιλούν σαν να πιστεύουν ότι πολεμούν ξανά τον Εμφύλιο και, ταυτοχρόνως, είναι παντελώς αδαείς και εκπληκτικά ανίκανοι με τα θέματα της πραγματικότητας. Οταν δρουν, το κάνουν με την κεκτημένη ταχύτητα του πιο σκοτεινού και άγριου ΠΑΣΟΚ: λες και κυβερνά ο Κουτσόγιωργας μόνος του. Δείτε, χθες, τον αναπληρωτή Διοικητικής Μεταρρύθμισης (!) κ. Βερναρδάκη, ο οποίος ανανεώνει συμβάσεις εργασίας στους δήμους ενώ δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες πιστώσεις. Με απλά λόγια: εγώ σου δίνω δουλειά, πήγαινε στον άλλο (στους δήμους, εν προκειμένω) να σε πληρώσουν.
Ποιος δεν πείθεται, αναρωτιέμαι, όταν βλέπουμε ανικανότητα και ιδεολογία να αλληλοσυμπληρώνονται για να δυναμιτίσουν το τελευταίο οχυρό της Δικαιοσύνης: το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός προσωπικώς, άνοιξε το ζήτημα με τους δικαστές, στην προσπάθεια να τακτοποιηθεί το χάος που άφησε πίσω η παρέμβασή τους στα ΜΜΕ. Δοκίμασαν με το καλό: επίδομα 300 ευρώ για τους ανώτερους δικαστικούς, τρία χρόνια παράταση για τη σημερινή ηγεσία, φοροαπαλλαγές και επιστροφή φόρων, αύξηση θέσεων (δηλαδή προσλήψεις)· και κάθε φορά δεν καταλάβαιναν πόσο ενοχλητική γινόταν για τον κόσμο αυτή η πολιορκία των δικαστών με χάρες και ρουσφέτια. Ούτε όμως καταλάβαιναν πόσο προκαλούσαν και τους δικαστές, που πρώτοι αυτοί αντιλαμβάνονται καλύτερα από όλους ότι η ηθική ακεραιότητά τους είναι conditio sine qua non της εξουσίας τους. (Τη λατινικούρα την πέταξα για τον Αλέξη, που του αρέσουν κάτι τέτοια όπως είδαμε και στο συνέδριό τους…)
Υστερα, με μια απρονοησία που μας δίνει το μέτρο του κινδύνου που αντιπροσωπεύουν αυτοί οι άνθρωποι, έκαναν το τεράστιο λάθος να τα βάλουν με τον λάθος άνθρωπο και με τον λάθος τρόπο. Λάθος άνθρωπο, διότι ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ χαίρει ειλικρινούς σεβασμού στον επαγγελματικό κύκλο του. Οχι μόνο για την ανεπίληπτη εντιμότητα με την οποία εκτελεί το καθήκον του, αλλά και για τη νομική σκέψη του. Λάθος τρόπο, διότι ο κατά τα άλλα υπερευαίσθητος περί τα δικαιώματα των κατηγορουμένων υπουργός Δικαιοσύνης και καθηγητής διέταξε την έρευνα (που θα έθετε τον αντιπρόεδρο εκτός σύνθεσης του δικαστηρίου), αποδεχόμενος την υποκλαπείσα προσωπική αλληλογραφία του δικαστή, που δημοσίευσαν έντυπα του γνωστού κυκλώματος, αυτού που κατήγγειλε ο Μητσοτάκης στη Βουλή προ εβδομάδος. Με την «Αυγή» μάλιστα στην πρώτη γραμμή μιας κατάστασης, οι δικαστικές ενώσεις, σε κοινή ανακοίνωσή τους, προσδιόρισαν ως «προσπάθεια εκβιασμού» των δικαστών. Ετσι, η κυβέρνηση έχασε τους δικαστές. Νομίζω διά παντός. Για να το πω διαφορετικά, αφού η κυβέρνηση είχε πυροβολήσει η ίδια το ένα πόδι της, πήγε να κάνει κάτι για να πορευτεί και, απλώς, κατάφερε να πυροβολήσει και το άλλο. Και όλα αυτά εις βάρος του ακρογωνιαίου λίθου της σύγχρονης δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης.
Ξέρω ότι είναι εκνευριστικό. Ακόμη και σε μένα ακούγομαι κάποιες φορές σαν παρωδία Κικέρωνα, αλλά, δεν γίνεται, αυτοί πρέπει να φύγουν…
Ο αχινός
Σχετικά με τη χθεσινή φωτογραφία (η κ. Αννέτα Καββαδία με τις τρίχες της κεφαλής της τεταμένες προς πάσα κατεύθυνση – κάτι σαν τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ σε χτένισμα…), φίλη της στήλης με βεβαιώνει ότι, το πρωί της ημέρας που ελήφθη η φωτογραφία, είδε τη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ να βγαίνει στις 10.30 από το κομμωτήριο του λεγόμενου κομμωτή των σταρ Βαγγέλη Χατζή, στην περιοχή του λάθος Ψυχικού, δηλαδή του Νέου. Συμπεραίνω, λοιπόν, ότι το ατύχημα που απεικονίζει η χθεσινή φωτογραφία δεν ήταν ηλεκτροπληξία, αλλά κόμμωση. Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι χειρότερο: να σου βγαίνει το μαλλί σαν αχινός από το ρεύμα ή να πληρώνεις για να το αποκτήσεις;
Greek statistics
Σε μία από αυτές τις έρευνες που η εγκυρότητά τους εξαρτάται από την ειλικρίνεια των ερωτηθέντων –μια έρευνα μάλιστα αρκούντως ηλίθια, ώστε να τη δημοσιεύσει η γερμανική Bild–, αναφέρεται ότι οι Ελληνες είναι οι πρώτοι στην Ευρώπη όσον αφορά τη συχνότητα με την οποία κάνουν σεξ. Το σχόλιό μου το διαβάσατε ήδη στον τίτλο…