Καλά κι άγια έκαναν τα κανάλια, κρατικά και ιδιωτικά, που έδειξαν στα δελτία ειδήσεων ένα φιλμάκι με το οποίο η Αστυνομία προειδοποιεί τους αθώους του κόσμου τούτου να βάλουν ένα όριο στην ευπιστία τους. Να μην πιστεύουν όσους τους τηλεφωνούν, παριστάνοντας τους αστυνομικούς, για να τους ανακοινώσουν εμπλοκή συγγενή τους σε τροχαίο και να ζητήσουν πέντε ή δέκα χιλιάρικα ευρώ, ώστε «να τακτοποιήσουν το ζήτημα χωρίς περαιτέρω». Είναι πολλά μέχρι στιγμής τα θύματα της άθλιας πλεκτάνης, που ποντάρει στην πρόκληση υπέρμετρης συγκινησιακής φόρτισης στους ακροατές του αιφνιδιαστικού σκληρού μηνύματος, άρα και στη μείωση του διανοητικού τους ελέγχου, ακόμα και στον μηδενισμό του. Ενας αλαφιασμένος άνθρωπος, με το μυαλό μουδιασμένο από μιαν αναγγελία που ηχεί επίσημη, δεν μπορεί να υποψιαστεί αμέσως τους απατεώνες και να τους διαολοστείλει.
Θα έκαναν όμως ακόμα καλύτερα τη δουλειά τους τα κανάλια, θα τιμούσαν δηλαδή την ευθύνη που οφείλουν απέναντι στο κοινό τους, λόγω του δημόσιου αγαθού που χρησιμοποιούν ή και καταχρώνται, αν έδειχναν και ξανάδειχναν το σποτάκι. Κάθε μέρα. Οχι άπαξ. Και βέβαια σε ώρες υψηλής θεαματικότητας. Οταν υπάρχει αντίκρισμα. Το λέω αυτό γιατί οι ξενύχτηδες γνωρίζουν καλά ότι τα εμπορικά κανάλια συνηθίζουν να προβάλλουν τα (άνευ πληρωμής) κοινωνικού περιεχομένου μηνύματα σε ώρες μεταμεσονύκτιες, όταν ο πολύς κόσμος απλώς κοιμάται. Τα δείχνουν μάλιστα διάσπαρτα ανάμεσα στις πορνοδιαφημίσεις, στις οποίες αρκετά από αυτά έχουν προ πολλού ενδώσει.
Εκεί, και μόνον εκεί, σ’ αυτήν την κοιμωμένη ζώνη, θα δει κανείς τα προτρεπτικά ή παρακλητικά μηνύματα του ΕΚΑΒ, της Πυροσβεστικής, των Ανώνυμων Αλκοολικών, του Χαμόγελου του Παιδιού, των Γιατρών του Κόσμου ή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, οικολογικών οργανώσεων, ενώσεων αλληλεγγύης σε πάσχοντες από κάποια δύστροπη νόσο, φιλοζωικών ομίλων κτλ. Τα κανάλια δηλαδή τις δείχνουν μόνο και μόνο για να ξεχρεώσουν λογιστικά, όχι κοινωνικά και ηθικά. Απλώς για να μπορούν να απαντήσουν «ορίστε, τα παίξαμε» σε πιθανό έλεγχο. Οχι επειδή όντως νοιάζονται. Μα ποιος θα τα ελέγξει γι’ αυτό, ή μάλλον και γι’ αυτό; Το ΕΣΡ; Αμήν και πότε.
Υπάρχει πάντως ένα ευρύτερο θέμα με τις διαφημίσεις. Ας αφήσουμε στην άκρη το ότι όσες αναζητούν θηράματα στην παιδική αγορά παίζονται οποιαδήποτε ώρα, όχι μόνο στη θεωρητικά προβλεπόμενη. Ας παρακάμψουμε και τον αυτονόητο πια σεξισμό τους, που τον αναθεματίζουμε μόνο κάθε 8 Μαρτίου. Κι ας φέρουμε στον νου μας μια πρόσφατη ρεκλάμα κάποιας μάρκας αυτοκινήτου: Με τον γιωταχή, που άργησε να ξεκινήσει για το ραντεβού του, να γκαζώνει, να χρησιμοποιεί το κινητό του οδηγώντας σε βουνά και λαγκάδια, να ξυρίζεται οδηγώντας, να φωτογραφίζει οδηγώντας, να στέλνει μηνύματα στην καλή του οδηγώντας. Ζώνη; Δεν θυμάμαι αν φορούσε. Αν όμως οδηγούσε έχοντας βάλει ζώνη στο μυαλό του, όλοι θα το θυμόμασταν.