Εντυπωσιάστηκα από το μεσσιανικό ύφος της ομιλίας που εξεφώνησε για τον Φιντέλ ο κ. Τσίπρας. Σε τόνο θριαμβευτικό, μόνον επικήδειο δεν θύμιζε. Μάρκος Αντώνιος μπροστά στον νεκρό Ιούλιο Καίσαρα έτοιμος να φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο του. Η αλήθεια είναι ότι ακούγοντάς τον, αναρωτιόμουν αν τον έχω ακούσει να υιοθετεί ποτέ κάποιο άλλο ύφος στις ομιλίες του. Ακόμη κι όταν αναφέρεται σε επενδύσεις ή στην ανάπτυξη, μιλάει σαν να πρόκειται για την παγκόσμια επανάσταση, την οποία, μάλλον νόμιζε ότι κηρύσσει από την Αβάνα. Θα μου πείτε ότι όσο θα κάνει επενδύσεις άλλο τόσο θα κάνει και επανάσταση. Χωρίς βέβαια να παραγνωρίζω το μοναδικό χάρισμα αυτού του ανθρώπου, την προσαρμοστικότητα που διαθέτουν οι χαρακτήρες χωρίς ιδιότητες. Στην Κούβα προσαρμόσθηκε στο ύφος του Κάστρο, ο οποίος, εδώ που τα λέμε, ήταν χαρισματικός. Ευτυχώς το λεξιλόγιο του κ. Τσίπρα δεν είναι τόσο πλούσιο όσο το λεξιλόγιο του Κουβανού και ο λόγος του δεν κράτησε έξι ώρες, όπως ο μέσος όρος διάρκειας των αγορεύσεων του Κάστρο, όσο ήταν εν ζωή εννοείται.
Επειδή από προχθές ακούω να μιλάνε για την αντιφατική συμπεριφορά του κ. Κατσίκη, ο οποίος, από τη μια στηρίζει μια κυβέρνηση της Αριστεράς και από την άλλη κατακεραυνώνει την ομοφυλοφιλία ως άντρακλας, δικαιούμαι νομίζω να αναρωτηθώ ποια είναι η αντίφαση; Στα καθεστώτα που τόσο θαυμάζει ο πρόεδρος της κυβέρνησης την οποία στηρίζει ο κ. Κατσίκης, δεν νομίζω ότι η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή ως σεξουαλική συμπεριφορά. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, πάντως αν δεν κάνω λάθος, στην Κούβα του Φιντέλ πολλοί ομοφυλόφιλοι βρίσκονται στη φυλακή μόνον και μόνον επειδή είναι ομοφυλόφιλοι. Το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών είναι κατάκτηση του δυτικού φιλελευθερισμού. Κι αυτό που ξεχνούν οι αμόρφωτοι αριστεροί μας είναι ότι ο φιλελευθερισμός δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομία. Eχει να κάνει με το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων, μέρος των οποίων είναι η οικονομία, ή η θρησκεία στην κοινωνική της διάσταση.
Πάντως, μετά το ταξίδι στην Αβάνα και την επαναστατική παράσταση που έδωσε εκεί ο πρωθυπουργός, μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ότι η προεκλογική περίοδος εγκαινιάστηκε. Από μια άποψη θα μου πείτε δεν τελείωσε ποτέ. Αγοράστε πίτσες και μπίρες και ετοιμαστείτε να ακούτε κάθε βράδυ τον Μεσσία να κηρύσσει την επανάσταση κατά των Eυρωπαίων δανειστών και δυναστών. Το θέαμα μπορεί να είναι βαρετό, όμως τι να κάνουμε, αυτό το ποδόσφαιρο έχουμε, αυτό θα δούμε.