Τι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν πως το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης αποτελεί μονόδρομο για τον κ. Τσίπρα, ο οποίος βλέπει ότι το ποσοστό της εκλογικής του δύναμης συρρικνώνεται συνεχώς, φθάνοντας μόλις στο μισό, έναντι του ποσοστού επιρροής της Ν.Δ. (τελευταία δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας). Κατά τις ίδιες εκτιμήσεις, ο πρωθυπουργός, στερούμενος οποιουδήποτε νέου «αφηγήματος» (θελκτικού ή απατηλού) προς τους ψηφοφόρους, θα επιζητήσει κάποια ανάκαμψη, μέσω της ελάφρυνσης του χρέους και μερικών περιορισμένων –έστω– κοινωνικών παροχών, περί τα τέλη της θητείας του. Μπορεί η πρόβλεψη αυτή να συμβαδίζει με τη λογική. Κατά πόσον, όμως, η έως τώρα πολιτική συμπεριφορά του κ. Τσίπρα υπήρξε λογική και προβλέψιμη; Αντιθέτως. Βασίστηκε, κυρίως, σε απόπειρες αιφνιδιασμού των δανειστών και των εσωτερικών του αντιπάλων, με στόχο την ανατροπή των εκάστοτε δεδομένων. Αυτός είναι ο πρώτος «αστερίσκος» του υπογράφοντος, ως προς τη «λογική» ανάλυση, περί αποφυγής προώρων εκλογών. Υπάρχει, όμως, και δεύτερος «αστερίσκος», τον οποίο, επίσης προσωπικά, θεωρώ εξίσου σημαντικό.
Ο κ. Τσίπρας, αν χάσει τις πρόωρες εκλογές, όπως εισηγούνται ορισμένα «αριστερότερα» στελέχη του, θα υποβιβασθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση, με αυξημένες δυνατότητες πολεμικής εναντίον της Ν.Δ. και των τυχόν κυβερνητικών της εταίρων. Οι οποίοι θα βρεθούν με την «καυτή πατάτα» της δεύτερης αξιολόγησης στο χέρι. Τι θα πράξει, όμως, ο κ. Καμμένος, με το δεδομένο πως όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τους ΑΝΕΛ περί το 1,5%, δηλαδή εκτός Βουλής; Ο κ. Καμμένος, καλώς ή κακώς, έχει ταυτίσει, από το 2015, την πολιτική του ύπαρξη ως κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον κ. Τσίπρα αξιωματική αντιπολίτευση και το κόμμα του εκτός Βουλής, επέρχεται ο πολιτικός του θάνατος. Γιατί, λοιπόν, να μην υπάρχει και στους ΑΝΕΛ ο πειρασμός μιας πολιτικής «αποκοτιάς», με στόχο την πολιτική τους σωτηρία; Οι αφορμές είναι πολλές. Πρώτον, η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που υποδαυλίζει η Αγκυρα και η οποία έχει ως πρώτο παραλήπτη τον υπουργό Αμυνας. Η όξυνση αυτή, κάθε άλλο παρά αποκλείεται να «αφυπνίσει» τα εθνικοπατριωτικά αισθήματα του κ. Καμμένου, με αντιδράσεις και εισηγήσεις κατά της «υποτονικής στάσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, υπάρχει και πληθώρα εσωτερικών θεμάτων που μπορούν να διεγείρουν ανάλογα αντανακλαστικά. Ηδη οι ΑΝΕΛ… τριχάστηκαν στο νομοθέτημα του υπουργείου Δικαιοσύνης, εξαιτίας ρυθμίσεων που αφορούν ομόφυλα ζευγάρια και δικαιώματα πολιτών ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Βεβαίως, η στάση των ΑΝΕΛ, στην περίπτωση αυτή, θα ήταν πολιτικά ανώδυνη, αφού το υπερψηφίσαν οι παρόντες βουλευτές από Ν.Δ., Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι και Ενωση Κεντρώων.
Ουδείς, όμως, μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η αντίδραση των ΑΝΕΛ να εκδηλωθεί και σε κάποιο καίριο νομοθέτημα, που θα απειλεί την πλειοψηφία της σημερινής συγκυβέρνησης. Κατά πολλούς, αυτό θα εξαρτηθεί από τον επιτεινόμενο φόβο του κ. Καμμένου ότι θα μείνει εκτός Βουλής και την πρόθεση να επιχειρήσει μια ηρωική απαλλαγή από τον εναγκαλισμό του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τούτο, για την ανάκτηση της χαμένης τιμής των εθνικοπατριωτικών του διακηρύξεων. Φυσικά, ένα τέτοιο εγχείρημα προϋποθέτει την καταγγελία του μέχρι σήμερα εταίρου, φθάνοντας έως την ανατροπή της κυβέρνησης (με εθνικοπατριωτικό μοχλό). Για τους ανησυχούντες ή τους εφησυχάζοντες, έτσι έχουν τα πράγματα σήμερα…