Παράδεισοι σε κρίση

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Χρόνια τώρα, το βλέμμα προσκρούει σε τοίχο. Ο χρόνος δεν είναι πια ανοικτός προς το μέλλον. Απουσιάζει η στόχευση προς τον επίλεκτο τόπο της προόδου, η ιδέα της έδυσε. Ομως στις παραμονές κάθε νέου έτους, παρέμενε εκείνη η μεταφυσική πίστη στην αλλαγή προς το καλύτερο. Εσχάτως, φέτος ιδίως, η πρωτοχρονιάτικη αισιοδοξία έχει λάβει τέλος και το γύρισμα του χρόνου έχει πάψει να αποτελεί μια στιγμιαία μεταφορά στη Γη της Επαγγελίας. Μια σειρά από συμφορές προαναγγέλλονται για τη χώρα μας –και όχι μόνο– από τους προφήτες της οικονομίας, της πολιτικής, κάθε είδους τεχνοκράτες, εμπειρογνώμονες, αναλυτές και άλλους «εκτιμητές» κρίσεων.

Η Le Figaro περιγράφει καταστάσεις χάους και απελπισίας στη χώρα, με τους Ελληνες να «σηκώνουν» από την αγορά ποσότητες λαδιού, καφέ και καπνού ενόψει της αύξησης του ΦΠΑ από 1ης Ιανουαρίου. Οι επενδυτές και συγγραφείς Ματίας Βάικ και Μαρκ Φρίντριχ σκιαγραφούν στην Deutsche Welle την Ελλάδα ως χώρα χρεοκοπημένη, απολύτως εξαρτημένη οικονομικά από την Ε.Ε., με ακόμη δυσμενέστερα δημοσιονομικά το 2017 και εντατικότερη διαρροή «εγκεφάλων». Ο Guardian βλέπει οριστική χρεοκοπία της Ελλάδας κατά το νέο έτος, άνοιγμα καταυλισμών και συνόρων από τον Ερντογάν και κορύφωση της προσφυγικής κρίσης. Το Stratfor προδιαγράφει για τη χώρα μας ακόμη πιο τεταμένες σχέσεις με τους πιστωτές, νίκη των ευρωσκεπτικιστών σε Γαλλία και Ολλανδία, κατακερματισμό της Ε.Ε. σε μικρότερες περιφερειακές ομάδες, τριγμούς στις τράπεζες του Νότου και κατάρρευση της νομισματικής ένωσης…

Παράδεισοι πλέον δεν υπάρχουν, καμία ξεκάθαρη εικόνα για την επαύριο, παρά ένα αδιευκρίνιστο πλαίσιο, και σχεδόν καμία εμφανής επιθυμία για σωτηρία. Παρότι η ανθρώπινη περιπέτεια, με τα πάθη, τις τρέλες, τις εκλάμψεις της, συνεχίζεται, έχουν αλλάξει οι συνομιλητές (σχήματα εξουσίας οριζόντια, όχι κάθετα, πιο εκλεπτυσμένα, πιο σύνθετα, διασπαρμένα σε δίκτυα) και οι συνθήκες (αβυσσαλέες αντιφάσεις, τμήματα της ανθρωπότητας παραδομένα στην ιστορική απολίθωση και ολοκληρωτικές ιδεοκρατίες). Παγκοσμιοποίηση και Ιντερνετ πλέκουν ένα αόρατο δίχτυ που αλληλοεξαρτά τους πάντες μεταξύ τους, κάθε γωνιά του πλανήτη ζει τα άλγη και τα άχθη όλων. Μια αλλαγή τόσο βαθιά όσο εκείνη που επέφεραν οι επιστήμες στην παραδοσιακή θέαση του πραγματικού. Μοιάζει με συναρμογή ιστορικών χώρων και χρόνων στην παρούσα στιγμή. Σαν η εποχή να έχει περιμαζέψει μεγάλες κρίσεις του παρελθόντος και να τις αναβιώνει στα έσχατα όριά τους. Και ο εχθρός έπαψε να είναι μονοδιάστατος, είναι ένα τέρας με πολλά πρόσωπα: εθνικοί φανατισμοί, ισλαμικός ζηλωτισμός (επιβεβαιώνεται η ρήση του Εντγκάρ Μορέν, «η απώλεια του μέλλοντος οδηγεί στο παρελθόν, στην αναγέννηση του εθνικισμού και του θρησκευτικού φανατισμού»), μεγάλες μεταναστεύσεις, διαφθορά, οργανωμένο έγκλημα, φαινόμενο του θερμοκηπίου… Ολες απειλές παγκόσμιες, χωρίς σύνορα. Δεν πρόκειται για έκφραση απελπισίας ενός ερημίτη ή την αγωνία μιας μειοψηφίας περιθωριακών, αλλά για γενικευμένες απόψεις.

Ομως, και στις παρυφές του χάους, ας το θυμηθούμε σήμερα, υπάρχει κάτι βαθιά θαμμένο σαν το αμύγδαλο στον πυρήνα των ανθρώπινων μόχθων, η αιώνια αναζήτηση περισσότερης καλοσύνης, που συντηρεί μέσα μας την αγάπη για τα πράγματα, και τα κάνει να υπάρχουν ακόμη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή