Βαρύς ο φετινός χειμώνας, με λιγοστά και ασθενικά τα ανοίγματά του, προσθέτει βάσανα στα βάσανα των προσφύγων και τους κλέβει τη ζωή και με άλλους τρόπους. Με αναθυμιάσεις, με αρρώστιες, με το ξεπάγιασμα. Επίμονα ασυντόνιστες και σπασμωδικές οι προσπάθειες της κυβέρνησης να ανταποκριθεί σε ένα πρόβλημα που την ξεπερνάει φανερά, και όχι μόνο λόγω του μεγέθους του, λύνουν ένα πρόβλημα για να προξενήσουν δύο. Πολλές φορές αναγγέλθηκαν «τελικές ημερομηνίες» («σε ένα μήνα όλοι οι πρόσφυγες θα ζουν σε μέρη θερμαινόμενα», «σε δύο μήνες η κατάσταση στα νησιά του Αιγαίου θα έχει εξανθρωπιστεί»…), στις περισσότερες όμως αποδείχτηκε ότι ακόμα και ο χρόνος ανήκει στα διαστελλόμενα μεγέθη.
Ανάποδη κίνηση, συστολική, φαίνεται πως ακολουθεί η κοινωνική αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες, τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές της χώρας, και με ακραία εκδήλωσή της, καπελωμένη, τις κινητοποιήσεις για να αποκλειστούν από τα σχολεία εξάχρονα ή δεκάχρονα παιδιά. Θαρρείς και τους απέμεινε κανένα άλλο δικαίωμα. Ανασχετικοί παράγοντες, η καταπόνηση αλλά και η ραγδαία και βαριά οικονομική εξασθένηση των Ελλήνων, που προσπαθούν να γεμίσουν με το υστέρημά τους το άπατο βαρέλι των φόρων και των αυξήσεων. Απογοήτευση όμως προκαλούν και οι επίμονες ειδήσεις για την κάθε άλλο παρά ανθρωπιστική δράση ορισμένων μη κυβερνητικών οργανώσεων. Και όσοι απογοητεύονται από τη στάση αυτή κάποιων «ειδικευμένων της αλληλεγγύης», πρέπει να παλέψουν για να μη δουν τα δικά τους αυθεντικά αισθήματα να εκφυλίζονται και να παγώνουν.
Η «γηραιά» μας; Απλό το δόγμα της, και απλούστατα κυνικό: Μακριά από την πόρτα μας κι ας είναι και στου γείτονα. «Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που έχουν εγκλωβιστεί στα ελληνικά νησιά ή παραμένουν παγιδευμένοι στην ηπειρωτική χώρα», δήλωσε προχθές η Monica Costa, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για θέματα μετανάστευσης, «δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το δριμύ κρύο εξαιτίας της τραγικής έλλειψης κατάλληλων υποδομών. Αυτή η απάνθρωπη κατάσταση αποτελεί άμεση συνέπεια της πίεσης που έχουν ασκήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για το σφράγισμα του βαλκανικού διαδρόμου, χωρίς να εκπληρώνουν τις δεσμεύσεις τους ως προς τη μετεγκατάσταση. Απορρέει επιπλέον από τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας, η οποία παγιδεύει τους αιτούντες άσυλο στα ελληνικά νησιά, με σκοπό να παραμείνουν επιλέξιμοι για να επιστραφούν στην Τουρκία». Κλειστά μυαλά – κλειστά σύνορα. Ερχονται και κάλπες άλλωστε.
Στα ανέξοδα πάντως, στα πολιτικώς και οικονομικώς αδάπανα, η Ευρώπη συνεχίζει να θριαμβεύει. Ετσι, παρότι αποκαλύπτεται ανάλγητη ή αδιάφορη όσον αφορά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που βρίσκονται στα εδάφη της, εγκλωβίζοντάς τους στην Ελλάδα και στην Ιταλία, δεν έχει πρόβλημα να παραδώσει μαθήματα ανθρωπιάς στον Ντόναλντ Τραμπ, με αφορμή το απαγορευτικό του διάταγμα. Ο δάσκαλος που δίδασκε…