Εντάξει, παιδιά, κουράγιο· λίγο ακόμη υπομονή και θα φύγει ο Τραμπ. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει στον δημοκρατικό κόσμο ο διάσημος μουσικός Μόμπι, έπειτα από ολόκληρο Σαββατοκύριακο που πέρασε «συζητώντας με φίλους που εργάζονται στην Ουάσιγκτον», όπως έγραψε ο ίδιος στο Facebook.
Συγκεκριμένα, πληροφορεί «με ακρίβεια και ασφάλεια» τους πάντες για τα εξής: Πρώτον, ότι τα στοιχεία με τα οποία οι Ρώσοι φέρεται να κρατούν τον Τραμπ είναι 100% αληθινά· οι Ρώσοι, λέει, έχουν καταγράψει τον Τραμπ όχι μόνο να τον –ούτως ειπείν– καταβρέχουν Ρωσίδες πόρνες, αλλά να κάνει και πιο «ειδεχθή» πράγματα. Δεύτερον, ότι υπάρχει συμπαιγνία της προεδρίας Τραμπ με τη Ρωσία από την πρώτη μέρα. Τρίτον, ότι ο Τραμπ χρειάζεται έναν πόλεμο, κατά προτίμηση με το Ιράν, και προσπαθεί να τον προκαλέσει. Τέταρτον, ότι ισχυροί παράγοντες της αμερικανικής Δεξιάς συνωμοτούν για την ανατροπή του Τραμπ. Πέμπτον, ότι μυστικές υπηρεσίες και μάλιστα ανά τον κόσμο (!) εργάζονται για τη συλλογή στοιχείων με σκοπό την παραπομπή του Τραμπ σε δίκη.
Εδώ, μπορούμε να πάρουμε επιτέλους μια ανάσα και να αναφωνήσουμε το καθιερωμένο «ουάου». Διότι πολλοί από τους ισχυρισμούς αυτούς (που, προσωπικά, μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστοι) μπορεί να στέκονται, εφόσον τοποθετηθούν προσεκτικά μέσα στο πλαίσιο μιας ιδιαίτερα περίπλοκης και, κυριολεκτικά, πρωτόγνωρης κατάστασης. Ομως, όλα μαζί, με την ελαφρότητα ενός ύφους μέσα από το οποίο αναδίδεται μια sancta simplicitas που –μετά συγχωρήσεως– σπάει καρύδια, απλώς βγάζουν γέλιο. Την αφέλεια φανερώνει και η εξήγηση που αισθάνεται υποχρεωμένος να δώσει για την ανάρτησή του: «Τα γράφω, ώστε αν γίνουν, να έχει υπάρξει προηγουμένως δημόσια καταγραφή».
Τι πίνει το αγόρι; (Είναι 51 ετών, αλλά εγώ αναφέρομαι στην πνευματική ηλικία του.) Δεν πίνει… Ούτε εγώ πίνω, αλλά στη δική του περίπτωση αυτό είναι πρόβλημα. Ο Μόμπι δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν κάνει ναρκωτικά· είναι ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, είναι vegan (μορφή ψυχικής διαταραχής, στην οποία ο ασθενής δεν τρώει καθόλου ζωικά προϊόντα), είναι ξαναγεννημένος χριστιανός (ιδιόρρυθμου τύπου) και, επίσης, ασχολείται σοβαρά με τον υπερβατικό διαλογισμό και το Θιβέτ (που προσφέρει το ιδεώδες περιβάλλον για διαλογισμό).
Μπράβο στον Μόμπι. Ηταν χρήσιμη η παρέμβασή του ακόμη και για εμάς, εδώ μακριά. Διότι, μέσα στη δίνη των αρνητικών αισθημάτων και την όξυνση των πνευμάτων που έχει προκαλέσει η προεδρία Τραμπ, τείνουμε να ξεχνάμε ότι η φύση μοίρασε τη βλακεία δημοκρατικά: πήραμε όλοι το μερίδιό μας· δεν έχουν μόνον οι αντιδραστικοί το προνόμιο. Εικάζω, λοιπόν, ότι ο Μόμπι πράγματι τα άκουσε όλα αυτά από τους φίλους του, αλλά, επειδή είναι ολίγον άπραγος, εξίσου άσχετος με τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος όσο και ο Τραμπ και, οπωσδήποτε, προικισμένος με την θεία αφέλεια του καλλιτέχνη, τα είδε στ’ αλήθεια αυτά να γίνονται. Ισως βοήθησε η πρακτική του υπερβατικού διαλογισμού – δεν ξέρω. Πάντως, τα είδε. Εξ ου και ο ελαφρώς ευαγγελικός τόνος της διακήρυξης προς τον δημοκρατικό κόσμο: ακούστε λοιπόν τι θα συμβεί…
Υπάρχει μία ακόμη διαπίστωση, η οποία βέβαια για εμάς δεν έχει πρακτική χρησιμότητα, αλλά η σχολαστικότητά μου με υποχρεώνει να τη σημειώσω. Ο τρόπος με τον οποίο ξεφούρνισε ο Μόμπι τα σενάρια που άκουσε από τους ειδήμονες φίλους του, στέλνει μια προειδοποίηση σε όσους αισθάνονται ότι ανήκουν στην κατηγορία των ειδημόνων και αρέσκονται σε δημόσιες αναλύσεις σεναρίων. Αν στην παρέα, στο ακροατήριο, υπάρχει μουσικός της σύγχρονης ποπ βιομηχανίας, αποφύγετε τον τύπο του ευαισθητοποιημένου, ακτιβιστή, αντισυστημικού, προβληματισμένου με τη σεξουαλικότητά του, vegan, νιου έιτζ κ.λπ. Προτιμήστε την ασφαλή επιλογή: τον παλιό καλό ροκ σταρ, που πίνει, καπνίζει, μένει αναίσθητος από τα ναρκωτικά και το πρωί δεν θυμάται τίποτε – αλλά και αν θυμόταν, έχει ξεχάσει πια πώς να μιλάει. Πώς να το κάνουμε; Ο παλιός είναι πάντα αλλιώς.
Προς Β. Κορέα
Εχω ταυτίσει σε τέτοιο σημείο τη Βόρειο Κορέα με τη φυσιογνωμία του Κιμ Γιονγκ Ουν, ώστε πιάνω συχνά τον εαυτό μου να πηγαίνει να την πει «Βόειο» Κορέα… Εν πάση περιπτώσει, εκτός από το δόλιο τον αδελφούλη του Κιμ, που τον σκότωσαν δύο κακές μάγισσες με δηλητηριασμένες βελόνες και τώρα βρίσκεται εκεί ψηλά μαζί με τα άλλα αγγελούδια, τη Β. Κορέα έφερε στην εγχώριο επικαιρότητα και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, με το ξέσπασμά του χθες, μιλώντας σε επιτροπή της Βουλής. «Οσοι λένε αυτές τις ανοησίες (…) ας ταξιδέψουν στη Βόρειο Κορέα να καταλάβουν τι θα συνέβαινε», είπε για τους αμπελοφιλοσοφούντες περί δραχμής, καθώς ο εκνευρισμός του ξεχείλιζε και έκανε τη φωνή του να τρέμει.
Μπράβο στον διοικητή που κατάφερε να μην ανατιναχθεί, αλλά το νόημα των λόγων του υπέστη τεράστια συμπύκνωση και χρειάζεται λίγο να το αραιώσουμε. Πώς από τη δραχμή πηγαίνουμε στη Β. Κορέα; Υποθέτω ότι αυτό που εννοούσε ο Γ. Στουρνάρας, αλλά φυσικά δεν μπορούσε να πει, ήταν ότι το χάος, που θα προκαλέσει η κατάρρευση των πάντων από τον πληθωρισμό, μόνο η στρατιωτική ισχύς (ας μην πω παρέμβαση…) θα μπορεί να ελέγξει. Οσο και αν ακούγεται απίθανο, δεν είναι πάντως υπερβολικό ότι μια τέτοια κατάσταση μπορεί να είναι πλεονέκτημα για όσους ονειρεύονται σοσιαλισμό κανονικό, τύπου Πολάκη· και ιδίως αν είναι μια αριστερή κυβέρνηση εκείνη που τη χειρίζεται. Ετσι ξεκινά ο δρόμος προς Β. Κορέα. Κατά κανόνα, άλλωστε, στις ανεπτυγμένες κοινωνίες, τα μαρξιστικά καθεστώτα παντού επιβλήθηκαν δολίως, σταδιακά και, ξεκινώντας πάντα, από τον έλεγχο του στρατού.