Δεν έχουν περάσει ακόμη δύο εβδομάδες από τότε (στις 17 Φεβρουαρίου συγκεκριμένα) που ο πρωθυπουργός μας εμφανίστηκε επιθετικός –όπως άλλωστε συνηθίζει, και μαζί του όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ– στη Βουλή για να υποστηρίξει ότι επί των ημερών του στην εξουσία βασιλεύουν ο νόμος και η τάξη σε αυτή τη χώρα. Ή, τουλάχιστον, σίγουρα περισσότερος νόμος και οπωσδήποτε μεγαλύτερη τάξη από την προ Συρανέλ εποχή, όταν κυβερνούσαν τα… άθλια κόμματα της διαπλοκής και του «παλιού». Αλλωστε, τα πάντα ήταν χειρότερα πριν από τη σημερινή εθνοσωτήρια κυβέρνηση και όποιος θέλει το πιστεύει και όποιος το αμφισβητεί είναι απλώς εχθρός και μάλιστα ταξικός, σύμφωνα με την άποψη πολλών στελεχών και πιστών. Εδώ έχουν φτάσει να χαρακτηρίζουν ταξικά τα οδικά δυστυχήματα κάποιοι από δαύτους!
Αγνωστο πώς αντιλαμβάνονται τον νόμο και την τάξη ο Αλ. Τσίπρας και οι δικοί του, αλλά από τις 17 Φεβρουαρίου –δύο μόλις ημέρες μετά τον ξυλοδαρμό καθηγητή στο προαύλιο του Παντείου από νταήδες «μπαχαλάκηδες»– διάφοροι από εκείνους που κάποτε οι Συριζαίοι υμνούσαν και πρόσφεραν θαλπωρή έχουν βαλθεί να διαψεύδουν σχεδόν καθημερινά τόσο τον ίδιο, όσο και τον υπουργό της λεγόμενης Προστασίας του Πολίτη. Κορυφαίο συμβάν ήταν, βέβαια, η επίθεση «μασκαράδων» στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, στην πλατεία Κουμουνδούρου δύο ημέρες αργότερα, αλλά οι ένοχοι αποκαλύφθηκαν αμέσως. Σύμφωνα με τον Ν. Τόσκα, οι ένοχοι ανήκουν στην καταραμένη διαπλοκή και κατευθύνονται από αυτή. Που σημαίνει ότι κάποια στιγμή και μόλις ξεριζωθεί από αυτό τον τόπο η διαπλοκή, θα ησυχάσουμε όλοι. Υπομονή, λοιπόν.
Προς το παρόν, πάντως, αυτά τα όργανα της διαπλοκής, κατά Τόσκα, που συμβαίνει να ονομάζονται επίσης «αναρχοαυτόνομοι», «αντιεξουσιαστές», «μπαχαλάκηδες», «νεοβάνδαλοι», «αλληλέγγυοι», «παιδιά της Γένοβα», «αντισυστημικοί», ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται ή τους αποκαλούν, επιδεικνύουν αξιοσημείωτη μέχρι και θαυμαστή δραστηριότητα. Κάνουν επιδρομές, καταστρέφουν τρόλεϊ και λεωφορεία, μηχανήματα εισιτηρίων, μπαίνουν ανενόχλητοι και τα κάνουν «γης Μαδιάμ» στο Γαλλικό Ινστιτούτο, επιτίθενται στα ΜΑΤ, προκαλούν ολονύκτιες συρράξεις με τις ανάλογες ζημιές στην περιοχή του Πολυτεχνείου και των Εξαρχείων, μπαίνουν σε συμβολαιογραφικά γραφεία και τα σπάνε, καταλαμβάνουν κτίρια, ακόμη και διαμερίσματα των οποίων οι ιδιοκτήτες λείπουν για κάποιο διάστημα, όπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ της «Καθημερινής».
Ολα αυτά αποτελούν μία ειδική κατηγορία αδικημάτων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ποινικά με πολιτική χροιά. Υπάρχουν πάντα τα βαριά ποινικά, όπως οι δολοφονικές επιθέσεις κατά ταξιτζήδων και οι ληστείες, ακόμη και η έλλειψη αστυνόμευσης στους δρόμους, με αποτέλεσμα να παρατηρείται πάλι ανοδική τάση στα τροχαία δυστυχήματα. Το βασικό συμπέρασμα, όμως, είναι ότι η κυβέρνηση Συρανέλ δεν δείχνει πολιτική βούληση ούτε για την αντιμετώπιση των πρώτων, ούτε καν για την ενεργοποίηση της Τροχαίας στους δρόμους.
Το γιατί το αφήνουμε στη φαντασία του καθενός, αν και κάποιος κακόπιστος θα μπορούσε να υποθέσει ότι ο λόγος είναι η εκλεκτική συγγένεια μεταξύ αναρχοαντιεξουσιαστών μπαχαλάκηδων και Συριζαίων, ειδικά νεολαίων και όχι μόνο, από τους… «αγώνες» στην Κερατέα, στις Σκουριές, στα διάφορα διόδια με σύνθημα το «δεν πληρώνω», στα ιδεολογήματα περί ανοικτών συνόρων και άλλα συναφή. Χωρίς να λησμονείται, φυσικά, η θρυλική ανικανότητα…
Αγνωστο αν η ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης αντιλαμβάνεται πού οδηγεί η συγκεκριμένη έλλειψη πολιτικής βούλησης. Το πιθανότερο είναι ότι θεωρεί πως οι κραυγές για στοιχειώδη τήρηση του νόμου και της τάξης προέρχονται αποκλειστικά από συντηρητικούς χοντρονοικοκυραίους που θέλουν την ησυχία τους για να απολαμβάνουν ανενόχλητοι τη ζωούλα τους. Δεν είναι έτσι. Η ασυδοσία που επικρατεί στην καθημερινότητα αυτής της χώρας αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της Ακροδεξιάς σε όλες τις εκφάνσεις της. Εξ ου και η ανησυχία.