Οι ρίζες μιας λέξης με εθνική βαρύτητα

Οι ρίζες μιας λέξης με εθνική βαρύτητα

4' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν ξέρω γιατί τόσο καιρό είχε διαφύγει την προσοχή των ελληνικών ΜΜΕ· το πιθανότερο είναι να το έκρυβαν οι γνωστοί σκοτεινοί κύκλοι, που επιβουλεύονται τον Υπαρκτό Ελληνισμό και δη την αυτοσυνειδησία των «αυτοχθόνων, ιθαγενών, κυρίαρχων», κατά τον ωραίο τρόπο που το έθεσε ο Αρτέμης ο Σώρρας…

Στο προκείμενο. Στην ένδοξη Ισπανία, στην περιοχή της Μάλαγας, ανακαλύφθηκε το 2012 αρχαίος Eλληνας οπλίτης –τα υπολείμματά του δηλαδή– σε τάφο του 6ου π.Χ. αιώνα. Οι αρχαιολόγοι συμπεραίνουν ότι ο νεκρός ήταν σημαίνον στέλεχος της κοινωνίας της φοινικικής αποικίας Μάλακα (!), από την οποία προέρχεται και η σημερινή ονομασία της περιοχής.

Το γεγονός με κάνει να τρέμω από συγκίνηση μπροστά στην Ιστορία, καθώς τη βλέπουμε να αποκαλύπτει τα μυστικά της. Νιώθω σαν τον Σλήμαν την ώρα που αντικρίζει τη χρυσή «μάσκα του Αγαμέμνονα». Ναι! Ο αρχαίος οπλίτης της Μάλακα είναι το πρώτο αρχαιολογικό εύρημα που δείχνει ότι οι ρίζες της εθνικής μας ονομασίας –της πραγματικής, αυτής που χρησιμοποιούμε καθημερινά μεταξύ μας– φθάνουν βαθιά στην αρχαιότητα. Σημειωτέον ότι η Μάλακα ιδρύθηκε περί το 770 π.Χ. από τους Φοίνικες, οι οποίοι γενικώς δεν είχαν πολύ καλή φήμη στην αρχαιότητα.

Ξέρω για το αλφάβητο, τη ναυσιπλοΐα, το εμπόριο και τον Αννίβα· αλλά είχαν μια αποκρουστική θρησκεία με ανθρωποθυσίες και πολύ αίμα. Δεν ήταν λοιπόν για να κάνεις παρέα με Φοίνικες. Εκείνος όμως, ο οπλίτης του τάφου, σηκώθηκε και πήγε στη Μάλακα, όπου μάλιστα έκανε σταδιοδρομία λαμπρή. Μπορώ να υποθέσω, επομένως, ότι εκείνοι που τον ήξεραν από την Ελλάδα και είχαν εκπλαγεί με την παλαβή απόφασή του ίσως να ρωτούσαν πότε πότε: «Τι να κάνει εκείνος ο Μάλακας;».

Ενα θαύμα μόνο

Είναι φανερό στον καθένα ότι η περίφημη documenta, που μας κάνει την τιμή να γίνεται φέτος στην Αθήνα ταυτοχρόνως με το Κάσελ, κατέβαλε προσπάθεια για να έλθει εδώ με όσο πιο έντονη ήταν δυνατόν την αριστερή της ταυτότητα. Πολλοί θα έλεγαν μάλιστα ότι το παράκανε· τουλάχιστον, όμως, εξασφάλισε ότι δεν θα παρεξηγηθεί επ’ ουδενί από το ελληνικό κοινό ως μη αριστερή. Και όμως. Μόνον ένας άνθρωπος θα μπορούσε να βρεθεί σε αυτήν τη χώρα να πάρει την κατάσταση τελείως ανάποδα· και, ναι, το μαντέψατε δεν μπορεί να είναι άλλη από την τέως πρόεδρο της Βουλής. Παραθέτω αποσπάσματα από τη χειμαρρώδη καταχώρισή της στο Facebook:

«Τον φετινό Απρίλιο, οι δυνάμεις της Νεο-Ολοκληρωτικής Ευρωπαϊκής Δεσποτείας, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς. Με όχημα τον Πολιτισμό και με κάποιους πρόθυμους να ανοίγουν τις πύλες για να υποδεχθούν μετά Βαΐων και Κλάδων τα “στρατεύματα”. Ο θρασύς Πρόεδρος της Γερμανίας Στάινμαγερ ήρθε στη χώρα μας για να εγκαινιάσει την έκθεση Documenta 14, η οποία, με τα λεφτά των ελλήνων πολιτών (της ΕΡΤ, του Γεωπονικού Πανεπιστημίου κλπ) και χορηγούς Γερμανικούς Κολοσσούς (VolksWagen, Finanzgruppe) που εμπλέκονται σε μείζονα οικονομικά σκάνδαλα, εκθέτει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έργα νοσταλγών του Χίτλερ και ετοιμάζεται να φιλοξενήσει την καλλιτεχνική δράση του χρωματισμού προβάτων με το γαλάζιο της πατρίδας μας.

Καθώς συμπληρώνονται 7 χρόνια Μνημονίων, το Κτήνος αποθρασύνεται. Διεκδικεί να περιδιαβαίνει στους τόπους Μνήμης και Θυσίας. Πάρκο Ελευθερίας, Μπλόκο Κοκκινιάς. Να εκπέμπει “ζωντανά” από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Και να εξαγοράζει την σιωπή των παραδομένων, με ψίχουλα που παρουσιάζονται ως γενναιοδωρία κι ευεργεσία: ΕΣΠΑ για Φεστιβάλ και δρόμους σε μια χώρα που την θέλουν Αποικία Χρέους αλλά και πεδίο επαναθεμελίωσης και αναμετάδοσης των μηνυμάτων του ολοκληρωτισμού.

Η Εκθεση Documenta ΔΕΝ είναι ένα πολιτιστικό γεγονός. Είναι μια ωμή απόβαση στη χώρα από εκείνους που διεκδικούν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που υποκριτικά είπε ο Στάινμάγερ: το ιστορικό ξέπλυμα και την ηθική νομιμοποίηση των εγκλημάτων του Τρίτου Ράιχ και την επανάληψή τους με άλλα μέσα. Δεν είναι μόνο η Γερμανία. Είναι ένα ολόκληρο γερμανοκρατούμενο κι εκφασισμένο σύστημα, η Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και τα διαθέσιμα υποστηλώματα από όλα τα κράτη-μέλη. Το ότι επιλέγεται η χώρα μας κι ο λαός μας ως πρώτο θύμα και πρώτο πεδίο βολής είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία Αγώνα και Αντίστασης αυτού του μικρού και τόσο μεγάλου λαού.

Οταν επί Κατοχής ζητήθηκε από τους Καλλιτέχνες του Εθνικού Θεάτρου να παίξουν έργα του γερμανικού ρεπερτορίου, εκείνοι απάντησαν: “Ευχαρίστως” και πρότειναν αντι-ναζιστικά, αντι-φασιστικά, αντι-χιτλερικά έργα. Δεν υποκλίθηκαν! Σήμερα ζητούν το ανάλογο από τους Καλλιτέχνες. Και από τους πολίτες. Εγώ είμαι με αυτούς που δεν υποκλίνονται. Γιατί είμαι από αυτούς που δεν υποκλίνονται. Για κανένα λόγο και με κανένα αντίτιμο».

Θρήσκος δεν είμαι, το ξέρετε. Είναι όμως Εβδομάδα των Παθών και η ατμόσφαιρά της με υποβάλλει, γι’ αυτό το μόνο που έχω να πω είναι ότι οι ελπίδες οι δικές μου, οι δικές σας θέλω να πιστεύω, οι ελπίδες όλων μας έχουν αφεθεί στα χέρια του Θεού. Μήπως, δηλαδή, κάνει το θαύμα του…

Μελάτος

Στη Βενεζουέλα, στο Σαν Φελίξ (τον Αγιο Ευτύχη, θα λέγαμε) πήραν τον Μαδούρο με τα αυγά. Είχε τελειώσει η στρατιωτική παρέλαση για την οποία βρισκόταν εκεί και χαιρετούσε τα πλήθη, όρθιος σε ένα στρατιωτικό τζιπ. Οι διαδηλωτές έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας και ο Νικολάς, με τη μεγάλη στολή του, τα παράσημα και τις διακρίσεις του, εδέχθη τον καταιγισμό. Τα βλήματα περιελάμβαναν λεμονόκουπες, μπουκάλια με νερό, πέτρες, προσωπικώς όμως μου έκαναν μεγάλη εντύπωση τα αυγά. Φαντασθείτε: σε μια χώρα που πεινάει, της οποίας η κυβέρνηση σκέπτεται να ζητήσει επισήμως ανθρωπιστική βοήθεια από τον ΟΗΕ, πόσο πρέπει να τον μισούν για να του πετούν αυγά…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή