Ευρωπαϊκοί εορτασμοί

2' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ​​Ευρώπη γιορτάζει σήμερα τα 67χρονα γενέθλια του οράματος της ενοποίησής της, ενώ χθες γιόρτασε την επέτειο της κατάρρευσης του ναζισμού που ήταν ταυτόχρονα και η αφετηρία μιας μακρόχρονης περιόδου 72 ετών αδιατάρακτης ειρήνης και μεγάλης ευημερίας για τη Γηραιά Ηπειρο. Ολα αυτά, ενώ οι ιαχές των απανταχού ευρωπαϊστών για τη μεγαλύτερη από την αναμενόμενη νίκη του Μακρόν την Κυριακή στη Γαλλία δεν έχουν κοπάσει. Ολοι περίμεναν ότι ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας θα υπερτερούσε μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, πολλοί καρδιοκτυπούσαν μήπως η Λεπέν ξεπερνούσε το 40%, οπότε η ήττα της θα ισοδυναμούσε με νίκη, αλλά λίγοι ήλπιζαν ότι δεν θα έφτανε καν το 34%. Ούτε οι δημοσκοπήσεις, που στον πρώτο γύρο προέβλεψαν με απόλυτη ακρίβεια τα αποτελέσματα, δεν κατάφεραν να πέσουν εντελώς μέσα αυτή τη φορά. Ισως γιατί δεν μπορούσαν να μετρήσουν το μέγεθος των επιπτώσεων της τελευταίας τηλεμαχίας των δύο μονομάχων, κατά την οποία ο Μακρόν κατανίκησε την αντίπαλό του, ενδεχομένως γιατί ήταν πολύ δύσκολη η αποτύπωση των προθέσεων των ψηφοφόρων που στον πρώτο γύρο ψήφισαν άλλους υποψηφίους.

Είναι ασφαλώς νωρίς ακόμη για μία πλήρη και πειστική ανάλυση της συμπεριφοράς των Γάλλων πολιτών, όπως αυτή προέκυψε από το θριαμβευτικό 66,1% που έδωσαν στον Μακρόν. Είναι βέβαιο ότι δεν είναι ενθουσιώδεις ευρωπαϊστές, συνειδητοί εκσυγχρονιστές, βαθείς γνώστες του προγράμματός του, ή προσωπικοί θαυμαστές όλοι αυτοί που τον ψήφισαν. Είναι αρκετοί εκείνοι που έριξαν την ψήφο τους σε αυτόν για να καταψηφίσουν ουσιαστικά τη Λεπέν και άλλοι που τρόμαξαν από το φαινόμενο Τραμπ –όπως συνέβη και στην Ολλανδία– και έσπευσαν να ξορκίσουν ένα ανάλογο κακό. Από την άλλη πλευρά, συνεχίζει να προβληματίζει το γεγονός του μεγάλου αριθμού των ψηφοφόρων που είτε έριξαν λευκό και άκυρο, ή δεν πήγαν να ψηφίσουν (πρέπει να σημειωθεί, όμως, ότι ήταν τριήμερο αργίας στη Γαλλία το Σαββατοκύριακο μαζί με τη Δευτέρα), οι οποίοι προφανώς θεωρούν εξίσου απαράδεκτους τους Μακρόν και Λεπέν, σύμφωνα με τη ρητορική του αριστερού Μελανσόν.

Είναι φανερό ότι η μεγάλη νίκη του Μακρόν δεν σημαίνει παράλληλα και συντριβή του ακροδεξιού και ρατσιστικού λαϊκισμού στη Γαλλία, που εκφράζεται από το Εθνικό Μέτωπο και τη Μαρίν Λεπέν. Προφανώς, η Λεπέν περίμενε τουλάχιστον 35% και προσπάθησε να κρύψει την απογοήτευσή της προβάλλοντας ότι σχεδόν διπλασίασε το ποσοστό της συγκριτικά με εκείνο που πήρε ο πατέρας της το 2002. Τώρα θα επιχειρήσει να κρύψει κάτω από μία νέα μάσκα τα βασικά χαρακτηριστικά του πραγματικού προσώπου του Εθνικού Μετώπου, ελπίζοντας ότι την επόμενη φορά θα είναι πιο αποδεκτό. Ωστόσο, αν η πορεία του Μακρόν στην προεδρία είναι στοιχειωδώς επιτυχημένη και παράλληλα το ευρωπαϊκό όραμα ανανεωθεί, δεν αποκλείεται να έχουμε δει πλέον τα χειρότερα του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή