Ολοι καταλαβαίνουμε ότι ο διευθυντής του FBI Τζέιμς Κόουμι δεν απολύθηκε επειδή υπέπεσε σε παραπτώματα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας –παραπτώματα που εξάλλου βοήθησαν τον Τραμπ να κατακτήσει τον Λευκό Οίκο– αλλά επειδή οι έρευνες για τις διασυνδέσεις της Ρωσίας με την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ κινδύνευαν να γίνουν ενοχλητικές. Η ρεπουμπλικανική ηγεσία του Κογκρέσου δεν φαίνεται να προβληματίζεται από αυτήν τη συγκάλυψη, εφόσον η διακυβέρνηση Τραμπ τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν αυτό που πάντα ήθελαν, να στερήσουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από εκατομμύρια Αμερικανούς ώστε να περικόψουν τη φορολογία των πλουσίων.
Καταλαβαίνετε γιατί μου έρχεται στον νου ο Ιούδας. Γενιές και γενιές Ρεπουμπλικανών κατηγορούσαν τους αντιπάλους τους για έλλειψη πατριωτισμού. Επί Ψυχρού Πολέμου, κατηγορούσαν τους Δημοκρατικούς ως ενδοτικούς μπροστά στον κομμουνισμό, πιο πρόσφατα ως ενδοτικούς απέναντι στην τρομοκρατία.
Τώρα όμως έχουμε κάτι πραγματικό: ενδείξεις ότι μια εχθρική ξένη δύναμη μπορεί να συνεργάστηκε προεκλογικά με έναν υποψήφιο και να διατηρεί επιρροή στα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης. Και όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι πατριώτες δεν βγάζουν κουβέντα.
Για να είμαστε σαφείς, δεν ξέρουμε με βεβαιότητα αν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Τραμπ ή και ο ίδιος ο Τραμπ είναι μαριονέτες της Ρωσίας. Αλλά οι ενδείξεις είναι αρκετές για να ξεκινήσουν ανεξάρτητες έρευνες από αξιωματούχους με ευρείες νομικές εξουσίες, χωρίς πολιτικές επιρροές.
Ομως, έως το βράδυ της Πέμπτης, 138 Δημοκρατικοί και μόνον ένας Ρεπουμπλικανός είχαν ζητήσει τον διορισμό ειδικού εισαγγελέα. Αλλοι 84 Δημοκρατικοί και έξι Ρεπουμπλικανοί είχαν ζητήσει να διενεργηθεί ανεξάρτητη έρευνα.
Με άλλα λόγια, αυτήν τη στιγμή, ένα ολόκληρο κόμμα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έχει αποφασίσει ότι η προδοσία δεν βλάπτει, εφόσον βοηθά τις φοροαπαλλαγές. Οπως σημειώνουν οι πολιτικοί αναλυτές Τόμας Μαν και Νόρμαν Ορνσταϊν, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα δεν έχει γίνει μόνον «ιδεολογικά ακραίο». Εχει φθάσει «να αμφισβητεί τη νομιμοποίηση της αντιπολίτευσης».
Είναι λοιπόν αφελές να περιμένουμε από τους Ρεπουμπλικανούς να συνεργαστούν με τους Δημοκρατικούς για τη διαλεύκανση του σκανδάλου της Ρωσίας – ακόμη και αν το σκάνδαλο αυτό θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Σήμερα οι Ρεπουμπλικανοί δεν συνεργάζονται με τους Δημοκρατικούς, τελεία. Θα προτιμούσαν να συνεργαστούν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ισως είμαι πολύ απαισιόδοξος, ίσως υπάρχουν αρκετοί Ρεπουμπλικανοί με συνείδηση (ή αρκετοί που να φοβούνται την οργή του εκλογικού σώματος), ώστε να επιτρέψουν στις έρευνες για τη Ρωσία να ξεκινήσουν.
Αλλά πρέπει να δούμε την τρομακτική πραγματικότητα κατάματα. Οι περισσότεροι έχουμε πλέον καταλάβει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ περιφρονεί βασικές αξίες του αμερικανικού πολιτικού πολιτισμού. Αυτό που μένει να δούμε είναι πόσο μεγάλο μέρος του κόμματός του συμμερίζεται αυτή την περιφρόνηση.