Οι εύπιστοι και ο μαθητευόμενος μάγος

Οι εύπιστοι και ο μαθητευόμενος μάγος

2' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές ήταν σκληρές και πολύμηνες, αλλά άξιζε τον κόπο. Αυτό έλεγαν. Συμφωνήσαμε να νομοθετήσουμε τα μέτρα που πρότειναν οι θεσμοί. Κι εμείς νομοθετήσαμε με χαρά, μέτρα που δεσμεύουν την επόμενη Βουλή, αφού πιθανότατα άλλοι θα βρίσκονται στις κυβερνητικές θέσεις.

Μια γαλήνια αισιοδοξία γέμισε την καρδιά του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών που πίστευαν ότι δικαιώνονται. Είχαν καταφέρει να πάρουν το «ιερό δισκοπότηρο» του δημόσιου χρέους. Η ρύθμιση θα καθιστούσε βιώσιμο το χρέος και συνεπώς θα άρχιζε η χρηματοδότηση της οικονομίας από το QE της ΕΚΤ. Η δόση που χρειαζόταν η χώρα για να πληρωθούν οι υποχρεώσεις τον Ιούλιο; Κανένα πρόβλημα, θα μας καταβληθεί επειδή είναι υποχρέωση των πιστωτών. Είναι; Αυτό νόμιζε και ήταν χαρούμενος. Ο μαθητευόμενος μάγος.

Παλιά ιστορία. Ο Λουκιανός, σατιρικός Σύρος που είχε εξελληνιστεί (150 μ.Χ.) αναφέρεται σε κάποιον που παρίστανε τον μάγο και τα έκανε θάλασσα. Ο μύθος του μαθητευόμενου μάγου συναρπάζει και τον Γκαίτε, ο οποίος σε ποίημά του φαντάζεται έναν ηλικιωμένο μάγο ο οποίος φεύγει απ’ το εργαστήριο και αφήνει τον βοηθό του να καθαρίσει. Ο βοηθός, επειδή βαριέται, λέει μαγικά ξόρκια, μετατρέπει ένα γουδοχέρι σε σκούπα. Επαναλαμβάνει μαγικά λόγια που είχε ακούσει από τον μάγο και γίνεται το θαύμα. Η σκούπα αρχίζει να κουβαλάει νερό για να καθαρίσει το πάτωμα.

Τα ξόρκια δεν ήταν τα σωστά και η σκούπα συνεχίζει να φέρνει μεγάλη ποσότητα νερού πλημμυρίζοντας το σπίτι. «Συφορά μου! Απ’ το μυαλό μου/έφυγε η ξορκίστρα λέξη» λέει ο μαθητευόμενος (μετάφραση Θ. Σταύρου), πανικόβλητος παίρνει τσεκούρι και κτυπάει τη σκούπα. Την κόβει στα δύο και βλέπει δύο σκούπες να κουβαλάνε νερό, τις κόβει κι αυτές με το τσεκούρι και οι σκούπες διπλασιάζονται…

Το ποίημα του Γκαίτε ενέπνευσε το αριστούργημα κινουμένων σχεδίων του Ντίσνεϊ «Φαντασία» με την υπέροχη μουσική του Πολ Ντικάς.

Στην περίπτωση του δικού μας μαθητευόμενου μάγου, ξέχασε τη δόση. Δώσαμε τα μέτρα, φροντίζοντας να τα εφαρμόσουν οι άλλοι, εφεύραμε τα υποτιθέμενα «αντίμετρα», αλλά δεν διασφαλίσαμε ότι θα πάρουμε τη δόση που χρειαζόμαστε τον άλλο μήνα. Κυνηγήσαμε τη χίμαιρα της ρύθμισης του χρέους που δεν ήρθε. Γι’ αυτό τώρα, θέλουμε «πολιτική λύση», είμαστε θυμωμένοι γιατί δεν μας καταλαβαίνουν. Εχουμε ελπίδες; Πάντα. Πάμε στις 15 Ιουνίου στη συνεδρίαση του Eurogroup, εκεί θα δικαιωθούμε. Κι αν όχι, στις 22 που είναι η Σύνοδος Κορυφής. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που τώρα θέλουμε είναι (με κάποιον τρόπο) να βγούμε στις αγορές.

Στο ποίημα του Γκαίτε όπως και στην ταινία, η καταστροφή διορθώνεται. Εμφανίζεται ο πραγματικός μάγος, λέει τα (σωστά) μαγικά λόγια και το σπίτι είναι και πάλι καθαρό και στεγνό.

Βέβαια, ο Λουκιανός έχει διαφορετική οπτική. Κατηγορεί τους μυθομανείς και εύπιστους που πιστεύουν τους μαθητευόμενους μάγους. «Ανθρωποι τόσον καλοί ευχαριστούνται να εξαπατώσι και τους εαυτούς των και τους άλλους» (σε μετάφραση Κονδυλάκη). Γι’ αυτό ο τίτλος στον διάλογο είναι «Φιλοψευδής ή Απιστών» και κατακρίνει κυρίως όσους πείθονται από τους μάγους, όχι τους ψεύτες. Ισως, δεν κάνει λάθος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή