Ούτε πλαστά χαρτονομίσματα είναι, που πρέπει να καούν ή να κομματιαστούν, ούτε ναρκωτικά, που πρέπει επίσης να καταστραφούν. Ρούχα και παπούτσια είναι. Χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια, με παραποιημένο το σήμα διάσημων εταιρειών αθλητικού υλικού, και χιλιάδες ενδύματα, που κι αυτά μαϊμουδίζουν το όνομα ή το σύμβολο κάποιας από τις πασίγνωστες εταιρείες που εναλλάσσονται στην κατασκευή μόδας. Παλιό κόλπο η παραποίηση, από τον καιρό του Φαρ Ουέστ και των μοσχαριών που σημαδεύονταν με καυτό σίδερο, και αρκετά εύκολο, αφού η τεχνολογία της παράβασης, σε κάθε τομέα, νικάει την τεχνολογία της νομιμοφροσύνης. Η επίσημη ανακοίνωση του ΣΔΟΕ, μετά την εξάρθρωση άλλης μιας σπείρας που διακινούσε πειραγμένα προϊόντα στην Αττική και στη Ζάκυνθο, δεν διευκρινίζει αν τα «ενδύματα» είναι μπλούζες, πουκάμισα, σορτσάκια ή παντελόνια. Αποσαφηνίζει όμως ότι «όλα τα απομιμητικά προϊόντα θα καταστραφούν και τα υποπροϊόντα της καταστροφής θα ανακυκλωθούν σε πιστοποιημένη μονάδα ανακύκλωσης».
Αξιέπαινη η οικολογική έγνοια της δημόσιας υπηρεσίας και μακάρι ο ίδιος οίστρος ανακύκλωσης να επισκεπτόταν επίμονος το Δημόσιο σε κάθε εκδοχή του, της αυτοδιοικητικής συμπεριλαμβανομένης. Γιατί όμως να καταστραφούν ρούχα και παπούτσια; Ποιοι τυφλοί, αστόχαστοι νόμοι επιβάλλουν την υπερβολή αυτή; Ποιες διατάξεις γραφειοκρατικής φοβίας κρίνουν υποχρεωτική τέτοια σπατάλη, η οποία φέρνει στη μνήμη τις εποχές που οι παραγωγοί προτιμούσαν να πετάξουν στις χωματερές τόνους απούλητα ροδάκινα, νεκταρίνια ή καρπούζια παρά να τα προσφέρουν –για την ψυχή τους ή για την καλή τους φήμη– σε νοσοκομεία ή κατασκηνώσεις. Τα πεταμένα φρούτα προσβάλλουν τη φύση πρώτα πρώτα. Τα ρούχα που καταστρέφονται σε καθαρτήριες τελετές προσβάλλουν την ανέχεια, τους φτωχούς, τους αναγκεμένους, Ελληνες και ξένους. Μοιάζει όχι μόνο ανόητο αλλά και ανήθικο να παραδίδονται σε πολτοποιητές ή άλλες μηχανές καταστροφής, τη στιγμή που θα μπορούσαν να προσφερθούν σε όσους τα χρειάζονται – και οι οποίοι για το τελευταίο που θα νοιαστούν είναι να καμαρώσουν ότι τάχα φορούν «αυθεντικά».
Αν υπήρχε η θέληση, θα βρισκόταν σίγουρα και τρόπος για να εμποδιστεί νομότυπα η απίστευτη νομότυπη ασωτία σε καιρούς δεινής κρίσης. Εντάξει. Τα απομιμητικά γυαλιά ηλίου και τα ρολόγια που τους έπεσε μια γραμμούλα και από SEIKO έγιναν SFICO, ας πάνε στην ευχή. Αλλά 13.000 ζευγάρια παπούτσια γιατί να προσφερθούν σπονδή στον θεό του ανεμοσκορπίσματος;