Επιτρέψτε μου μια μικρή προετοιμασία για το αποτέλεσμα της χθεσινής Ευρωομάδας, αφού γράφω προτού γίνει γνωστό το αποτέλεσμα. Ορθώς μίλησε ο πρωθυπουργός τεχνικά στους υπουργούς. Δυστυχώς, όμως, το βάρος της παρέμβασης για την οποία πήρε την έγκριση του συμβουλίου και θα επιχειρήσει η ελληνική κυβέρνηση ενώπιον των άλλων 17 κρατών της Ζώνης του Ευρώ, εξακολουθεί να πέφτει όλο σε έναν θεσμικό εκβιασμό. Ποτέ δεν έχει περάσει παρόμοιος εκβιασμός, ακόμη κι όταν επιχειρήθηκε από μεγάλα κράτη. Λέγοντας πως η «Ευρώπη πρέπει και μπορεί να αποδείξει ότι ξεπερνά τις αδιαλλαξίες» κανείς δεν θα μας πιστέψει, όταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταγραφεί με τα πιο αδρά χρώματα ως ο πιο αδιάλλακτος από όλους.
Ο κ. Τσίπρας και μαζί του η χώρα μας χάσαμε τη μια ευκαιρία μετά την άλλη. Το αποτέλεσμα είναι πως ένα ορθό, ορθότατο επιχείρημα, ότι δηλαδή η μακρόπνοη ρύθμιση του χρέους υποβοηθά την αποτελεσματικότητα του προγράμματος και γι’ αυτό πρέπει να περιγραφεί με δεσμευτικό τρόπο όσο νωρίτερα είναι εφικτό, κόλλησε λόγω της κακής φήμης που απέκτησε η χώρα ειδικά μετά τον Ιανουάριο 2015. Οταν η άποψη αυτή προβλήθηκε από όλους τους ρεαλιστές, εδώ και στο εξωτερικό, η κυβέρνηση επέμενε να σπαταλά τον χρόνο μας στο αντί-ΔΝΤ και αντιμνημονιακό της «αφήγημα». Τώρα υποστηρίζει την ίδια άποψη και ο πρωθυπουργός. Ισως, όμως, χρειαστεί να περιμένουμε κι άλλο.
Ο επικεφαλής της γαλλικής εφημερίδας Libération, καλά πληροφορημένος για τις επιδιώξεις της εργολαβίας που έχει αναλάβει ο έγκυρος επενδυτικός σύμβουλος «Rothschild et Cie», γράφει χθες, στο κύριο άρθρο: «Υπό τη θαρραλέα ηγεσία του Alexis Tsipras, η χώρα δέχθηκε να κάνει απίστευτες θυσίες προκειμένου να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της». Η εκτίμηση είναι ακριβής και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κύριος μέτοχος της εφημερίδας είναι ο κ. Εντουάρ ντε Ροτσίλντ, ετεροθαλής αδελφός του επικεφαλής της ως άνω τράπεζας στην οποία ο κ. Τσίπρας ανέθεσε το ντοσιέ του ελληνικού χρέους. Επραξε λαμπρά, ειδικώς μάλιστα αν οι σχέσεις των Ροτσίλντ με τη γαλλική προεδρία παραμένουν ζωντανές.
Κανείς λόγος δεν υπήρχε όμως να μπερδέψουμε την αξιολόγηση του μνημονίου και τις σχετικές δόσεις με τα ζητήματα του χρέους. Αυτό ήταν το πρώτο λάθος που έκανε ο κ. Τσίπρας, ήδη από το φθινόπωρο 2016 και το πληρώνουμε ακόμη και σήμερα. Η λύση για το χρέος θα έλθει, καθυστερημένα ίσως, αλλά στην ώρα της.