Δευτέρα απόγευμα, επιστρέφοντας από μια έρημη πόλη των Σκοπίων. Ερημη γιατί ήταν αργία λόγω του τέλους του Ραμαζανιού και στη γειτονική μας χώρα Σλαβομακεδόνες, χριστιανοί και Αλβανοί μουσουλμάνοι γιορτάζουν τόσο το Πάσχα όσο και το Ραμαζάνι με τα καταστήματα, τα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες κλειστά σ’ όλη τη χώρα. Διασχίζοντας προς τον νότο τον αυτοκινητόδρομο Σκοπίων – Γευγελής, δεν πίστευα στα μάτια μου, γι αυτό που έβλεπα. Ατέλειωτες φάλαγγες αυτοκινήτων με πινακίδες κυκλοφορίας Σκοπίων ανηφόριζαν. Ηταν χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες Ι.Χ. και λεωφορεία και έρχονταν από την Ελλάδα. Ενα ατέλειωτο ποτάμι οχημάτων πλάι στην όχθη του Αξιού. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι επέστρεφαν από τη Χαλκιδική, την Πιερία, τη Θάσο, τις Σποράδες, την Πάργα, και άλλους παραθεριστικούς προορισμούς. Ο νους μου, βλέποντας το απίστευτο κομβόι, πήγε στις συζητήσεις που είχαν προηγηθεί με αξιωματούχους της γείτονος, για το θέμα της ονομασίας και τις προσπάθειες εξεύρεσης λύσης στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται με την εκλογή νέας κυβέρνησης και την προτεραιότητά της να βάλει τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Υπάρχει μια κινητικότητα στο διπλωματικό επίπεδο, με τον διεθνή παράγοντα να προτρέπει τις δύο πλευρές στην έναρξη ουσιαστικού διαλόγου για να βρεθεί μια λύση στο όνομα ώστε να συναινέσει και η Αθήνα στην είσοδο της γείτονος στις ευρωατλαντικές δομές. Πέραν των δηλώσεων επ’ αυτού, Ευρωπαίων και Αμερικανών αξιωματούχων, καταφθάνουν οσονούπω σε Σκόπια και Αθήνα ο διαπραγματευτής Νίμιτς και ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ –αυτός μόνο στα Σκόπια σε πρώτη φάση– με «καλές ειδήσεις» ο τελευταίος, σύμφωνα με δήλωση του πρωθυπουργού Ζάεφ.
Μεν την αλλαγή κυβέρνησης στα Σκόπια και την απουσία του εθνικολαϊκιστή Γκρούεφσκι, όπως και την ενδεχόμενη θέληση από την Αθήνα, δεν σημαίνει ότι τα εμπόδια θα ξεπεραστούν με τη μια και θα βρεθεί λύση στο επίμαχο θέμα. Ο δρόμος αναμφίβολα θα είναι μακρύς και θα απαιτηθεί γενναιότητα και από τις δύο πλευρές για να κλείσει η πληγή, χωρίς να είναι βέβαιο ότι αυτό θα επιτευχθεί τελικά. Οπως και να εξελιχθεί αυτή η διελκυστίνδα εκείνο που δεν πρέπει να συμβεί είναι να δηλητηριαστεί και πάλι το κλίμα στις κοινωνίες, που τα τελευταία χρόνια με τους χαμηλούς τόνους βελτιώθηκε αισθητά. Αυτά τα κομβόι δεν πρέπει να σταματήσουν και επ’ ουδενί δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω, στις μέρες των εμπάργκο και της εθνικιστικής ρητορικής, των νικητών και των ηττημένων. Και όχι μόνο γιατί κερδίζει η οικονομία μας, αλλά διότι καμία λύση δεν μπορεί να βρεθεί αν οι κοινωνίες κατεβάσουν ανάμεσά τους «ρολά».