Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει κάτι με τον Μπαράκ Ομπάμα. Εχει εμμονή μαζί του. Η σκέψη του κ. Ομπάμα στοιχειώνει τα όνειρα του κ. Τραμπ. Ενας από τους βασικούς στόχους του Ντόναλντ Τραμπ είναι να διαγράψει ό,τι δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του Μπαράκ Ομπάμα από το πολιτικό τοπίο και την ιστορία της χώρας. Ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ κέρδισε τις εκλογές λόγω της έχθρας που είχε για τον προκάτοχό του. Ο κ. Τραμπ αναδείχθηκε στην πολιτική σκηνή ασκώντας δριμεία κριτική στον Ομπάμα.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν αμφισβήτησε μόνον τον τόπο γέννησης του Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και την ακαδημαϊκή του μόρφωση. Ηγήθηκε του φυλετικού «κινήματος» αμφισβήτησης της γενέτειρας του κ. Ομπάμα. Ο κ. Τραμπ προσπάθησε να σπείρει αμφιβολίες για την ακαδημαϊκή πορεία του κ. Ομπάμα και την ιδιότητά του ως συγγραφέα.
Ο κ. Τραμπ έχει πει πολλά ψέματα για τον κ. Ομπάμα. Υποστήριξε λανθασμένα πως το κοινό στη δική του ορκωμοσία ήταν μεγαλύτερο από αυτό του προκατόχου του. Αυτήν την εβδομάδα, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι ο κ. Ομπάμα συνωμότησε με τους Ρώσους.
O κ. Τραμπ θέλει να μοιάσει στον κ. Ομπάμα. Αλλά, ο κ. Τραμπ ήταν πάντα ένας άνθρωπος χαμηλού επιπέδου. Κατάφερε να συγκεντρώσει πλούτο στα χέρια αλλά δεν έχει εισπράξει καμία αποδοχή από το «πολιτισμικό κεφάλαιο» της χώρας, δηλαδή από τους ανθρώπους που θα ήθελε να τον εγκρίνουν και να τον συγχαρούν για τα επιτεύγματά του. Ως εκ τούτου, ο κ. Τραμπ παραπονιέται ότι δεν τον χειροκροτούν, δεν τον συμπαθούν και δεν τον σχολιάζουν αρκετά. Με αυτό το συναισθηματικό τραύμα, ο κ. Τραμπ ξεσπά στο πρόσωπο του κ. Ομπάμα.
Ολος ο κόσμος αγαπούσε τον κ. Ομπάμα, αλλά ο κόσμος απεχθάνεται τον κ. Τραμπ. Εκθεση του Κέντρου Ερευνών Pew καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: ο κ. Τραμπ και οι πολιτικές του είναι ανεπιθύμητες, ενώ έχει εξασθενίσει η δημοτικότητα των ΗΠΑ σε πολλές χώρες. Μεταξύ των πολιτών από 37 χώρες μόνον ένα 22% θεωρεί πως ο κ. Τραμπ μπορεί να κάνει το σωστό σε διεθνείς υποθέσεις. Το αντίστοιχο ποσοστό για τον Μπαράκ Ομπάμα έφθασε το 64% προς τα τέλη της δεύτερης θητείας του.
Ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν φαινόμενο. Ηταν κομψός και ευφυής. Η φήμη του δεν είχε αμαυρωθεί από κανένα σκάνδαλο. Ηταν πολυμαθής. Ηταν μια ζωντανή, κινούμενη διάψευση της ανωτερότητας των λευκών και των μύθων που είχαν σκορπιστεί για τη δήθεν κατωτερότητα των μαύρων. Ηταν η προσωποποίηση του εφικτού – ενός εφικτού μέλλοντος με ανακατανομή της πολιτικής ισχύος και των προνoμίων, όπου αποδέκτες είναι οι χαρισματικοί και ικανοί. Δεν θα ήταν υπερβολή να συσχετίσει κανείς τα αισθήματα του κόσμου για τον κ. Ομπάμα με τη γενικότερη στάση του σε ό,τι αφορά το χρώμα του δέρματός του.
Δεν είναι τυχαίο το συμπέρασμα των ερευνητών Σεν Μακέλβι και Τζέισν Μακντάνιελ. «Πολύ απλά, από την ανάλυση προκύπτει πως ο Ντόναλντ Τραμπ εκμεταλλεύθηκε επιτυχώς την αντιπάθεια για τους Αφροαμερικανούς αλλά και την αυξανόμενη φυλετική διαφοροποίηση στις ΗΠΑ που άλλαζε το εκλογικό σώμα. Ετσι, οι πρώτοι Αμερικανοί στράφηκαν στον Ντόναλντ Τραμπ. Οι πιο μορφωμένοι και εύποροι επέλεξαν τη Χίλαρι Κλίντον. Ο κ. Τραμπ εστάλη στην Ουάσιγκτον για να καθαρίσει όλα τα σημάδια που άφησε ο κ. Ομπάμα. Να θεωρηθεί η κληρονομιά των κυβερνήσεων Ομπάμα σαν ένα περίεργο ιστορικό φαινόμενο».