Το Κυπριακό εισέρχεται τις επόμενες ημέρες σε μια διαφορετικού είδους κρίσιμη περίοδο, αυτή των νέων γεωτρήσεων για τον εντοπισμό και άλλων κοιτασμάτων αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ. Οι χθεσινές, αναμενόμενες, «προειδοποιήσεις» Ερντογάν και Γιλντιρίμ μάς υπενθυμίζουν το διακύβευμα, οικονομικό και γεωπολιτικό. Τα βασικά κομμάτια του παζλ αποτελούν διεθνείς εταιρείες-κολοσσοί στον τομέα της ενέργειας, οι οποίες καλούνται να διασφαλίσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα, αλλά και την αξιοπιστία τους. Η επισήμανση δεν αφορά μόνον τις εταιρείες, αλλά και τις σημαντικές χώρες στις οποίες εδρεύουν, από τη Γαλλία και την Ιταλία, μέχρι την Αμερική.
Το γεωτρύπανο της γαλλικής Total αναμένεται να φθάσει αύριο στο «οικόπεδο 11» της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, όπου τα δικαιώματα εκμετάλλευσης έχει εξασφαλίσει η κοινοπραξία της Total με την ιταλική ΕΝΙ. Θα πραγματοποιήσει κάποιες αρχικές δοκιμές και λίγες ημέρες αργότερα θα αρχίσει κανονικά η γεώτρηση, που θα διαρκέσει πάνω από ένα δίμηνο. Τα πρώτα ενδεικτικά αποτελέσματα αναμένονται προς τα τέλη Σεπτεμβρίου. Το σημείο όπου θα πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη γεώτρηση δεν είναι μεταξύ αυτών που αμφισβητεί η Τουρκία ότι ανήκουν στην Κύπρο. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι η διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία δεν δικαιούται να προχωρεί στην παραχώρηση αδειών και την πραγματοποίηση γεωτρήσεων χωρίς τη συγκατάθεση των Τουρκοκυπρίων. Κι όμως, η Λευκωσία έχει διαμηνύσει ότι τα όποια οφέλη προκύψουν από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου θα διανεμηθούν σε όλους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ποσοστό που τους αναλογεί. Η Total και η ΕΝΙ προχωρούν στη συγκεκριμένη γεώτρηση μετά την ανακάλυψη του τεράστιου κοιτάσματος «Ζορ» στην αιγυπτιακή ΑΟΖ, το οποίο γειτνιάζει – απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα από το «οικόπεδο 11» της Κύπρου – κάτι που κάνει τους ειδικούς να προσβλέπουν στον εντοπισμό και άλλων, ανάλογου μεγέθους, κοιτασμάτων. Το πώς θα αντιδράσουν οι δύο εταιρείες σε ενδεχόμενες «κινήσεις» της Τουρκίας δεν αφορά μόνο τις προοπτικές που διανοίγονται για να αποκομίσουν σημαντικά οικονομικά οφέλη στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και το πώς θα τις αντιμετωπίζουν στο μέλλον και άλλες κυβερνήσεις σε άλλα «δύσκολα» μέρη του κόσμου. Και είναι πολλά.
Θα φοβηθούν; Θα υποκύψουν σε απειλές; Θα σταματήσουν τις γεωτρήσεις; Θα αλλάξουν τους σχεδιασμούς τους; Τα ίδια ερωτήματα ισχύουν και για τις υπόλοιπες εταιρείες-κολοσσούς, μεταξύ αυτών και της αμερικανικής Exxon Mobil, που έχουν επενδύσει εκατομμύρια και σχεδιάζουν γεωτρήσεις.