Ψηφίδες μιας άλλης Ελλάδας

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Μαρία ανέλαβε το καφενείο του παππού της φέτος. Δεν πρόκειται για την κύρια δουλειά της. Είναι εποχική, μια τίμια υπερπροσπάθεια να προστεθεί ένα μικρό εισόδημα σε ό,τι ήδη κάνει. Είναι το πρώτο καλοκαίρι, λοιπόν, που τη βρίσκει στην κουζίνα να φτιάχνει νόστιμες ποικιλίες με τοπικά προϊόντα, λούζα και ντόπια τυριά, να τηγανίζει φουρτάλιες με πικάντικο τηνιακό λουκάνικο και χειροποίητες στριφτόπιτες με τυρί, να σερβίρει ρακή, να κερνάει κορόμηλα-μέλια. Αν της έχει περισσέψει θα σου δώσει να δοκιμάσεις και από τις αγκινάρες τουρσί που φτιάχνει – και μόνο ο συγκεκριμένος μεζές είναι λόγος για να επιστρέψεις…

Το μικρό καφενείο της βρίσκεται στην πλατεία ενός από τα πιο όμορφα χωριά της Τήνου που είναι πολλά και πανέμορφα… Η Μαρία υποδέχεται τους πελάτες και τους περιποιείται. Προσπαθεί να προσφέρει κάτι μοναδικό, κάτι που ο Γάλλος, ο Αμερικανός, ο Ολλανδός, ο Ελληνας επισκέπτης θα εκτιμήσει ιδιαίτερα και θα κατανοήσει την αξία του.

Οπως η Μαρία, πολλοί άλλοι νέοι άνθρωποι, ψαγμένοι και μορφωμένοι, παλεύουν δημιουργώντας μικρές εστίες επιχειρηματικότητας, κάνουν συνέργειες, τολμούν, παράγουν σκέψη και έργο, προσπαθώντας παράλληλα να προβάλλουν τον τόπο τους, να δείξουν ένα καινούργιο πρόσωπο, φωτεινό, εξωστρεφές, κυρίως, υγιές. Στην Τήνο, στη Νάξο, στη Δράμα, στη Γουμένισσα, στην Αλεξανδρούπολη. Σε μικρές ξενοδοχειακές μονάδες, μπακάλικα, αμπελώνες, οινοποιεία, ταβέρνες.

Ολοι αυτοί, είναι ψηφίδες μιας άλλης Ελλάδας, μιας Ελλάδας που δουλεύει, αγωνίζεται σκληρά –γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο να τα καταφέρει– χωρίς να μεμψιμοιρεί και χωρίς να απαιτεί από το κράτος γιατί ξέρει ότι δεν έχει σχεδόν τίποτα να πάρει. Ούτε τις πιο απλές διευκολύνσεις.

Αυτοί οι άνθρωποι, «ελεύθεροι σκοπευτές», παρέες, οικογένειες, είναι σαν να ’χουν υψώσει ένα τείχος. Σαν να ’χουν κλείσει τα αυτιά τους στα αφηγήματα περί ανάπτυξης και επιστροφής στις αγορές. Δεν τους αφορούν όλα αυτά. Δεν τους λένε τίποτα. Tα πρωτογενή πλεονάσματα, οι εκθέσεις βιωσιμότητας του χρέους, η πλασματική μείωση της ανεργίας, τα επιτόκια δανεισμού, η αγορά ομολόγων που… χαμογελάει στην κυβέρνηση.

Δεν ασχολούνται με τα Plan B του Γιάνη Βαρουφάκη, δεν πιστεύουν τα κυβερνητικά στελέχη που μιλούν διαρκώς στα τηλεπαράθυρα για «αλλαγή κλίματος» και «επενδυτές που κάνουν ουρά». Ούτε παρακολουθούν της τηλεμαχίες των διαφόρων πολιτικών. Εχουν διαψευστεί τόσες φορές, που έχουν πάψει να περιμένουν.

Γνωρίζουν ότι πρόκειται για λόγια κούφια, χωρίς περιεχόμενο που δεν πρόκειται να κάνουν κάποια διαφορά στην τσέπη τους, στην καθημερινότητά τους, στην ποιότητα της ζωής τους. Είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι. Οταν βγεις από τη ρουτίνα της Αθήνας ή των άλλων μεγάλων αστικών κέντρων, ξεκολλήσεις από τη δηλητηριώδη επικαιρότητα και ξαποστάσεις για λίγο, τους βλέπεις καθαρά, νιώθεις τον δυναμισμό τους, είναι ένα κύμα που σε αναζωογονεί, σου δίνει κουράγιο.

Είναι πολλοί· έχουν γυρίσει την πλάτη τους στην τοξική πραγματικότητα, έχουν πάρει τις τύχες τους στα χέρια τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή