Την ημέρα που η Ελλάδα γιορτάζει την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αντί για κριτική σε πρόσωπα και κόμματα, αντί για αναφορές στις γνωστές παθογένειες που διαχρονικά ταλανίζουν τη χώρα, αντί για καταγραφή λαθών και καταγγελίες παραβατικών συμπεριφορών, είναι ίσως η σωστή στιγμή να συμπληρώσει κανείς το παζλ και με επισημάνσεις για τα θετικά και τις κατακτήσεις των τελευταίων 43 ετών που συχνά χάνονται στον λαβύρινθο των μονοδιάστατων προσεγγίσεων. Τα επιτεύγματα είναι πολλά. Μερικά, πολύ σημαντικά. Κορυφαίο, η αδιάλειπτη δημοκρατική πορεία της χώρας που τις τελευταίες αυτές δεκαετίες πέρασε κρίσεις, πολιτικές και οικονομικές, χωρίς να αμφισβητηθεί η προσήλωση κομμάτων και πολιτών στο πολίτευμα. Οι περισσότεροι ξένοι συνομιλητές υπογραμμίζουν με δέος τις αντοχές του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας.
Μια άλλη σημαντική διάσταση, την οποία τείνουμε να υποβαθμίζουμε, είναι η πολιτική ωρίμανση που σημειώθηκε. Μπορεί στην κομματική αντιπαράθεση να αναδεικνύονται οι διαφορές, ωστόσο οι συνεργασίες που επέβαλαν οι συνθήκες, αρχικά του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. (με τη συμμετοχή και του ΛΑΟΣ), και στη συνέχεια, από διαφορετική οπτική, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να εκπέμπουν καιροσκοπισμό, αλλά δεν πρέπει κανείς να αγνοεί τη θετική επιρροή που έχουν σε ό,τι αφορά την κοινωνική συνοχή και την πορεία μιας χώρας που διαχρονικά ταλαιπωρείται –το πρόβλημα δεν έχει εκλείψει– από τη διχόνοια και τη διαίρεση.
Αλλη σημαντική πτυχή είναι η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη που συντελέσθηκε όλες αυτές τις δεκαετίες και έφερε μια άνευ προηγουμένου ευημερία. Παρά τα κενά στον σχεδιασμό, τις παλινδρομήσεις, τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, τον γιγαντισμό του κράτους, την παραποίηση στοιχείων κ.λπ., η Ελλάδα βρίσκεται στον πυρήνα της Ε.Ε., της μιας –μαζί με τις ΗΠΑ– από τις δύο πιο ανεπτυγμένες πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, οντότητες του πλανήτη. Τέλος, στην πορεία των 43 αυτών ετών, με αποκορύφωμα την τελευταία διετία, γκρεμίσθηκαν κάποιοι επικίνδυνοι και διχαστικοί μύθοι όπως ότι κάποιοι είναι καλοί, ηθικοί και πατριώτες, και κάποιοι άλλοι κακοί, κλέφτες και υπηρέτες ξένων συμφερόντων. Η εμπειρία έδειξε ότι άμεμπτοι, ικανοί και εργατικοί πολιτικοί υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις. Οι παραπάνω επισημάνσεις δεν είναι καινούργιες. Υπάρχουν και άλλες, πολλές. Αλλά στη σκιά της οικονομικής ύφεσης και της ψυχικής κατάπτωσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα τεράστια βήματα προόδου που έχουν γίνει στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.