Γιάννης Στουρνάρας: Κυψέλη

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η «παρασιώπηση» δεν είναι μια λέξη που περιμένει κανείς να συναντήσει στην ίδια πρόταση με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Και όμως, στην κατακλυσμιαία φλυαρία του τέως υπουργού Οικονομικών ξεχώρισε μια νησίδα εκκωφαντικής παρασιώπησης: Ηταν οι «άλλες πιο δραστικές λύσεις» που συζητήθηκαν το βράδυ του 2014 στην Κυψέλη μεταξύ του Τσίπρα και των συνεργατών του για την αποπομπή του Γιάννη Στουρνάρα.

Η ηπιότερη «λύση», που ο ίδιος ο μετέπειτα πρωθυπουργός πρότεινε για το «πρόβλημα» Στουρνάρα, ήταν να πετάξουν τον κεντρικό τραπεζίτη ουρλιάζοντας και κλωτσώντας. Τι θα ήταν, λοιπόν, «δραστικότερο» από τις κλωτσιές; Και τι είναι αυτός που συνεννοείται μυστικά με άλλους για το πώς θα εξουδετερώσει τουλάχιστον κλωτσηδόν τον επικεφαλής μιας ανεξάρτητης αρχής;

Πρόκειται για ερωτήματα που, παρά το ζεστό ποινικό τους ενδιαφέρον, δεν έχουν ακόμη καταφέρει να συγκινήσουν τη Δικαιοσύνη.

Ο Στουρνάρας δεν χρειάστηκε να διαβάσει το βιβλίο του Βαρουφάκη για να ανησυχήσει για την ποιότητα των θεσμών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Η συνέντευξη στην οποία εκφράζει αυτές τις αγωνίες και δημοσιεύθηκε χθες, δόθηκε προτού γίνει γνωστή η νύχτα της Κυψέλης. Αλλά ο διοικητής της ΤτΕ έχει υποστεί, όσο λίγοι, τις εξουσιαστικές ορμές που επωάζονταν εκείνη τη μακρά νύχτα. Τις γεύτηκε σε γερές, επαναλαμβανόμενες δόσεις από τον Ιανουάριο του 2015.

Στη σχέση με τον Στουρνάρα –στη «δραστικότητα» των μέσων που εν τέλει χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του– αποτυπώνεται η καταστατική δυσκολία της κυβέρνησης να λειτουργήσει μέσα σε ένα θεσμικό περιβάλλον του οποίου κεντρικοί πυλώνες –όπως η ΤτΕ– έχουν υπερεθνική θεμελίωση. Η δυσκολία αυτή έχει ήδη κοστίσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Εχει στιγματίσει την εικόνα του έναντι των εταίρων και έχει ταυτόχρονα εκθέσει όσους εξ αυτών αθώωναν κιόλας τον «ριζοσπαστισμό» του ως δύναμη εξυγιαντική για το γερασμένο ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η αντιπαράθεση αυτή, του ευρωφύλακα Στουρνάρα απέναντι σε μια αδοκίμαστη ομάδα παραδομένη στις φαντασιώσεις της, έχει ήδη βρει την ιστορική της έκβαση. Ομως, ακόμη κι αν έκλεισε η υπαρξιακή πληγή, η κυψέλη παραμένει ενεργή. Παραμένει δραστική η πολιτική κουλτούρα που κρατά σε ομηρία τους θεσμούς. Που κρατά αενάως υπόδικο τον Γεωργίου. Που σπεκουλάρει με τη συνταγματική αναθεώρηση. Που θέτει σε κομματική επιστράτευση το κράτος. Που, παρά τις αλυσιδωτές αποτυχίες της, δεν παραιτείται από την αξίωσή της να ποδηγετήσει τη μιντιακή αγορά.

Αυτό που λέει ο Στουρνάρας είναι ότι χωρίς θεσμούς δεν υπάρχει ούτε βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Δεν λειτουργεί η οικονομία όταν δεν λειτουργούν σωστά η Βουλή, τα δικαστήρια, τα πανεπιστήμια. Οπως το έχει συμπυκνώσει σε μία φράση ο Αμάρτια Σεν, «καμιά λειτουργική δημοκρατία δεν έχει υποφέρει από λιμό». Η ευημερία είναι μέγεθος ανάλογο της δημοκρατίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή