Όλα άρχισαν όταν το ζευγάρι σταμάτησε για ένα μπουκάλι νερό σε μαγαζί με τουριστικά πηγαίνοντας προς Σφακιά. Ενα ροζ φλαμίνγκο τούς κοιτούσε παρακλητικά, λες και ζητούσε κάποιος να το απαλλάξει από τον συγχρωτισμό με έναν κακάσχημο κροκόδειλο και έναν δυσοίωνο μαύρο κύκνο. «Πόσα θέλετε για το ροζ φλαμίνγκο», είπαν με μια φωνή στον δεσμοφύλακα. «Το ασχημόπαπο; Εχω ένα πολύ καλό χρυσό φλαμίνγκο αν σας ενδιαφέρει. Κάνει και πιο glam», τους αντέτεινε εκείνος, ωσάν να έχει μπροστά του τίποτα Καρντάσιανς. «Ελεος, πού ακούστηκε χρυσό φλαμίνγκο», σκέφτηκαν οι άλλοι. Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή σε όλα τα πράγματα, των πλαστικών παιχνιδιών θαλάσσης συμπεριλαμβανομένων.
Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι τρεις μαζί τις διακοπές τους, με το ροζ φλαμίνγκο να φουσκώνει από υπερηφάνεια κάθε φορά που το έβγαζαν βόλτα στην παραλία. Αγαπούσε πολύ τη θάλασσα ιδίως αργά το απόγευμα που ηρεμούσαν τα νερά και φωσφόριζαν, τη μόνη ώρα που το φλαμίνγκο παίρνει χρώμα ροζ-χρυσό. Του έδωσαν και όνομα: Ορέστης. Δεν ήταν πολύ επιτυχημένη επιλογή, γιατί πολύ συχνότερα από ό,τι υπολόγιζαν ακουγόταν «Ορέστη, βγες έξω» από τις διπλανές ομπρέλες, με αποτέλεσμα πολλά μπερδέματα και παρεξηγήσεις. Επιχείρησαν να βγουν μαζί και σέλφι, αλλά η μαμά ενός από τους Ορέστηδες της παραλίας αρνήθηκε να τους δανείσει το σελφοκόνταρο, γεγονός που το ζευγάρι βρήκε αρκετά ταιριαστό.
Αλώνισαν τα Χανιά με τον Ορέστη στο πίσω κάθισμα, με το κεφάλι χωμένο στο πλαστικό φτέρωμα. Τα χρειάστηκαν μια φορά όταν από τα παράθυρα εισέβαλε σφήκα η οποία πήγε και έκατσε πάνω στο πουλί, χωρίς ευτυχώς να υπάρξει τραυματισμός που βέβαια θα ήταν μοιραίος.
Ο καλοκαιρινός έρωτας έληξε όσο αναπάντεχα ξεκίνησε. Ενα μεσημέρι, καθώς λιάζονταν στο Γιαλισκάρι, ένας ξαφνικός ανάποδος άνεμος ύψωσε το ροζ φλαμίνγκο στον αέρα και το έστειλε στο νερό καμιά δεκαριά μέτρα από την ακτή. Με ένα σπριντ στα καυτά βότσαλα, το ζευγάρι βούτηξε στη θάλασσα να σώσει το φλαμίνγκο, αλλά όταν το πλησίασαν μια άλλη, φοβερή ριπή το μετακίνησε πιο βαθιά και πιο βαθιά και μετά τόσο βαθιά, που άρχισαν να πιστεύουν ότι κάποιος λόγος θα υπήρχε για το φευγιό. Εμειναν να παρακολουθούν το ροζ φλαμίνγκο να απομακρύνεται με κατεύθυνση την Παλαιόχωρα, όπου λογικά θα έκαναν μπάνιο πολλά πτηνά του γένους των φοινικόπτερων. Τα φλαμίνγκο αγαπούν πολύ την παρέα, όπως θα διάβαζαν αργότερα.