Κάθε φορά που συναντώ κυβερνητικούς αξιωματούχους της Κύπρου, τους ακούω να ερμηνεύουν καταστάσεις, ή τους βλέπω να διαχειρίζονται αντιξοότητες, διακρίνω ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό που συχνά απουσιάζει από την ελλαδική πολιτική σκηνή: την κοινή λογική.
Σε συνδυασμό με επιμέρους γνώσεις και ικανότητες, αλλά και μια γραφειοκρατία που, ως απόρροια της βρετανικής επιρροής, «δουλεύει», αποδεικνύονται παραγωγικοί.
Προφανώς, τα εύσημα δεν αφορούν και δεν αξίζουν σε όλους. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μια τέλεια πολιτεία. Αλλά σε καίρια πόστα υπάρχουν εξαιρετικοί αξιωματούχοι. Δεν είναι ιδεολογικό ή κομματικό το θέμα. Η πραγματικότητα που ισχύει σήμερα, ίσχυε και σε άλλες περιπτώσεις κατά το παρελθόν. Θα αναφέρω ενδεικτικά κάποια στελέχη τα οποία τυγχάνει να χειρίζονται ζητήματα που εμμέσως αφορούν και την Ελλάδα. Από τον υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Κασουλίδη, με το ευρωπαϊκό προφίλ, την εμπειρία από το Ευρωκοινοβούλιο, και το δίκτυο επαφών που έχει αναπτύξει, μέχρι τον 43χρονο κυβερνητικό εκπρόσωπο, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος, ως διπλωμάτης καριέρας, γνωρίζει άριστα το Κυπριακό και διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση του εθνικού θέματος.
Είναι, επίσης, ο υπουργός Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης, ο οποίος διαχειρίσθηκε με επιτυχία την οικονομική κρίση. Αρχιτέκτονας της πιστής εφαρμογής του μνημονίου, της εξόδου στις αγορές και της επιστροφής της κυπριακής οικονομίας από την ύφεση στην ανάπτυξη, δικαιολογημένα χαίρει εκτίμησης στις Βρυξέλλες.
Αλλά και σε έναν άλλο, καθοριστικής σημασίας τομέα για την Κύπρο, αυτόν της ενέργειας, το έργο που επιτελεί ο αρμόδιος υπουργός, Γιώργος Λακκοτρύπης, αναγνωρίζεται από όλους. Η σωστή λειτουργία της γραφειοκρατίας σίγουρα βοηθά. Αλλά δεν αρκεί για να εξηγήσει πλήρως την αποτελεσματικότητα. Μία άλλη παράμετρος, που προφανώς συμβάλλει καθοριστικά στην επίδειξη σοβαρότητας, αφορά τα αντανακλαστικά που δημιουργούν η εισβολή και η συνεχιζόμενη παρουσία ξένων στρατευμάτων σε ορατή απόσταση από το προεδρικό μέγαρο, τα υπουργεία, τα γραφεία των κομμάτων.
Οποιο και αν είναι το ιστορικό υπόβαθρο, η κοινή λογική, η ικανότητα και η αποτελεσματικότητα μερικών κυβερνητικών στελεχών στην Κύπρο αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση.