Το σχέδιο που προτείνει το υπουργείο Παιδείας για τη νέα δομή του λυκείου και το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ παρουσιάζει δομικά προβλήματα. Ας περιοριστώ σε κάποια που μπορεί να δει ένας γονιός γνώστης της ελληνικής σχολικής πραγματικότητας με μια πρώτη ματιά. Για παράδειγμα, δεν είναι σαφές πώς οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου θα κάνουν εκτενείς γραπτές εργασίες σε κάθε μάθημα εντός του σχολείου υπό την καθοδήγηση του εκπαιδευτικού της τάξης, όταν κάθε τμήμα έχει 20-25 παιδιά.
Δεν έχει αποσαφηνιστεί με ποιον τρόπο θα βαθμολογηθούν οι εν λόγω εργασίες, μέσω της ειδικής πλατφόρμας, η οποία μάλιστα θα ελέγχει την περίπτωση της αντιγραφής(!). Ποιοι καθηγητές θα συγκροτήσουν το ειδικό μητρώο βαθμολογητών και πότε θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν τη βαθμολόγηση ώστε να συμψηφισθεί μαζί με την αξιολόγηση του μαθητή από τα προφορικά και τα διαγωνίσματα του πρώτου τετραμήνου. Οι βαθμολογητές των εργασιών θα είναι διαφορετικοί από εκείνους που θα αναλάβουν τα διαγωνίσματα; Ποιοι θα επιτηρούν τις πανελλαδικού τύπου εξετάσεις των μαθητών της Γ΄ Λυκείου; Εάν η επιτήρηση ανατεθεί στους καθηγητές του σχολείου, εγείρονται ερωτήματα διαβλητότητας της διαδικασίας. Για να αναλογισθεί κάποιος το μέγεθος του εγχειρήματος, φτάνει να πούμε πως φέτος στις εξετάσεις για τα ΑΕΙ μετείχαν 79.573 μαθητές Γ΄ Λυκείου.
Την ίδια στιγμή, ανακύπτουν ερωτήματα και για την ποιοτική αξιολόγηση των παιδιών που θα χτυπούν την πόρτα των ΑΕΙ. Για παράδειγμα, στελέχη του υπουργείου αναφέρουν ότι οι εξετάσεις θα γίνονται με ερωτήσεις multiple choise. Ενας τρόπος, ωστόσο, που δεν ενδείκνυται για την εξέταση των θεωρητικών μαθημάτων που απαιτούν παραγωγή λόγου, όπως είναι η Γλώσσα, η Ιστορία και τα Αρχαία, χωρίς να παραβλέπουμε την πιθανότητα ο μαθητής να απαντήσει σωστά απλώς από… τύχη.
Το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας εκθέτει όσους επιστήμονες το υιοθετούν. Και επειδή έχει πολλά μετέωρα τεχνικά σημεία, αλλά κυρίως διότι δεν απαντά στο μείζον: η βελτίωση της ποιότητας της σχολικής διαδικασίας και η αξιοπιστία του σχολείου κερδίζονται σταδιακά και με βασική προϋπόθεση την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Ορισμένοι, βεβαίως, υποστηρίζουν ότι η συζήτηση για ένα νέο εξεταστικό σύστημα εξυπηρετεί επικοινωνιακά την κυβέρνηση για αλλαγή της ατζέντας ενόψει ΔΕΘ. Κρίμα.