Σπασμένα παράθυρα που είναι πρόχειρα καλυμμένα με χαρτόκουτα για να μη φαίνεται η ζημιά και μπαίνει το κρύο, αίθουσες με έδρανα και εμφανές το σκουπιδομάνι, χώροι εργαστηρίων για τους φοιτητές που χωρίζονται με παραβάν από χιλιοσκισμένες κουρτίνες. Αυτά συνάντησε –και μου περιέγραψε– μητέρα πρωτοετούς φοιτητή, η οποία συνόδευσε τον γιο της για να εγγραφεί στο περιφερειακό ίδρυμα στο οποίο πέρασε.
Συνήθως είμαι πολύ δύσπιστος στην έκπληξη και τις διαμαρτυρίες των γονιών, που πέφτουν από τα σύννεφα για κάθε τι στραβό συναντήσουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους και έχουν ως μόνιμη επωδό τα δεινά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Και όμως, οι εικόνες εγκατάλειψης είναι αδιάψευστος μάρτυρας ενός ιδρύματος σε κακά χάλια, παρά τα κονδύλια που επί χρόνια εισέρρευσαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων για να καλύψουν τις υποδομές των ελληνικών ΑΕΙ.
Επίσης, πλέον παύω να δυσπιστώ όταν ακούω ιστορίες όπως εκείνης της συναδέλφου η οποία προ ημερών έψαχνε για ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα δύο δωματίων σε μεγάλη πόλη της περιφέρειας για τον πρωτοετή γιο της. Εφριξε από τις οικονομικές απαιτήσεις των ιδιοκτητών, αλλά όλα τα… λεφτά ήταν όταν άκουσε έναν να δικαιολογείται για την έλλειψη χώρου λέγοντας «μη σας ανησυχεί, όλοι οι ενοικιαστές έως τώρα είχαν το πλυντήριο ρούχων στο μπαλκόνι, χωρίς να υπάρξει πρόβλημα»!
Η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση διευρύνθηκε με στρεβλά κριτήρια –και σίγουρα όχι πρωτίστως ακαδημαϊκά–- υπό την πίεση βουλευτών, υπουργών, μητροπολιτών, δημάρχων προέδρων συλλόγων (γενικώς) προς το υπουργείο Παιδείας. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση φωτίζει τα προβλήματα και εκθέτει όσους επιδιώκουν να «κερδοσκοπήσουν» (οικονομικά και πολιτικά), αγνοώντας την κατάσταση των ΑΕΙ και τις ουσιαστικές ανάγκες της χώρας. Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου οφείλει να πάψει να κάνει (ατέρμονη) διαβούλευση επί των εγνωσμένων προβλημάτων των ΑΕΙ, και να αρχίζει να τα λύνει. Να δώσει απαντήσεις, για παράδειγμα, για την ανεπαρκέστατη φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση) προς τους φοιτητές, για να αποδείξει εμπράκτως τη στήριξή του προς το δημόσιο πανεπιστήμιο. Τα προβλήματα δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο.