Νίκος Ανδρουλάκης: Κουκούλι

Νίκος Ανδρουλάκης: Κουκούλι

2' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θυμάται κανείς ότι τον περασμένο Μάιο το ΠΑΣΟΚ πέρασε εσωκομματική κρίση; Θυμάται ότι η οργανωμένη μειοψηφία –ατύπως οργανωμένη, αλλά και ατύπως μπετοναρισμένη– είχε συγκρουστεί με τη Γεννηματά, η οποία είχε προχωρήσει μέχρι και σε έξωση του γραμματέα του κόμματος από τη Χαριλάου Τρικούπη; Δεν το θυμάται πια ούτε ο «χημικός» του μπετόν, ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Κανείς δεν θέλει να θυμάται πώς αντηχούσαν αυτοί οι ψευτοεμφύλιοι μέσα στο όστρακο του μικρού ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ έχει σήμερα ανοίξει και ανοιχτεί τόσο που μέχρι και ο Ανδρουλάκης δελεάστηκε και έπαψε να κλωσάει τις φιλοδοξίες του.

Οι άσπονδοι σύντροφοί του έλεγαν ότι μέχρι σήμερα έπαιζε στο σίγουρο τερέν των κομματικών ανταγωνισμών. Εκτέθηκε μόνο στις ευρωεκλογές – αποδεικνύοντας, πάντως, με τη συγκομιδή του σε σταυρούς ότι τα ερείσματά του στα όργανα αντανακλούσαν την απήχησή του στη βάση.

Η διαφορά είναι ότι τώρα δεν υπάρχει ούτε κορυφή ούτε βάση. Το εκλογικό σώμα θα συγκροτηθεί την ημέρα της ψηφοφορίας. Από την οπτική γωνία των βετεράνων του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρουλάκης θα είχε μεγαλύτερη επιρροή σε ένα σώμα που δεν θα ξέφευγε πολύ από τα κομματικά όρια – που θα ήταν δηλαδή εκλογικά διαχειρίσιμο μέσω των ενδοπασοκικών δικτύων.

Η πλευρά του ευρωβουλευτή εκφράζει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Θέλουν μεγάλη συμμετοχή. Και συμφωνούν με την άποψη του Σταύρου Θεοδωράκη, ότι «αν δεν ψηφίσουν τουλάχιστον εκατό χιλιάδες θα έχουμε όλοι αποτύχει».

Νεότερος από τους δέκα υποψηφίους, ο 38χρονος Ανδρουλάκης θα παίξει σίγουρα το χαρτί της ηλικίας. Αυτό προεξοφλεί και η εσωκομματική του αντίπαλος, που φρόντισε να συλλέξει υπογραφές για την υποψηφιότητά της από νέους κάτω των 35. Είναι εύκολο για τον ευρωβουλευτή να φορτίσει την αντιπαράθεση ως πόλεμο γενεών, προβάλλοντας τη δική του γενιά ως τη χτυπημένη από την κρίση, που έχει μεν κολλήσει πολλά ένσημα στο κόμμα, χωρίς όμως να έχει απολαύσει τα αξιώματα και τα υπόλοιπα αγαθά της χρυσής πασοκοκρατίας.

Το ερώτημα είναι κατά πόσον ο Ανδρουλάκης έχει τα εφόδια για να πείσει ότι συνιστά κάτι όντως νεότερο από το κόμμα που τον διαμόρφωσε. Κατά πόσον, ας πούμε, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα των συνεργασιών, χωρίς να αναμασήσει τις συνήθεις υπεκφυγές.

Οι φίλοι του διατείνονται ότι το «αγροτικό» του στις Βρυξέλλες τον έχει εξοπλίσει με πολιτικές δεξιότητες που δεν διέθετε όσο έμενε απορροφημένος στην κομματική κουζίνα. Το λένε σαν να πιστεύουν στο θαύμα της μεταμόρφωσης – η πράσινη κάμπια έγινε χρυσαλλίδα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η εκλογική δοκιμασία θα εκθέσει τον Ανδρουλάκη σε πολιτικό ανταγωνισμό και έλεγχο που εκείνος δεν έχει ποτέ υποστεί – όπως τον έχουν υποστεί οι πιο έμπειροι συνυποψήφιοί του. Θα φανεί τι έχει μέσα το κουκούλι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή