Η αλλαγή πλεύσης του Αλέξη Τσίπρα μπορεί στο εσωτερικό να εξοργίζει πολλούς, ωστόσο στο εξωτερικό γίνεται δεκτή με ικανοποίηση. Το έδειξε η ατμόσφαιρα κατά την επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα. Ιδιαίτερα οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες δείχνουν πρόθυμοι να δεχθούν το νέο αφήγημα του πρωθυπουργού, αυτό της ανάπτυξης με ατμομηχανή τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Θα κριθεί, φυσικά, από το κατά πόσον αυτός και οι συνεργάτες του το πιστεύουν και μπορούν να το υλοποιήσουν. Διότι οι επενδύσεις δεν είναι μόνον εξαγγελίες. Είναι και οραματικός σχεδιασμός, απρόσκοπτη έκδοση αδειών, ύπαρξη υποδομών, διευκόλυνση παραγωγής, φιλικό προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλον.
Οι ξένοι –όχι μόνον οι Ευρωπαίοι– έχουν μάθει πλέον την ελληνική πραγματικότητα. Γνωρίζουν ότι πολλά πρόσωπα του σάπιου παρελθόντος σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την πολιτική, οικονομική, αλλά και ηθική κατάρρευση της χώρας.Υπό αυτό το πρίσμα, και χωρίς προσωπικές προτιμήσεις, βλέπουν θετικά το νέο στίγμα που εκπέμπει ο πρωθυπουργός. Οσο ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσαν –συχνά εξύβριζαν– τους Ευρωπαίους, και επεδείκνυαν σπάνια άγνοια, ενοχλητική ανικανότητα, αλλά και προκλητική αλαζονεία (Γιάνης Βαρουφάκης), η σχέση ήταν προβληματική.
Από τη στιγμή που ο Ελληνας πρωθυπουργός απομάκρυνε μερικούς ακραίους –όχι όλους, υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει– και δείχνει να ενηλικιώνεται πολιτικά και να μετακινείται προς τον ρεαλισμό, οι Ευρωπαίοι συνομιλητές, και όχι μόνον οι Σοσιαλδημοκράτες, καλωσορίζουν τη μεταστροφή. Μπορεί πολλοί εντός του ΣΥΡΙΖΑ να δυσφορούν, και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να καταγγέλλουν τη μετάλλαξη, αλλά ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο Τζεντιλόνι (που συναντά σήμερα τον Αλέξη Τσίπρα στην Κέρκυρα) θέλουν την εύρυθμη λειτουργία του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος και αυτή δεν απειλείται πλέον από τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Υπό αυτό το πρίσμα, μπορεί οι επικριτές στο εσωτερικό να υπενθυμίζουν τις ανέφικτες υποσχέσεις και το λαϊκίστικο «πρόγραμμα» που είχε παρουσιαστεί σε μιαν άλλη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, μπορεί να υπογραμμίζουν τη ζημία που προκάλεσαν στην οικονομία οι «αυταπάτες» –και έχουν δίκιο–, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει πλέον τους ξένους. Αυτοί κοιτούν στο μέλλον και βλέπουν ότι ο ατίθασος επαναστάτης του χθες που «απειλούσε» να φέρει τη…δημοκρατία στην Ευρώπη, τώρα υποστηρίζει ένθερμα την Ενωση προβάλλοντας επιχειρήματα που κινούνται στη σφαίρα της σοσιαλδημοκρατίας και όχι του ανατρεπτικού ριζοσπαστισμού.
Τα παραπάνω δεν είναι μόνον οι αυτονόητες επισημάνσεις του αντικειμενικού παρατηρητή. Είναι και οι διαπιστώσεις που ακούει κανείς από πρέσβεις μεγάλων χωρών και υψηλόβαθμα στελέχη των θεσμών.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή καλούνται να διαχειρισθούν η Νέα Δημοκρατία και ο υπό εκκόλαψη ενδιάμεσος χώρος. Να αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους για τα πολλά λάθη του παρελθόντος που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, και μετά να αρχίσουν την προσπάθεια να πείσουν τους ξένους συνομιλητές ότι έχουν καλύτερες λύσεις για το αύριο.
Εάν αναλώσουν τον χρόνο τους καταγγέλλοντας την ανευθυνότητα του κ. Τσίπρα όταν ήταν αντιπολίτευση και κυβέρνηση το πρώτο οκτάμηνο του ’15, μπορεί να έχουν πολλά δίκια, αλλά θα έχουν υποπέσει σε ένα σφάλμα στρατηγικής που δεν θα τους αποφέρει οφέλη ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό.