Αύριο οι Γερμανοί ψηφοφόροι οδεύουν στις κάλπες για να επανεκλέξουν, εκτός απροόπτου, την Αγκελα Μέρκελ στη θέση της καγκελαρίου. Μεθαύριο, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις, αρκετά χιλιόμετρα νοτιότερα, οι κουρδικοί πληθυσμοί στα βόρεια του Ιράκ θα προσέλθουν σε δημοψήφισμα για την κήρυξη της ανεξαρτησίας μιας περιοχής η οποία εκτείνεται και πέρα από το αυτόνομο Ιρακινό Κουρδιστάν. Τα δύο φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν εξελίξεις, οι οποίες θα επηρεάσουν ευθέως και την Ελλάδα.
Στην πρώτη περίπτωση, η επικράτηση της Αγκελα Μέρκελ προεξοφλείται, όχι όμως και η μορφή του συνασπισμού κομμάτων που θα συνεργαστούν για τη συγκρότηση κυβέρνησης. Παρά τους ρυθμούς ανάπτυξης και τη γενική ευημερία, ούτε στη Γερμανία έχει καταστεί δυνατή η τιθάσευση των εθνικιστικών ενστίκτων, όπως έχει φανεί από την εμφάνιση του AfD. Επίσης, πιθανή είσοδος στη Βουλή του FDP και, ακόμη περισσότερο, συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση υπό τους Χριστιανοδημοκράτες θα δημιουργήσουν de facto αρνητικούς συσχετισμούς και για το ελληνικό πρόγραμμα, με δεδομένες τις πιο σκληρές απόψεις των Φιλελευθέρων για την Αθήνα.
Στη δεύτερη περίπτωση, το κουρδικό δημοψήφισμα θα αυξήσει ακόμη περισσότερο το απρόβλεπτο και ασταθές του τουρκικού παράγοντα. Το ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικής κρατικής οντότητας, ενώ ο πόλεμος εναντίον του ISIS εξακολουθεί να μαίνεται, δεν ικανοποιεί κανέναν στην περιοχή, πολύ περισσότερο την Τουρκία η οποία αντιμετωπίζει αυτό το ενδεχόμενο ως ευθεία απειλή. Προφανώς, το τι συμβαίνει στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας δεν συνδέεται ευθέως με την Ελλάδα, ωστόσο η πιθανότητα εξαγωγής μιας κρίσης στη γειτονική χώρα προς το Αιγαίο ή την Ανατ. Μεσόγειο αποτελεί ένα ενδεχόμενο το οποίο διαχρονικά εξετάζεται από την Αθήνα.
Εν ολίγοις, το επόμενο χρονικό διάστημα η Ελλάδα όχι απλώς δεν θα κατορθώσει να ξεφύγει από τη δίνη των διεθνών εξελίξεων, αλλά θα συνδεθεί ακόμη περισσότερο με αυτές. Είναι κρίσιμο για την Αθήνα να προετοιμαστεί σοβαρά για πιθανή νέα επιδείνωση των συσχετισμών. Η Ελλάδα αντέχει ακόμη σε μια περιοχή όπου, επί περίπου τρία χρόνια, έχει ξεκινήσει ένα ιστορικών διαστάσεων γεωπολιτικό ντόμινο. Είναι καθήκον, το οποίο ξεπερνά πολιτικές παρατάξεις και κομματικούς εγωισμούς, να τεθούν άμεσα ορισμένοι μίνιμουμ κοινοί εθνικοί στόχοι, προκειμένου το ντόμινο να παραμείνει μακριά.