Η επικράτηση της χαμηλής ποιότητας

Η επικράτηση της χαμηλής ποιότητας

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μια αξιόλογη πολυεθνική εταιρεία σταμάτησε να παράγει παγωτό στην Ελλάδα και θα εισάγει τα προϊόντα της. Αλλη επίσης σημαντική ευρωπαϊκή πολυεθνική σταματάει τη δραστηριότητα στον τομέα του ελαιολάδου και σπορέλαιου, θα παραμείνει με λιγότερο προσωπικό.

Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν αποτελούν σύμπτωση και αποκαλύπτουν βαθύτερες διεργασίες. Η κρίση και η φτωχοποίηση του πληθυσμού ενίσχυσε μια περιθωριακή παλαιότερα τάση. Οπως στην πολιτική έτσι και στις καταναλωτικές συνήθειες των ανθρώπων, επικρατεί η χαμηλότερη ποιότητα. Υπάρχει μια ιδιότυπη εμπορευματοποίηση, με την έννοια ότι τα αυθεντικά προϊόντα αντικαθίστανται από ανώνυμες πρώτες ύλες. Ενα κιλό πατάτες έχει κάποια τιμή. Γιατί να πληρώνουμε ακριβότερα αν είναι από τη Νάξο; Γιατί κάποιος να αγοράζει επώνυμο ελαιόλαδο όταν παρόμοιο προϊόν πωλείται στο ίδιο κατάστημα φθηνότερα; Ακόμα κι αν δεν είναι εφάμιλλης ποιότητας, μοιάζει έτσι. Υπάρχει όμως κι άλλο, ακόμα φθηνότερο που κάποιος φίλος ή περαστικός παράγει και συσκευάζει. Θα το προτιμήσουμε αφού είναι ακόμα πιο φθηνό, δεν επιβαρύνεται με ΦΠΑ ή άλλους φόρους και υπόσχεται ότι είναι «γνήσιο», «χωριάτικο», «υγιεινό».

Η υπερφορολόγηση και ο περιορισμός των εισοδημάτων έχει καταστήσει ελκυστικά τα προϊόντα χαμηλότερης ποιότητας. Ισως ισχύει μια παραλλαγή του νόμου του Γκρέσαμ: Το κακό προϊόν βγάζει από την αγορά, εκτοπίζει, το καλό.

Συνήθως η αντικατάσταση κανονικών προϊόντων από φθηνά αντίγραφα «που είναι ίδια», ωφελεί τους μεσάζοντες και γι’ αυτό είναι μόνιμη επιδίωξη των αλυσίδων λιανικής. Βλάπτει όμως τόσο τους παραγωγούς που χάνουν έσοδα, όσο και τους καταναλωτές που χάνουν την ποιότητα, καμιά φορά –ειδικά στα τρόφιμα– και την υγιεινή διατροφή.

Ακόμα και τους τελευταίους μήνες, που υπάρχει μικρή αλλά θετική άνοδος του ΑΕΠ, οι πωλήσεις πολλών κατηγοριών προϊόντων στα σούπερ μάρκετ είναι πτωτική. Μειώνονται και οι πωλήσεις στα ανώνυμα προϊόντα στα καταστήματα, επειδή μέρος του κοινού προτιμά άλλα, που είναι ακόμα φθηνότερα επειδή δεν φορολογούνται.

Ενδεχομένως αυτό είναι ένα από τα κατάλοιπα που θα αφήσει η κρίση όταν τελειώσει. Απαξιώνει το μεράκι, τη δουλειά, τις επενδύσεις που προϋποθέτει η δημιουργία ενός προϊόντος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ποιότητας. Ειδικά στα τρόφιμα, αν η τιμή είναι το μοναδικό στοιχείο που εξασφαλίζει την επιβίωση, δεν υπάρχει λόγος να προσέχει κανείς την ποιότητα, τη γεύση, τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά, την ποικιλία, ενδεχομένως ούτε και την προστασία του καταναλωτή από φυτοφάρμακα και άλλες βλαβερές πρακτικές. Γιατί κάποιος να παράγει παγωτό από εγχώριο φρέσκο γάλα, όταν μπορεί να μειώσει την τιμή εισάγοντας γάλα-σκόνη δεκαετίας; Θα το κάνει αφού λίγοι είναι διατεθειμένοι να επιβραβεύσουν ποιοτικά στοιχεία, τα χαρακτηριστικά πρώτων υλών που χρησιμοποιήθηκαν. Γι’ αυτό το χύμα (αφορολόγητο) τσίπουρο, που διαθέτουν πλέον τα περισσότερα εστιατόρια, εκτοπίζει το επώνυμο κρασί που φορολογείται ως είδος πολυτελείας.

Η υποβάθμιση της ποιότητας σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής είναι το αποτέλεσμα βαθιάς κρίσης που δεν θα ξεπεραστεί εύκολα. Θα μας ακολουθεί μεγάλο διάστημα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή