Στην αρχή θα «άνοιγαν» σε λίγες εβδομάδες. Οι εβδομάδες έγιναν μήνες και όταν άρχισε να γίνεται εμφανής η πολυπλοκότητα του ζητήματος, οι αισιόδοξες φωνές σώπασαν και μια ολόκληρη πόλη συμβιβάστηκε με μία ακόμα παραδοξότητα: δύο από τους πιο ιστορικούς της κινηματογράφους, φιλοξενούμενοι σε ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια του κέντρου της, δεν μπορούν να τεθούν σε λειτουργία παρά το γεγονός ότι έμειναν εντελώς άθικτοι από τον εμπρησμό που κατέκαψε μεγάλο μέρος του υπόλοιπου συγκροτήματος. Σειρά δημοσιευμάτων τόσο στην «Καθημερινή» όσο και στον υπόλοιπο αθηναϊκό Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, προαναγγέλλει κάθε τόσο το χαρμόσυνο γεγονός μιας τελεσίδικης λύσης που θα παρακάμπτει το αδιέξοδο και θα επιτρέπει στους κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων» να υποδεχθούν ξανά θεατές στις μεγαλοπρεπείς αίθουσές τους.
Το τελευταίο επεισόδιο με την απόσυρση της χορηγίας του Ιδρύματος Νιάρχου πήγε τα πράγματα πολύ πίσω και –σύμφωνα με το πρόσφατο ρεπορτάζ του Νίκου Βατόπουλου– αναμένεται νέα πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη, ο οποίος δούλεψε σκληρά για την απεμπλοκή του ζητήματος και καλείται άλλη μία φορά να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Το «πρόβλημα» στην περίπτωση του «Αττικόν» και του «Απόλλωνα» είναι τα δύο ιδρύματα τα οποία εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο θέμα, και για να είμαστε πιο ακριβείς, οι κάκιστες σχέσεις ανάμεσά τους.
Το βάρος της ευθύνης πέφτει κυρίως στο Ιδρυμα Βούρου-Ευταξία, το οποίο και αρνήθηκε να υπογράψει τη δέσμευση ότι οι κινηματογράφοι δεν πρόκειται να πωληθούν για άλλου είδους εκμετάλλευση σε βάθος 20 χρόνων. Με αυτόν τον τρόπο το Ιδρυμα Βούρου-Ευταξία ασκεί πίεση στον ιδιοκτήτη (Ιδρυμα Δεκόζη-Βούρου), ώστε να διεκδικήσει εκπρόθεσμες καταβολές μισθωμάτων λόγω χρεών. Πρόκειται για μια πολιτική που σίγουρα υπερασπίζεται τα στενά συμφέροντα του εν λόγω Ιδρύματος, επιδεικνύοντας, όμως, ταυτόχρονα περιορισμένο ενδιαφέρον για το ευρύτερο καλό της πόλης και της κοινωνίας. Υπευνθυμίζουμε ότι το Ιδρυμα Βούρου-Ευταξία είναι ο ιδιοκτήτης του παρακείμενου Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών. Φυσικά, ποτέ δεν είναι αργά.
Εν τω μεταξύ, οι πολίτες παρακολουθούν άναυδοι.