Κουτοπονηριές μικροκομματισμού

Κουτοπονηριές μικροκομματισμού

1' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Δεν υπάρχει χειρότερος οδηγός αμηχανίας και οπισθοδρόμησης για τις κοινωνίες από την κατάπτωση σπουδαίων κοινωνικών συζητήσεων στο επίπεδο του κομματικού καφενείου. Ειδικώς μάλιστα όταν μεσολαβεί προς τούτο ο εκ του προχείρου χειρισμός των μίντια. Εσπευσε μάλιστα ο κ. Τσακαλώτος, απρόσκλητος σπόνσορας των φιλελεύθερων αντιλήψεων, να επικαρπωθεί την αμηχανία με την οποία εκφράζεται επί του θέματος το κόμμα της Κεντροδεξιάς, η Νέα Δημοκρατία. Κι ας έχει η παράταξη του υπουργού κατεβάσει το επίπεδο της συζήτησης σε μικροκομματική σύγκρουση με την Εκκλησία. Δυστυχώς η αντιπολίτευση κατέβηκε τελικώς στο ίδιο επίπεδο, υιοθετώντας τις κύριες ενστάσεις της Ιεραρχίας και ορισμένων επιστημονικών «συλλογικοτήτων», πάντοτε με σκοπό το ίδιο χειροπιαστό κομματικό όφελος.

Η γενικότερη ρύθμιση για τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου που πρότεινε το υπουργείο έχει το προσόν να είναι απλή και να μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί από τους ενδιαφερόμενους πολίτες, αλλά και από τη Δικαιοσύνη και από την επιστημονική κοινότητα και βεβαίως από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.

Η υποκρισία της κυβέρνησης Τσίπρα έγκειται στο προφανές γεγονός ότι καθόλου δεν νοιάζεται αν η ρύθμιση δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από εκείνα που κατ’ αρχήν επιδιώκει να αποσοβήσει. Καταλαβαίνω ότι είναι προτιμότερο να δεσμεύεται ο δικαστής ώστε να γνωρίζει με ασφάλεια ότι η απόφασή του υπηρετεί τον νόμο και δεν υπόκειται σε προσωπικές, φιλοσοφικές ή θρησκευτικές επιλογές· δεν κατανοώ, όμως, γιατί έπρεπε να επιβληθεί αυτή τη στιγμή το όριο των 15 ετών. Αν οι κ. Κοντονής και Τσακαλώτος νιώθουν τόσο αβανγκάρντ θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την οριστική απελευθέρωση ανδρών και γυναικών από τον μονοδιάστατο ετεροφυλικό γάμο. Αν δεν το κάνουν είναι γιατί ζυγίζουν διπλά και τριπλά το μπόι τους όταν τα βάζουν με την Εκκλησία. Το δυσάρεστο είναι ότι αντί η κοινωνία μας να προχωρεί αντιλαμβανόμενη γιατί η κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων είναι ο δρόμος εναντίον της σκλαβιάς στο κράτος και τους πολιτικούς εκπροσώπους του, μας εμπλέκουν σε μικροπολιτικές έριδες που πάντοτε βοηθούν τους πολέμιους της ανοικτής κοινωνίας. Πριν από λίγο καιρό, η δημοφιλής Τζένιφερ Λόπεζ έγραψε την ακόλουθη «παραδοξότητα»: «They were the one person selected». Ηθελε να ευχηθεί καλή επιτυχία στο δεύτερο παιδί της αδελφής της Μπρένταν, που εκπροσωπούσε το σχολείο του σε μια συζήτηση νεαρών ηγετών. Ο πληθυντικός κρίνεται απαραίτητος αφού το παιδί δεν έχει ακόμη αποφασίσει την ταυτότητα φύλου που θα επιλέξει. Ας το αφήσουμε ήρεμο να το κάνει με πλήρη ελευθερία και αυτογνωσία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή