Η προκατάληψη, οι θρησκευτικές δοξασίες, αλλά και οι κομματικές σκοπιμότητες είναι από τους σημαντικότερους περιοριστικούς παράγοντες για την οικονομία. Επιβάλλονται, όμως, επειδή το πολιτικό κόστος αξιολογείται ως πιο σημαντικό από το όποιο οικονομικό κόστος.
Στην Τουρκία, η κυβέρνηση συχνά βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τη διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της χώρας επειδή δεν επιθυμεί άνοδο των επιτοκίων. Προτιμά να μην αυξήσει τα επιτόκια ακόμη κι όταν το νόμισμα της χώρας βρίσκεται σε καθίζηση και η αξία των κρατικών ομολόγων καταρρέει. Θεωρεί αμαρτία τα επιτόκια και άρα τα υψηλά επιτόκια αποτελούν μεγαλύτερη αμαρτία, στην οποία δεν πρόκειται να υποπέσει η κυβέρνηση Ερντογάν.
Εξι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν τροπολογία, και μάλλον υιοθετείται από την κυβέρνηση, με την οποία ζητούν να διοριστούν οι επιτυχόντες στον διαγωνισμό για την πρόσληψη στο λιμάνι του Πειραιά το 2009, το 2011 και το 2014. Επρεπε να είχαν διοριστεί εφόσον είχαν πετύχει στον διαγωνισμό. Δεν έγινε –για οποιονδήποτε λόγο– και αργότερα, το 2016, ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά, που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εταιρεία, πωλήθηκε κατά 51% στην Cosco ενώ ποσοστό 25% ανήκει σε ιδιώτες επενδυτές που αγόρασαν μετοχές από την αγορά. Πρακτικά το λιμάνι Πειραιά δεν είναι πλέον κρατική επιχείρηση. Δεν έχει σημασία, οι βουλευτές επιδιώκουν να προσληφθούν και όσοι είχαν πετύχει σε διαγωνισμούς δύο έως επτά χρόνια… πριν πωληθεί η εταιρεία.
Η δραστηριότητα της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές παρά τη «φιλοεπενδυτική» ρητορική δεν φαίνεται ότι μπορεί να συνεχιστεί. Η οικονομία και η τοπική απασχόληση θυσιάζονται για να δικαιωθεί η ρητορική μιας κυβέρνησης που αθέτησε τις περισσότερες υποσχέσεις της. Μια κυβέρνηση που προτιμά να υπερφορολογεί και να μην πληρώνει έγκαιρα οφειλές του Δημοσίου για να μοιράζει βοηθήματα…
Στην Ινδία, ή τουλάχιστον σε μεγάλο μέρος της, το πρόβλημα των γεωργών είναι οι περιπλανώμενες ιερές αγελάδες. Διαβάζουμε στους Financial Times ότι οι ιδιοκτήτες τους δεν μπορούν να τις συντηρούν, έχει απαγορευτεί η σφαγή ακόμη και των μεγάλων σε ηλικία που δεν εξάγονται πλέον και κυκλοφορούν ελεύθερες στις αγροτικές περιοχές καταστρέφοντας τις καλλιέργειες. «Περίπολοι» φανατικών τις προστατεύουν, ενώ οικογένειες αγροτών κάνουν «σκοπιά» στα χωράφια για να τις εμποδίσουν (ευγενικά) να καταναλώσουν την παραγωγή. Το εθνικιστικό κόμμα των Ινδουιστών θεωρεί ότι η προστασία των αγελάδων είναι θρησκευτική υποχρέωση αλλά και εθνικό σύμβολο και αδιαφορεί για τις οικονομικές επιπτώσεις.
«Ιερές» προσλήψεις, αγελάδες ή επιτόκια, μικρή η διαφορά. Οταν οι κυβερνήσεις κάνουν οικονομική πολιτική με βάση ιδεοληψίες, η εξέλιξη είναι προβλέψιμη. Η οικονομία δεν υπακούει σε ιερές σκοπιμότητες.
Τιμωρεί όσους την αγνοούν, προκαλώντας κρίσεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν οι εξουσιάζοντες, όσο επιδέξιοι στη χειραγώγηση των πολιτών κι αν είναι.
Βέβαια, πάντα ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα των πρωτοβουλιών τους θα φανερωθούν μετά την αποχώρησή τους από το προσκήνιο, ενώ μέχρι τότε αξιοποιούν την προκατάληψη πως κάθε πράξη που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση συμφέροντος είναι οπωσδήποτε αντικοινωνική.