Οταν ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης ξεκινούσε το πολιτικό του εγχείρημα, στα καφενεία της χώρας δεν τον επαινούσαν για την τόλμη του, ούτε για το γεγονός ότι κατάφερε να συγκεντρώσει γύρω του τα καλύτερα μυαλά της χώρας. Ο θαυμασμός των απλών πολιτών πήγαζε μόνο από την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις ευρωεκλογές που πλησίαζαν! Ηταν άδικο και για τον κ. Θεοδωράκη και για το Ποτάμι, αλλά ήταν μια πραγματικότητα που έφερε την επιβράβευση στην κάλπη· το νεόκοπο κίνημα επέτυχε τότε το υψηλότερο ποσοστό του.
Αυτήν την εποχή η Νέα Δημοκρατία κάνει στα προσυνέδρια σοβαρή ιδεολογική και προγραμματική δουλειά. Μπορεί στα δελτία ειδήσεων να βλέπουμε μόνο τις ομιλίες του αρχηγού της –ούτε καν τα σοβαρότερα σημεία τους– αλλά πριν από αυτές γίνεται ενδελεχής κουβέντα για όλα τα κρίσιμα ζητήματα του τόπου. Τέτοια συζήτηση η Νέα Δημοκρατία, τουλάχιστον, δεν είχε ματαδεί. Στο 7ο Προσυνέδριο που έγινε το Σάββατο (2.12.2017) στη Θεσσαλονίκη μαζεύτηκε η αφρόκρεμα ιστορικών, διεθνολόγων κ.ά. για να συζητήσουν το θέμα: «Για έναν νέο πατριωτισμό». Σήμερα όμως κυριαρχεί η κουβέντα για τη συνέντευξη που έδωσε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στην «Καθημερινή» (3.12.2017) λέγοντας «έχω πάρει την απόφαση ότι στην επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. κανένα μέλος της οικογένειάς μου δεν θα είναι στο υπουργικό συμβούλιο, ούτε σε άλλο πολιτειακό αξίωμα. Ξέρω ότι αυτό είναι σκληρό και ίσως άδικο, ειδικά για την Ντόρα που έχει προσφέρει πολλά στην παράταξη και κανείς δεν αμφισβητεί τις ικανότητές της. Είναι όμως επιβεβλημένο σε αυτήν τη συγκυρία, στο πλαίσιο της αποστολής που έχω αναλάβει».
Αυτό δεν είναι μόνο «άδικο για την Ντόρα», όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης. Είναι άδικο και για τη Νέα Δημοκρατία, που –προς το παρόν, τουλάχιστον– δεν φημίζεται για την πολιτική επάρκεια του παλιότερου στελεχικού της δυναμικού· πολλοί από αυτούς ήδη προβάρουν κοστούμια. Είναι άδικο και για τη χώρα· δεν έχει πολλά πολιτικά στελέχη των δυνατοτήτων της κ. Μπακογιάννη. Είναι άδικο και για τον κ. Μητσοτάκη που, λόγω της περιρρέουσας φιλολογίας περί οικογενειοκρατίας, καταργεί επί της ουσίας την αξιολόγηση: επειδή οι παλιοί πολιτικοί προέκριναν συγγενείς που δεν είχαν προσόντα, αυτός κόβει συγγενείς παρά τα προσόντα τους.
Ομως –κακά τα ψέματα– η κίνηση αυτή είναι κάτι που η Ν.Δ. θα πιστωθεί εκλογικώς, πολύ περισσότερο από τις θετικές κινήσεις που ο κ. Μητσοτάκης κάνει αυτόν τον καιρό στο κόμμα του. Προσφέρει ένα καταλυτικό επιχείρημα στα στελέχη της για να αντικρούσουν τις διαβολές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και στον κ. Μητσοτάκη για τις επόμενες κινήσεις του στα εσωκομματικά. Μπορεί η απόφαση να είναι άδικη πολλαπλώς, αλλά ποιος είπε πως η ζωή ή η πολιτική είναι δίκαιη και όχι γνήσιο τέκνο της ανάγκης;