Εγινε μεγάλη και σοβαρή προεργασία για το 11ο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, που ξεκινά σήμερα. Διοργανώθηκαν προσυνέδρια σε όλη την Ελλάδα, αναπτύχθηκαν θεματικές, εκλήθησαν να μιλήσουν άνθρωποι του πνεύματος, έγινε γόνιμος διάλογος. Συζητήθηκαν όλα τα μεγάλα προβλήματα που έχει ο τόπος, αναλύθηκαν οι προκλήσεις, οι ευκαιρίες και οι δυσχέρειες που διαφαίνονται. Ενα πράγμα δεν έγινε μόνο. Αυτοκριτική. Το καλύτερα φυλαγμένο μυστικό της παράταξης είναι αυτό που ο κόσμος το έχει τούμπανο. Οι αποτυχίες της…
Επειδή, λοιπόν, όπως είπε ο Φερντινάντ Λασάλ, «όλη η πολιτική δράση αρχίζει λέγοντας την αλήθεια», πρέπει να ειπωθεί ότι εκτός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που έκανε όλες τις μεγάλες επιλογές και ήταν σφιχτοχέρης στα δημόσια οικονομικά, υπήρξε και ο κ. Κώστας Καραμανλής. Σ’ αυτόν πρέπει μεν να πιστωθούν οι μεγάλες αποκρατικοποιήσεις (Cosco, Ολυμπιακή), αλλά να χρεωθεί τη διόγκωση του κράτους μέχρι σκασμού. Κάτι αγροτικά κανάλια που μισθοδοτούσαν 86 δημοσιογράφους χωρίς να εκπέμπουν· λίγο η επαναπρόσληψη των αγροφυλάκων (που μετονομάστηκαν σε «οικολογική αστυνομία»)· κάτι οι μαζικές προσλήψεις 100.000 σταζιέρ το 2009· λίγο οι παράνομες προσλήψεις κομμωτριών στο μετρό, που έκαναν ζημιογόνο τη μόνη κερδοφόρο ΔΕΚΟ· πολύ οι φαρμακευτικές δαπάνες· ακόμη περισσότερο η διόγκωση των επιχορηγήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία, ανέβασαν τις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης. Την περίοδο 2004-2009 αυξήθηκαν περίπου 42 δισ. ευρώ (από τα 75 στα 117 δισ. ευρώ).
Και σε ό,τι αφορά την προεδρία του κ. Αντώνη Σαμαρά, πρέπει να ξεχωρίσουμε την ανεύθυνη περίοδο της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης (που έδωσε αστικό λούστρο στις παλαβομάρες του ΣΥΡΙΖΑ και των συνοδοιπόρων του) και την υπεύθυνη περίοδο της διακυβέρνησής του, όταν συμμάζεψε τα οικονομικά· πριν τα διαλύσουν και πάλι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ολα αυτά πρέπει να ειπωθούν, όχι για να βγουν παλιά γινάτια, ούτε για να τσακωθούν. Είναι σίγουρο πως η Νέα Δημοκρατία θα ξαναγίνει κυβέρνηση του τόπου και μάλιστα σε μια κρίσιμη καμπή. Πρέπει να συμμαζέψει τα σπασμένα της διακυβέρνησης Τσίπρα -Καμμένου. Πρέπει να ξανακάνει την Ελλάδα μια κανονική χώρα, να θεραπεύσει τους θεσμούς που διαβρώθηκαν από τη λαϊκιστική πολιτική, να αναμορφώσει το κράτος, να δώσει ανάσες στην οικονομία για να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη.
Για να καταφέρει αυτό το τιτάνιο έργο πρέπει να αναλύσει σε βάθος την πορεία της. Να δει τα θετικά, αλλά και τα λάθη. Να επαναλάβει τα πρώτα και να αποφύγει τα δεύτερα. Δεν είναι εύκολο, επειδή υπάρχουν πολλά καπετανάτα και περισσότεροι εγωισμοί. Ομως για το καλό του τόπου και της παράταξης αυτά πρέπει να τελειώσουν, διότι η σιωπή και τα ψεύδη έχουν κοντά ποδάρια.