Γιάννης Μουζάλας: Νεροχύτες

Γιάννης Μουζάλας: Νεροχύτες

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υ​​πάρχει κάτι κοινό στο προσφυγικό και στο ζήτημα με τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς – κάτι που τα συνδέει πέρα από τον εικαζόμενο συμψηφισμό τους κάτω από το τραπέζι των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων: Και τα δύο έχουν παρουσιαστεί ως ηθικοπολιτικά διλήμματα για την Αθήνα. Τι πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση, ρωτάει χονδρικά το δίλημμα: Να εξυπηρετήσει κυνικά το εθνικό συμφέρον, αδιαφορώντας για το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο; Ή να πολιτευτεί με οδηγό τις ανθρωπιστικές αρχές;

Στο προσφυγικό ο συριζαϊκός ανθρωπισμός δοκιμάστηκε για λίγο με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, που κατέληξε τότε στο καθόλου ανθρωπιστικό τέλμα της Ειδομένης. Ταυτόχρονα, σε άλλο επίπεδο, δοκιμαζόταν από την κυβέρνηση και η χρήση του προβλήματος, υποτίθεται, ως μοχλού πίεσης προς τους δανειστές – και κυρίως το Βερολίνο που κλυδωνιζόταν. Τελικώς ούτε ο ανθρωπισμός ούτε ο κυνισμός απέδωσε.

Τα ίδια και στο ζήτημα των «8». Τι είναι αυτό που βλέπουμε τους τελευταίους μήνες; Realpolitik; Ή μήπως τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου;

Τίποτε από τα δύο. Η κυβέρνηση δεν είχε τα αντανακλαστικά για να συνειδητοποιήσει πώς η παρουσία των Τούρκων αξιωματικών στο ελληνικό έδαφος μπορούσε να εξελιχθεί σε πρόβλημα. Στην πρώτη όχληση του Ερντογάν φαίνεται ότι δεσμεύτηκε για de facto «απάλειψη» του ζητήματος. Σε δεύτερο χρόνο, κι αφότου το θέμα αφέθηκε να πάρει τη χωρίς επιστροφή οδό της δικαιοσύνης, η Αθήνα άρχισε και ενώπιον του Ερντογάν να επικαλείται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης – στην οποία καταγγέλλεται ότι δεν είχαν καν την ευκαιρία να αποταθούν Τούρκοι που προσέπεσαν στην Ελλάδα ύστερα από τους «8».

Το αποτέλεσμα του διπλού κριτηρίου είναι πάλι η διπλή ζημιά: Και οι θεσμοί τραυματίζονται – από την προσχηματική προσβολή μιας απόφασης χορήγησης ασύλου, τη νομιμότητα της οποίας ούτε η ίδια η προσφεύγουσα κυβέρνηση επί της ουσίας δεν αμφισβητεί. Και το εθνικό συμφέρον διακινδυνεύεται – αφού η κυβέρνηση κρατάει ανοιχτή μια εύφλεκτη εκκρεμότητα, που πια δείχνει να έχει ξεφύγει από τον έλεγχό της.

Το προσφυγικό και το ζήτημα των «8» διασταυρώνονται και στο πρόσωπο του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής. Την ημέρα που ο Γιάννης Μουζάλας υπέγραφε την αίτηση ακυρώσεως κατά της χορήγησης ασύλου, οι Times του Λονδίνου περιέγραφαν τη Μόρια σαν χώρο απόθεσης ανθρώπινων απορριμμάτων.

Με μισοξηλωμένα τα γαλόνια του, από τότε που η κυβέρνηση προανήγγειλε την αντικατάστασή του, ο υπουργός βρίσκεται πια επέκεινα της προσωπικής του ευθύνης. Απόδειξη ότι δεν του ζητάει κανείς πια καν να παραιτηθεί. Παραμένει έτσι μόνο ως σύμβολο του τρόπου με τον οποίο χειρίζεται η κυβέρνηση τα ζητήματα που υπερβαίνουν την εσωτερική πολιτική κουζίνα. Τα χειρίζεται το ίδιο με εκείνα που βρίσκονται στον νεροχύτη της κουζίνας. Με σχεδιασμό ημέρας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή