Μετά την Κατρίν, μόνο η Ντενέβ

Μετά την Κατρίν, μόνο η Ντενέβ

1' 40" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 είχαν κυκλοφορήσει κάποιες φωτογραφίες της, στις οποίες ήταν περιτριγυρισμένη από ανδρικά μοντέλα με καλοφτιαγμένα σώματα. Εκείνη, με νεγκλιζέ φόρεμα και μια γούνα στους ώμους, ανάμεσά τους επιβεβαίωνε το απόλυτο σταριλίκι της. Οι φωτογραφίες εκείνες παρέπεμπαν στις διαχρονικές που έβγαλε το 1976 ο κορυφαίος φωτογράφος Χέλμουτ Νιούτον, στις οποίες η Ντενέβ πόζαρε με κομπινεζόν και τσιγάρο στα χείλη. Δοτική, αισθησιακή αλλά και ταυτόχρονα απόμακρη.

Η φωτογράφιση έγινε στο πλαίσιο της προώθησης της τελευταίας της ταινίας και ακολούθησε συνέντευξη Τύπου σε μικρή ομάδα δημοσιογράφων. Η ίδια η Ντενέβ τούς είχε ορίσει πως όλα έπρεπε να ολοκληρωθούν μέσα σε μία ώρα – ίσως γιατί είχε κουραστεί στη ζωή της από τις συνήθεις ερωτήσεις των έμπλεων θαυμασμού δημοσιογράφων. Τελικά η κουβέντα ξεπέρασε το δίωρο. Βέβαια, οι όροι είχαν τεθεί ακριβώς για να σπάσουν: η ορθότητα κόντρα στην υπέρβαση και στο κέφι. Η ταινία δεν είχε πάρει σπουδαίες κριτικές και μία από τις τελευταίες ερωτήσεις που είχαν υποβληθεί στη Γαλλίδα σταρ ήταν γιατί την έκανε. «Είμαι η Ντενέβ και πλέον μπορώ να κάνω ό,τι θέλω στη καριέρα μου», απάντησε.

Προ ημερών, η Κατρίν Ντενέβ μαζί με άλλες 99 Eυρωπαίες γυναίκες –πολλές από τον χώρο της τέχνης–, με αφορμή το ξέσπασμα του σκανδάλου Ουάινσταϊν, υπέγραψε κείμενο στο οποίο τονίζεται ότι «ο βιασμός είναι έγκλημα. Ομως το επίμονο ή αδέξιο “καμάκι” δεν είναι αδίκημα. Ως γυναίκες, δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτόν τον φεμινισμό, που, πέρα από την καταγγελία των καταχρήσεων εξουσίας, παίρνει το πρόσωπο ενός μίσους προς τους άνδρες και τη σεξουαλικότητα». Οι γυναίκες αυτές υπερασπίζονται «την ελευθερία να ενοχλείς» ακριβώς ως απαραίτητο συστατικό στοιχείο για τη σεξουαλική ελευθερία.

Κάποιοι αντιπαρέβαλαν τις θέσεις των 100 Eυρωπαίων γυναικών με την εκστρατεία κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης πολλών γυναικών στις ΗΠΑ, η οποία έχει πάρει διαστάσεις παροξυσμού. Δεν έχουν άδικο. Συστατικό στοιχείο του παιχνιδιού είναι ο κίνδυνος των ορίων. Οποιοι γνωρίζουν πώς να τα ελέγχουν, και μπαίνουν στο ρίσκο τους, βγαίνουν τελικά κερδισμένοι. Το παιχνίδι του έρωτα είναι χυμώδες και καθόλου στεγνό, περιχαρακωμένο σε όρια πολιτικής ορθότητας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή