Αν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από τη Novartis, τη Μακεδονία, τους σίριαλ κίλερ που παίρνουν άδεια και περπατούν ανάμεσά μας και λοιπές ειδήσεις, ακολουθήστε με: Στην αποκεί πλευρά του Ατλαντικού συνέβησαν τα εξής: Η Ρωσία προσπάθησε να επηρεάσει τις αμερικανικές εκλογές του 2016 με μια εκτεταμένη εκστρατεία που περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, το hacking στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος και μια τεράστια καμπάνια με trolls και bots στα social media. Το κατά πόσον ήταν επιτυχημένη αυτή η καμπάνια αμφισβητείται. Μπορεί να επηρέασε το αποτέλεσμα σε συγκεκριμένες κρίσιμες πολιτείες, αλλά μπορεί και όχι. Κανείς (λογικός άνθρωπος) όμως δεν αμφισβητεί ότι η εκστρατεία έλαβε χώρα. Μια ειδική ερευνητική επιτροπή που συστάθηκε από το υπ. Δικαιοσύνης υπό τον ειδικό ανακριτή Ρόμπερτ Μιούλερ αναζητεί το ενδεχόμενο να υπήρξε σύμπραξη της καμπάνιας του Ντόναλντ Τραμπ με τη ρωσική πλευρά για να επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Η θεωρία λέει ότι η πλευρά Τραμπ ήταν ενήμερη για την εκστρατεία κατά του Δημοκρατικού Κόμματος και ίσως και συμμέτοχη.
Ωστόσο, το ότι υπήρξε συνειδητή σύμπραξη των δύο πλευρών δεν έχει αποδειχθεί. Σύμφωνα με το πολυσυζητημένο βιβλίο του Μάικλ Γουλφ «Fire and Fury», δεν υπήρξε σύμπραξη, ούτε και θα μπορούσε να υπάρξει. Ο συγγραφέας, που πέρασε πολλούς μήνες στον Λευκό Οίκο του νέου προέδρου, θεωρεί τους συμβούλους και τα μέλη της οικογένειάς του εντελώς ανίκανους να οργανώσουν ή και να συμμετάσχουν σε ένα τόσο περίπλοκο σχέδιο. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν τεκμηριωμένες συναντήσεις στελεχών της καμπάνιας του Τραμπ και μελών της οικογένειάς του με Ρώσους αξιωματούχους πριν από τις εκλογές.
Πολύ αναμενόμενα, ύστερα από όλα αυτά, ο 70χρονος πρώην παρουσιαστής ριάλιτι να έχει λυσσάξει. Οπως σχεδόν όλοι οι τηλεοπτικοί παρουσιαστές, νομίζει ότι τον πολεμούν. Καθώς δεν έχει ιδέα από πολιτική ή για τη σχέση αιτίου-αιτιατού, και επειδή απέναντι σε κάθε ερέθισμα αντιδρά όπως τα νήπια (το βιβλίο του Γουλφ είναι γεμάτο με τέτοια παραδείγματα), θέλει να απολύσει τον Μιούλερ και το μισό υπουργείο Δικαιοσύνης για να σταματήσει την έρευνα. Το ότι ο ίδιος είναι πιθανόν αθώος δεν τον απασχολεί, προφανώς. Μέχρι τώρα δεν το έχει καταφέρει, αλλά έχει κάνει άλλα πράγματα. Πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε ότι παύει τις κυρώσεις απέναντι στη Μόσχα για την εκστρατεία της εναντίον των αμερικανικών εκλογών, για παράδειγμα. Τις προάλλες επέτρεψε να δοθεί στη δημοσιότητα ένα σημείωμα Ρεπουμπλικανού από τη Βουλή των Αντιπροσώπων που αναφέρει ότι μέλη των μυστικών υπηρεσιών παρακολουθούσαν μέλη της καμπάνιας του Τραμπ.
Μολονότι το σημείωμα δεν αποκαλύπτει τίποτε παράτυπο ή τρομερό, τροφοδοτεί τη θεωρία συνωμοσίας που πλασάρουν πλέον οι Ρεπουμπλικανοί και τα ΜΜΕ τους, περί στοχοποίησης της κυβέρνησης και του Τραμπ από μέρος της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών. Με αυτό τον τρόπο, όμως, ο πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει αυτό που κάνουν όλοι οι αυταρχικοί ηγέτες: επιτίθεται στα στοιχεία του κράτους που δεν ελέγχει, διαβρώνοντας παράλληλα την αξιοπιστία των ανεξάρτητων θεσμών και της δημοκρατίας, ευτελίζοντας τη διάκριση των εξουσιών και δημιουργώντας μια κρίση εμπιστοσύνης στην κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα. Μόνο που η δημοκρατία στις ΗΠΑ δεν τραυματίζεται στρατηγικά από έναν αποφασισμένο φιλόδοξο, αλλά κατά λάθος από έναν ζοχαδιασμένο νάρκισσο που δεν έχει συνηθίσει να του πηγαίνει οποιοσδήποτε κόντρα και δεν καταλαβαίνει τι κάνει.
Επειτα από αυτό το διάλειμμα, είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να αντιμετωπίσετε την ελληνική καθημερινότητα λίγο πιο αισιόδοξα.