Από την πρώτη στιγμή ήταν φανερός και επισημάνθηκε ο στόχος της υπόθεσης Novartis, όπως μεθοδεύτηκε από την κυβέρνηση. Καμία σχέση με την πραγματική διερεύνηση ενός διαρκούς σκανδάλου, την απόδοση δικαιοσύνης ή την προσπάθεια να μπει φραγμός στην υπερσυνταγογράφηση και στις πρακτικές στις οποίες καταφεύγουν οι φαρμακοβιομηχανίες –κυρίως οι διεθνείς κολοσσοί– για να εξασφαλίζουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά της υγείας. Ο πραγματικός στόχος ήταν και παραμένει να εμφανίζονται οι ΣΥΡΑΝΕΛ ως άγγελοι της κάθαρσης και της εξυγίανσης που καθοδηγούν τη Δικαιοσύνη με όλους τους τρόπους, νόμιμους, παράτυπους ή και παράνομους, προκειμένου να σχηματισθεί μια διάτρητη δικογραφία που θα σπιλώσει στοχευμένα πολιτικούς αντιπάλους με αναπόδεικτες κατηγορίες. Και χωρίς οι τελευταίοι να μπορούν να αποδείξουν την αθωότητά τους εγκαίρως και με νόμιμες διαδικασίες.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει σχετικά με τους στόχους της κυβέρνησης από την 5η Φεβρουαρίου, οπότε η υπόθεση Novartis ήλθε στο προσκήνιο και έγινε το βασικό θέμα στον δημόσιο διάλογο, στα μίντια (κατευθυνόμενα ή όχι) και στα καφενεία. Για όσους, στοιχειωδώς καλόπιστους, αντικειμενικούς και νοήμονες πολίτες, οι όποιες αμφιβολίες μπορεί να είχαν περί σκοπιμότητας θα πρέπει να διαλύθηκαν από όσα ακούστηκαν χθες στη Βουλή από κατηγόρους και κατηγορουμένους. Οχι μόνον επί της ουσίας, αλλά για το εύρος των κατηγοριών που περιλαμβάνει η δικογραφία, την επιλογή των κατηγορουμένων και εκείνων που παραλείφθηκαν και βεβαίως για τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Κάποιος παρορμητικός θα έσπευδε να χαρακτηρίσει την όλη μεθόδευση «στημένη» ή «σκευωρία», αν δεν φοβόταν μην του απαγγελθεί κατηγορία και καταδικαστεί, όπως πρόσφατα ο συνάδελφος Ανδρέας Παπαδόπουλος επειδή «έβρισε» τη Χρυσή Αυγή. Δικαιοσύνη είναι αυτή και είναι τυφλή… Το χειρότερο όμως είναι ότι με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και τον στόχο που έθεσε η κυβέρνηση, πρώτον, ενισχύεται η ανόητη και επικίνδυνα φασιστική άποψη ότι όλοι οι πολιτικοί «τα παίρνουν», επομένως η ενασχόληση με την πολιτική είναι μια… παράνομη δραστηριότητα, δεύτερον και παρεπόμενο, κανείς αξιόλογος και ικανός άνθρωπος δεν θα θέλει να αναμειχθεί στην πολιτική και γενικότερα να αναμειχθεί στα κοινά, για να μην μπλέξει! Εκτός φυσικά αν υπηρετεί ή ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ και τις παραφυάδες τους, που εξ ορισμού είναι οι μόνοι… αδιάφθοροι στην ελληνική πολιτική σκηνή!
Γίνεται αβίαστα αντιληπτό ότι η χώρα έχει μπει στον αστερισμό του ανεμιστήρα που εκτοξεύει ακαθαρσίες προς διάφορες κατευθύνσεις, σύμφωνα με τις επιθυμίες του ιδιοκτήτη και χειριστή του. Ετσι, χωρίς κανόνες και τήρηση νόμιμων διαδικασιών, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Αγνωστο μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτό στη σημερινή συγκυρία, αλλά ο φόβος είναι ότι θα συνεχιστεί και θα κλιμακώνεται μέχρι τις προσεχείς εκλογές, τουλάχιστον. Πράγμα πολύ επικίνδυνο για μια χώρα σαν την Ελλάδα με μικρό σεβασμό στους θεσμούς και τους νόμους και μια κοινή γνώμη έτοιμη να υιοθετήσει τα πάντα, αν σερβίρονται με τρόπο που να ικανοποιούν τις όποιες ορέξεις της…