«Moλών λαβέ». Ακόμα και μέσω Χόλιγουντ –βλέπε ταινία «300»– η φράση ταυτοποιήθηκε στην υφήλιο ως ύψιστο δείγμα τυφλής αφοσίωσης στο καθήκον και περιφρόνησης των αριθμητικά ισχυροτέρων. Επειδή πάντα θα γίνονται κι αναίμακτες μάχες, δι’ ασήμαντον αφορμή, απλώς αντιγράφω: το μολών είναι μετοχή αορίστου β΄ (έμολον) του δύσχρηστου πια ρήματος βλώσκω, έχοντας ετυμολογική διαδρομή με διαγωνιστικούς εφιάλτες. Σημαίνει πηγαίνω κάπου με τα χίλια ζόρια. Αυτό είπε σε ελεύθερη απόδοση ο Λεωνίδας στον Ξέρξη: κόπιασε (αποφώλιον τέρας, εννοούσε) και θα δεις τι θα πάρεις.
Σε ειρηνικούς καιρούς γίνεται κατάχρησή της: από φαιδρά παιδιαρίσματα ενηλίκων έως θεσμικές ακροτελεύτιες βεβαιότητες και από υφολογικό άνθος αναπτέρωσης ηθικού έως ληγμένη καραμέλα στο στόμα ακραίων θερμοκέφαλων. Αν κι όχι από όλους κατανοητό, ανακλαστικά γίνεται ευρύτατα αποδεκτό: Λαός που ξεχνά την ιστορία του πεθαίνει. Γιατί όχι και τη μυθολογία του; Ιδίως όταν αυτή παρεμβαίνει συγκλώθοντας επικά γεγονότα. Μολών λαβέ δεν απάντησαν και οι Τρώες (Δάρδανοι, Λυκίοι, Παίονες) που αμύνονταν «περί πάτρης» απέναντι στους Αργείτες, Αχαιούς, Δαναούς επιδρομείς; Κι ως γνωστόν, η φυλετική συγγένεια, τα ήθη και έθιμα, τα κοινά ελλαδικά γνωρίσματα, κραύγαζαν μεταξύ των αντιπάλων· εξηγείται κι έτσι τόσο μίσος. Οπως τεκμαίρεται μέσα από τους στίχους της ομηρικής Ιλιάδας οι εχθροί συναγωνίζονταν και σε ευσέβεια, ενώ οι Θεοί τους γοητευμένοι από τα ανθρώπινα πάθη βρίσκονταν σε διχοστασία και αυτοί, ως προστάτιδες δυνάμεις στρατοπέδων θνητών. Παρενέβαιναν ωμά, άλλοι υπέρ των πολιορκητών κι άλλοι υπέρ των πολιορκουμένων. Τουλάχιστον σ’ αυτό, είναι πειστικός ο ιεροφάντης του ιστορικού υλισμού Κάρολος Μαρξ: Οι Θεοί της Ελλάδας λαβώθηκαν θανάσιμα στον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου.
Ιεροσυλία; Κάθε άλλο. Αιώνες αργότερα από την κατακρήμνιση των ολύμπιων και αιώνες μετά την ημετέρα εξ ουρανού Αποκάλυψη της Αληθείας, ο σεβασμός, το δέος και οι όποιοι φόβοι έχρισαν Αγίους της Εκκλησίας προστάτες των όπλων μας σε μια προνομιακή στρατηγική σύζευξη της βαθιάς μας πίστης με τις Υπερθεν συμμαχικές βουλές.
«Μολών λαβέ». Αυτή είναι η επικαιροποιημένη συνιστώσα των κατά ριπάς αυστηρών έως πολύ αυστηρών μηνυμάτων-προειδοποιήσεων των κ. Παυλόπουλου, Τσίπρα, Κοτζιά, Καμμένου (κυρίως) προς τους προκλητικούς, αλαζόνες απέναντι. Τα ίδια λόγια πείθουν ένα κάποιο ακροατήριο και στις δύο πλευρές.