Ούτε ανασχηματισμός ούτε «αναδόμηση» ή «αναπτέρωση», όπως συνήθιζε να αποκαλεί τις επιδιορθωτικές κινήσεις της η πάντα ευρηματική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, στις διάφορες εκδοχές της. Μια κίνηση εξαναγκαστική, με λίγες πιθανότητες να αποδειχθεί και αντικραδασμική, όπως ελπίζει η κυβέρνηση. Ποιος αυθεντικός ανασχηματισμός (δηλαδή ποιος πρωθυπουργός με όντως αυστηρά κριτήρια) θα επέτρεπε να διατηρήσουν την εξουσία τους υπουργοί που το δημόσιο αίσθημα τους κατατάσσει, δικαίως, στους αποτυχημένους ή στους ελαφρόγλωσσους τουιτεράδες, που θορυβούν αντί να δρουν; Κι αυτό ανεξαρτήτως κομματικού χρωματισμού. Και ΣΥΡΙΖΑ αν είσαι, δεν μπορεί παρά να νιώθεις προσβεβλημένος με κάθε ψευτομαντινάδα ή χάχανο του κ. Πολάκη – όπως, αντίστοιχα, και Ν.Δ. αν είσαι, δεν μπορεί παρά να νιώθεις προσβεβλημένος με κάθε «θα τους γδάρω» του κ. Γεωργιάδη.
Κατά τις εξηγήσεις που διακινήθηκαν, ο κ. Τσίπρας επέλεξε τον κ. Φώτη Κουβέλη ως αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Αμυνας σαν οιονεί θηριοδαμαστή του κ. Καμμένου αλλά και σαν πολιορκητικό κριό της πολύφερνης Κεντροαριστεράς. Οπως κι αν την ορίσουμε όμως την Κεντροαριστερά, πολύ δύσκολα θα υποθέταμε ότι ο κ. Κουβέλης έχει πλέον τις δυνατότητες να τη θέλξει. Και ακόμα πιο δύσκολα θα υποθέταμε ότι θα μπορούσε να σαγηνεύσει και να συνενώσει τα κομμάτια και θρύψαλα της πάλαι ποτέ ανανεωτικής Αριστεράς, τα οποία ίσως δεν έχουν καν ακουστά ότι ο πρώτος πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ηγείται πια της μάλλον αφανούς πολιτικά Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Λίγες επίσης είναι οι πιθανότητες να λειτουργήσει ο κ. Κουβέλης σαν κάποιας μορφής ηρεμιστικό του κ. Καμμένου. Η προϊστορία των σχέσεων των δύο ανδρών, η δημόσια αντιπαράθεσή τους, δεν ευνοεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πώς ο πολιτικός που θεωρούσε αδιανόητη και εκτός συζητήσεως οποιαδήποτε «συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη Καμμένου» θα συνεργαστεί, ως υφιστάμενός του μάλιστα, με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, ο οποίος, αντιγυρίζοντας το εγκώμιο, αποκαλούσε (πάντα παιδαριωδώς προσβλητικός) τον κ. Κουβέλη «άρχοντα των μαξιλαριών»; Εχει ο καιρός γυρίσματα; Μα και βέβαια. Για παράδειγμα, σήμερα τον κ. Κουβέλη τον λοιδορούν αγρίως (με τον μηδενιστικό τρόπο των σόσιαλ μίντια) όσοι τον επαινούσαν σαν φρόνιμο, νηφάλιο, Νέστορα κ.ο.κ. τον καιρό της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, όταν η διανομή του κράτους γινόταν με τη ρουσφετολογική αναλογία 4:2:1. Κι όσοι τον μέμφονταν τότε, ανακαλύπτουν τώρα την «ήρεμη δύναμή» του.