Πραγματικά, λοιπόν, μπορούμε «να είμαστε και απέναντι», όπως άκουσα να λέγεται. Το αποδεικνύει η περίπτωση των δύο στρατιωτικών μας, που έπεσαν στα χέρια των Τούρκων μέσα σε τουρκικό έδαφος. Μπορούμε, βεβαίως μπορούμε! Πώς ξεμπλέκουμε μετά είναι το θέμα…
Παρόμοια περιστατικά αν δεν είναι συχνά, τουλάχιστον δεν είναι ασυνήθιστα, εκεί πάνω στον Εβρο. Διευθετούνται κατά κανόνα με διαδικασίες ρουτίνας. Το ότι αυτή τη φορά οι Τούρκοι αντιμετωπίζουν τόσο διαφορετικά ένα τέτοιο περιστατικό σημαίνει, προφανώς, ότι έχουν σκοπό να το εκμεταλλευθούν πλήρως: δυστυχώς, οι δύο δικοί μας είναι όμηροι των Τούρκων. Τη σκοπιμότητα δείχνει και η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος από πλευράς των τουρκικών αρχών – λ.χ., ενημερώνουν off the record τους δημοσιογράφους ότι οι δύο Ελληνες στρατιωτικοί δεν αντιμετωπίζουν την κατηγορία της κατασκοπείας και, λίγο αργότερα, οι ίδιες πηγές ανακοινώνουν επισήμως πια ότι, ναι, οι δύο αντιμετωπίζουν και αυτή την κατηγορία.
Είναι φυσικό να κινείται σε συζητήσεις και διαβούλια η υποψία πως η Τουρκία αποβλέπει σε συμψηφισμό των δικών μας «2» με τους δικούς τους «8». Εύλογες οι υποψίες, ευσεβής ο πόθος, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει. Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει τρόπος, στην πράξη, για να ανατραπεί η οριστική απόφαση της Δικαιοσύνης – εκτός αν έχουμε πραξικόπημα κατά του κράτους δικαίου, όπως συμβαίνει στην Τουρκία. Επειτα, δεν είναι τυχαίο ότι οι Τούρκοι επίσημοι το διαψεύδουν. Αν τολμούσαν ποτέ να το πουν, θα αποκάλυπταν στον κόσμο ολόκληρο την αντίληψη της Ερντογανικής Τουρκίας για τη Δικαιοσύνη: κάτι σαν ανταλλακτική οικονομία με μονάδα μετρήσεως το κιλό, ένα παζάρεμα μεταξύ ποσοτήτων.
Δεν γίνεται για χάρη των «8» αυτή η ιστορία από πλευράς Τουρκίας· και αυτό ακριβώς είναι που κάνει την κατάσταση με την Τουρκία επικίνδυνη. Η προσωπική τρέλα του Ερντογάν και η παντοδυναμία του (σουλτάνος – και όχι του σουίνγκ, δυστυχώς) μας κάνουν να προτάσσουμε στη σκέψη μας το γινάτι του Ερντογάν για τους «8» ως κίνητρο του τελευταίου περιστατικού· δεν είναι έτσι όμως. Μόνο μέσα στη γενικότερη εικόνα της κλιμάκωσης των τουρκικών προκλήσεων του τελευταίου διμήνου, γίνεται αντιληπτή η σημασία του. Και η εικόνα αυτή δείχνει ότι η Τουρκία επιδιώκει ή δημιουργεί ευκαιρίες, για να ανοίγει ή να οξύνει κάθε πιθανό μέτωπο τριβής με την Ελλάδα. Τη βλέπουμε, δηλαδή, να κυκλώνει συστηματικά την Ελλάδα με προβλήματα και συγχρόνως να αυξάνει την πίεση. Υποθέτω ότι θα προσβλέπει σε μία «στραβή» από τη δική μας πλευρά.
Εξ ουρανού
Το «Ουράνιο Παλάτι-1», δηλαδή ο κινεζικός διαστημικός σταθμός, θα πέσει στη Γη κάπου μεταξύ 24 Μαρτίου και 19 Απριλίου και μάλιστα ίσως πέσει στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια (όσο μπορεί να υπάρξει ακρίβεια σε τέτοια πράγματα), η πιθανή γεωγραφική ζώνη της πτώσης, την οποία δίνει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, είναι τεράστια και περιλαμβάνει την Ελλάδα στη μία άκρη της.Βεβαίως, ο Οργανισμός προειδοποιεί ότι οι προβλέψεις μπορεί να αλλάξουν στην πορεία.
Καλοδεχούμενο, πάντως, το «Ουράνιο Παλάτι-1» ή, μάλλον, το «Ουράνιο Παλατάκι-1» (αφού έχει μήκος μόλις 10,4 μέτρα), αν μας κάνει την τιμή. Θα είναι η εξ ουρανού βοήθεια από την Κίνα, στην οποία είχε επενδύσει τις ελπίδες του ο πρώιμος ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, θα έχει έλθει κάπως αργά και σε κάπως ανορθόδοξη μορφή…
Υπ’ όψιν
Με αφορμή τα διάφορα που ακούγονται από ελληνικής πλευράς για την Τουρκία, λόγω του εύφλεκτου κλίματος των ημερών, θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση, με σκοπό –όπως πάντα– να βοηθήσω. Αν εμείς λέμε προς την Τουρκία «θυμηθείτε το 1919», προκαλούμε εκείνους να μας πουν από την πλευρά τους «προσέξετε μην έλθουμε απέναντι, γιατί την προηγούμενη φορά μείναμε τετρακόσια χρόνια». Ας το έχουμε υπ’ όψιν, για να αποφύγουμε την παγίδα…
Φυσική υπεροχή
Το πήρε το μάτι σας στις ειδήσεις; Στη Γερμανία, τσάκωσαν φίλαθλο σε ποδοσφαιρικό γήπεδο να αυνανίζεται αμέριμνος στις κερκίδες, αδιαφορώντας για την παρουσία των άλλων γύρω του. Εκείνο μάλιστα που καθιστά την ανωμαλία του ιδιαιτέρως αποτρόπαια και απεχθή είναι ότι ο αυνανισμός έλαβε χώρα στη διάρκεια ή εν αναμονή του αγώνα Χέρτα – Σάλκε. (Για ακούστε το ξανά: Χέρτα – Σάλκε. Ηχητικά και μόνον λειτουργεί ως αντιστυτικό…)
Βλέπετε πού βρίσκονται οι Γερμανοί; Ούτε καν στην αρχή! Αυνανίζονται κατά μόνας στα γήπεδα. (Και μάλλον ο πληθυντικός τούς κολακεύει, διότι ένας ήταν ο «παίκτης», τον έπιασαν και τον πέταξαν έξω…) Εμείς, αντιθέτως, τον αυνανισμό στα ποδοσφαιρικά γήπεδα τον έχουμε καταστήσει μαζικό και τον έχουμε αναγάγει σε θεσμό, με τη μορφή των οργανωμένων οπαδών των ομάδων – όλων των ομάδων. Εκείνοι, οι Γερμανοί, αναρωτιούνται ακόμη αν τρώγεται και πώς τρώγεται το καρύδι από το δένδρο, εμείς έχουμε ήδη φθάσει στην καρυδόπιτα (με παγωτό, εννοείται!). Τι να κάνουμε; Η ίδια παλιά ιστορία: στα δένδρα εκείνοι, Παρθενώνες εμείς…