Ο φαύλος κύκλος της ελληνικής διαπλοκής

Ο φαύλος κύκλος της ελληνικής διαπλοκής

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ιστορία της ελληνικής διαπλοκής είναι παλιά. Εχει τα πάνω και τα κάτω της και τις ιδιομορφίες κάθε περιόδου, αλλά κατά βάση πρόκειται για φαύλο κύκλο. Ενας πολιτικός ηγέτης ψάχνει επικοινωνιακά και… άλλα στηρίγματα. Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές και ανεβαίνουν οι μετοχές του, τον προσεταιρίζονται τα ηχηρά ονόματα της μεγάλης και της μικρής διαπλοκής. Για να μην μπερδευόμαστε, μιλάμε για επιχειρηματίες που έχουν ανάγκη τους πολιτικούς επειδή είναι κρατικοδίαιτοι ή έχουν ανοικτές υποθέσεις στη Δικαιοσύνη. Αρχίζουν τα «κολλητιλίκια» και το πάρε – δώσε.

Εκλέγεται ο νέος ηγέτης, συχνά με εντολή να καθαρίσει τη διαπλοκή. Είναι ευγνώμων αλλά και υπόχρεος, γιατί θεωρεί ότι χωρίς τη στήριξη που του έδωσαν δεν θα έβγαινε. Ανακαλύπτει, όμως, πολύ γρήγορα ότι το σύστημα αυτό είναι αδηφάγο και κυκλοθυμικό. Ο ένας θέλει να του χαρίσουν κάποιο δάνειο, ο άλλος να «παγώσει» μία δίωξη, ο τρίτος μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Επειδή η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και εν μέρει λειτουργεί το κράτος δικαίου οι τακτοποιήσεις τέτοιου τύπου δεν είναι τόσο εύκολες, οπότε αρχίζει η γκρίνια και μετά η πίεση. Ο πολιτικός εμφανίζεται σαν ένας αχάριστος που πρέπει να πληρώσει.

Εκεί πυροδοτείται η ανασφάλεια, από την οποία πάσχουν οι περισσότεροι πολιτικοί. Αναζητούνται εσπευσμένα, λοιπόν, άλλοι επιχειρηματίες για να στήσουν στα γρήγορα φιλικά μέσα και πόλους επιρροής. Και βεβαίως δεν μιλάμε, κατά κανόνα, για αγγελικές μορφές. Οι πρόθυμοι είναι άνθρωποι που κινούνται συνήθως στο σκοτάδι και ξέρουν από «γκρίζες» δουλειές. Είναι ακόμη πιο κτηνώδεις και ανθρωποφάγοι από τους προηγούμενους. Ενίοτε βάζουν και κανένα περίστροφο στο τραπέζι, όταν τους τελειώνουν τα λεκτικά επιχειρήματα.

Μετά ξεσπάει η τέλεια καταιγίδα. Οι παλαιοί δοκιμασμένοι παίκτες της διαπλοκής αγριεύουν, βρίσκουν καινούργιες αγάπες και βιάζονται να δουν την επόμενη σκηνή. Οι νέοι συχνά τρώνε τα μούτρα τους, γιατί οι προβολείς της δημοσιότητας φέρνουν στο φως συνήθειες και αμαρτίες που συνήθως κρύβονται πίσω από την κουρτίνα.

Θυμώνουν και τα βάζουν και αυτοί με τους έως πρόσφατα φίλους τους. Κάπου εκεί ξεκινάει συνήθως και κάποιος καβγάς μεταξύ των πρωταγωνιστών, όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός πρέπει μάλλον να νιώθει σαν ανίσχυρος σερίφης σε σαλούν. Ανίσχυρος βέβαια δεν είναι, το κράτος έχει δύναμη και μπορεί να επιβάλλει κανόνες και νόμους. Βασική όμως προϋπόθεση, να μην έχεις… παραγνωρισθεί, εσύ ή κάποιος στενός σου άνθρωπος, με κανέναν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή