Καθιερώθηκαν πλέον στο καθημερινό λεξιλόγιο οι «σπασιματικές επιθέσεις». Γενικώς «τα σπάμε». Οταν κάποιοι «δεν γουστάρουν», διαφωνούν με δικαστικές ή άλλες αποφάσεις θεσμικών οργάνων ή είναι οργισμένοι, αδιακρίτως, από τη ζωή, την κοινωνία, την κυβέρνηση, τους διαιτητές, τους γονείς τους κ.ο.κ., οργανώνονται και εισβάλλουν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, υπουργεία, πανεπιστήμια, πρεσβείες, τράπεζες, καταστήματα… Οι επιθέσεις έχουν διαβαθμίσεις. Ξεκινούν από ήπιες μορφές «διαμαρτυρίας», όπως όταν πετάνε τρικάκια με συνθήματα, προχωρούν σε ένα επόμενο στάδιο ρίχνοντας μπογιές, σπάζοντας τζαμαρίες, και ύστερα σε ένα τρίτο στάδιο, κραδαίνοντας σιδηρολοστούς, οπλοφορώντας, χρησιμοποιώντας βόμβες μολότοφ, ασκώντας βία κάθε μορφής.
Εάν περάσει 24ωρο χωρίς κάποιο συμβάν, θεωρείται κατ’ εξαίρεση γεγονός. Είτε τους αποκαλέσουμε θυλάκους ανομίας και πολιτικής βίας, είτε τους χαρακτηρίσουμε χούλιγκαν, είτε επαναλάβουμε ότι πολλά από όσα συμβαίνουν έξω από τις φυλακές σχεδιάζονται και καθοδηγούνται από ποινικούς κρατουμένους, το αποτέλεσμα είναι ορατό· στοχοποιεί ανθρώπους, αποδυναμώνει θεσμούς, αποτελεί κίνδυνο για την πολιτεία και την κοινωνία.
Το δελτίο καθημερινών καταστροφών που έχει εγκατασταθεί στην τρέχουσα επικαιρότητα δίνει σιγά σιγά την εντύπωση του αναπόφευκτου. Τι κι αν πολλαπλασιάζονται οι φωνές που μιλούν για την ανομία, προειδοποιούν για τα χειρότερα, υπογραμμίζουν την απειλή για τη δημοκρατία. Και λοιπόν;
Χθες, ο δήμαρχος Αθηναίων, σε τηλεοπτική συνέντευξή του, επιβεβαίωσε την πληροφορία ότι σε επιστολή που του απηύθυνε προ καιρού ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη τού ζητάει «να μεριμνήσει για την τοποθέτηση εμποδίων ή παρτεριών σε κεντρικούς πεζόδρομους του κέντρου, με στόχο την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών»(!).
Τα παρτέρια φρένο στον κατήφορο; Δαιμόνιο σχέδιο! Δεν είναι μόνον ευφάνταστη και φυσική μέθοδος καταστολής (σκοντάφτει κανείς), αλλά διαμορφώνουν και ομορφότερο περιβάλλον. Αν η κατάσταση δεν ήταν εξαιρετικά ανησυχητική, θα δίναμε χώρο στο ευτράπελο. Ομως, όταν η πολιτεία εμφανίζεται αδύναμη, αδιάφορη ή ανεκτική σε διάφορες μορφές καθημερινής βίας και «απαντά» στους σιδηρολοστούς με παρτέρια, τότε και η εγκληματικότητα κάνει πάρτι.
«Η χώρα έχει μείνει πολύ πίσω και η εγκληματική βία έχει πάει πολύ μπροστά», έγραψε σε άρθρο του στην «Κ» (4/3) ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Δεν έχει μείνει απλώς πίσω· έχει αναγάγει την οπισθοδρόμηση σε ιδεολογία, στρώνοντας, στην εγκληματικότητα, τον δρόμο με παρτέρια.