Εθνος ντιλετάντηδων

2' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​Θυμάστε ενδεχομένως τη στοργή με την οποία είχε αγκαλιάσει προ ετών το υπουργείο Πολιτισμού τον ναό του Επικουρίου Απόλλωνος. Ο τότε υπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν άντεχε να τον βλέπει ξενιτεμένο και επεχείρησε να μεταφέρει τη Φιγαλεία στη Μεσσηνία. Μην τρομάζετε, περί διοικητικής μεταφοράς επρόκειτο. Το εγχείρημα απέτυχε και έκτοτε ο ναός αφέθηκε στην αξιοπρέπεια της παρακμής του. Το στέγαστρο που τον προστατεύει καταρρέει, κίονες έχουν γείρει, τα θεμέλια πάσχουν, η εγκατάλειψη είναι εμφανής ακόμη και στις σκουριασμένες πινακίδες. Διαβάζοντάς τα όλ’ αυτά σκέφτηκα ότι ευτυχώς στις αρχές του 19ου αιώνα, η θορυβώδης παρέα της χρυσής νεολαίας της εποχής, οι περιώνυμοι Ντιλετάντι φρόντισαν να μεταφέρουν την ιωνική ζωφόρο του οικοδομήματος στην πατρίδα τους. Είναι εγκατεστημένη στο Βρετανικό Μουσείο, δίπλα στην αίθουσα των Ελγινείων. Η τέχνη της δεν συγκρίνεται με την τέχνη των έργων του Φειδία, πλην όμως παραμένει τέχνη. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ακόμη κι αν δεν ξεπερνούσαν το ύψος του πήχυ που οι ίδιοι είχαν ορίσει για τους εαυτούς τους, δεν περνούσαν από κάτω του. Σε αντίθεση με τους επιγόνους τους που τον βάζουν όλο και πιο χαμηλά και πάλι δεν τα καταφέρνουν.

Ορφανός ναός, χωρίς πόλη να τον προστατεύει, ο Επικούριος Απόλλων θεωρείται έργο του Ικτίνου. Δεν ξέρουμε και πολλά. Ο Παρθενών, τμήματα του Τεμένους στην Ελευσίνα και αυτός στις Βάσσες. Εκτός αυτού σώζεται ολόκληρο το οικοδόμημα, ως εκ τούτου η UNESCO τον κήρυξε προστατευόμενο μνημείο. Είχα προλάβει να τον επισκεφθώ πριν τον καλύψουν με το στέγαστρο το οποίο ουδόλως με ενόχλησε. Μου θυμίζει «Στενές επαφές τρίτου τύπου», ένα πλοίο που έφτασε ως εμάς από την άλλη άκρη του κόσμου και το προστατεύουμε για να καταλάβουμε τι έχει να μας πει. Η λυρική μου διάθεση οφείλεται στο γεγονός ότι αυτός ο ναός είναι ένα από τα πιο συγκινητικά μνημεία μας.

Oταν λέμε ότι ο «πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας», τον ορίζουμε ως υποκατάστατο κάποιας έλλειψης. Πήγαμε να κάνουμε βιομηχανία, αποτύχαμε, και θυμηθήκαμε τον πολιτισμό. Τον Σλήμαν, τον Eβανς, τον Κουμανούδη, τους συγκινούσε ο πολιτισμός μας. Ο Πικιώνης δεν θα είχε οργανώσει το περιβάλλον της Ακρόπολης αν δεν τον συγκινούσε η ίδια η Ακρόπολη. Eνας μέτριος αρχαιολόγος σήμερα ξέρει περισσότερα από τον Σλήμαν. Είναι όμως δημόσιος υπάλληλος και τίποτε πια δεν τον συγκινεί.

Σκέψεις που γεννήθηκαν από το ρεπορτάζ του Σάκη Ιωαννίδη στην «Κ» της περασμένης Κυριακής για τον Επικούριο Απόλλωνα. Μην ανησυχείτε. Θα βγούμε από τα μνημόνια και η δική μας χρυσή νεολαία, οι εθνικοί μας ντιλετάντηδες, θα μουντζουρώνει την προτομή του Παλαμά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή