Απλή αναλογική vs κοινής λογικής

Απλή αναλογική vs κοινής λογικής

2' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας είμαστε ειλικρινείς. Οι συζητήσεις για τους θεσμούς φαίνονται βαρετές. Οι θεσμολογούντες το ίδιο. Θυμίζουν, θα λέγαμε, τον μηχανικό που πασχίζει να εξηγήσει τη σημασία ενός σωστού οικοδομικού σκελετού για ένα σπίτι, ενόσω οι υποψήφιοι πελάτες πλήττουν, αγωνιώντας να μιλήσουν επιτέλους για πλακάκια και κουζίνες.

Αλλά ας σκουπίσουμε τη σκόνη του εργοταξίου από τη συζήτηση και ας έρθουμε στα επίκαιρα. Φάκελος «Καλλικράτης», κεφάλαιο «απλή αναλογική». Μια πρόταση που ήρθε στον δημόσιο διάλογο, από το υπουργείο Εσωτερικών, ως κορωνίδα στις επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση, προκαλώντας διχογνωμία. Ως γενική αρχή, είναι γνωστό πως τα αναλογικά εκλογικά συστήματα δομικά επιτρέπουν την καλύτερη αντιπροσώπευση του εκλογικού σώματος στη διοίκηση ενός φορέα. Από την άλλη, τα πλειοψηφικά συστήματα επιτρέπουν να διοικηθεί ο φορέας χωρίς τον κίνδυνο της αδυναμίας λήψης αποφάσεων. Προσφέρουν, δηλαδή, «κυβερνησιμότητα». Ακόμη, μια πολιτική επιλέγεται είτε για να καλύψει υφιστάμενες ανάγκες είτε για να ωθήσει την κοινωνία προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η ιδέα της απλής αναλογικής, καίτοι συμπαθής στην κοινή γνώμη, σαφώς εντάσσεται στη δεύτερη κατηγορία.

Εδώ ακριβώς εντοπίζεται η λεπτή διάκριση μεταξύ μιας οραματικής και μιας αιθεροβάμονος στόχευσης. Μια πολιτική που αποσκοπεί στο να διαμορφώσει μια κουλτούρα, ανεξαρτήτως της ιερότητας του σκοπού της, πρέπει πρωτίστως να μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία και ασφάλεια. Με όρους κοινωνικού πειράματος, η εφαρμογή πρέπει, αφενός μεν να εμφανίσει ένα αξιοσημείωτο ποσοστό επιτυχών περιπτώσεων, αφετέρου δε, οι παρενέργειες στις υπόλοιπες περιπτώσεις να μην είναι καταστροφικές για τα υποκείμενα. Δυστυχώς, είναι σαφές ότι σε περίπτωση εφαρμογής της απλής αναλογικής στους ΟΤΑ, καμία από τις δύο ανωτέρω συνθήκες δεν θα ικανοποιηθεί. Σήμερα, μια δημοτική αρχή μπορεί να αποφασίζει δίχως να πιέζεται από τη στάση των μειοψηφουσών παρατάξεων. Και όμως, σε ελάχιστους ΟΤΑ της χώρας λαμβάνονται αποφάσεις με διευρυμένη πλειοψηφία, δηλαδή από παρατάξεις που αντιπροσωπεύουν το 50% των ψηφοφόρων. Σε περιβάλλον απλής αναλογικής, καθίσταται εξαιρετικά δελεαστική για την εκάστοτε μειοψηφία η πιθανότητα αδυναμίας λήψης αποφάσεων από μεριάς δημοτικής αρχής. Επομένως, η απλή αναλογική προσφέρει ισχυρά κίνητρα για κλιμάκωση και όχι άμβλυνση στην ήδη υπάρχουσα τάση της a priori διαφωνίας μεταξύ των αυτοδιοικητικών παρατάξεων.

Στην Αυτοδιοίκηση είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εξασφαλίζονται συναινέσεις. Η σύνθεση απόψεων θα έπρεπε να ενθαρρύνεται πολλαπλά, τόσο για λόγους θεσμικούς όσο και για καλύτερα πρακτικά αποτελέσματα. Ομως, είναι απολύτως παράδοξο, πρακτικά, νοηματικά, ακόμη και γλωσσικά, η συναίνεση να εκβιάζεται και να μην έρχεται με… συναίνεση. Αντιθέτως, ένα πλαίσιο κινήτρων συνεργασίας, μαζί με την αντιμετώπιση πιο άμεσων αναγκών της Αυτοδιοίκησης, θα συνέβαλαν προοδευτικά στην ωρίμανση των συνθηκών, για την εφαρμογή αναλογικού εκλογικού συστήματος. Αυτό θα αποτελούσε, αναντίρρητα, μια υψηλού επιπέδου υπηρεσία στη Δημοκρατία μας.

Με άλλα λόγια, ας επισκευάσουμε τις βλάβες και ας μεριμνήσουμε για τη μεταβατική θωράκισή μας. Τότε μόνο θα μπορούμε να προβούμε με γενναιότητα, στις μεγάλες –αναγκαίες– μεταρρυθμίσεις στο θεσμικό οικοδόμημα της χώρας μας. Μιας χώρας που, μην το ξεχνάμε, δεν είναι μόνο σεισμογενής, αλλά και… «σεισμογενής».

* Αντιπεριφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, Π.Ε. Ευβοίας

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή