Ευκαιρία (ίσως) εκτόνωσης της έντασης

Ευκαιρία (ίσως) εκτόνωσης της έντασης

2' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σ​​ε πρώτη ανάγνωση, η πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ να εκφράσει τηλεφωνικά προς τον Αλέξη Τσίπρα τα συλλυπητήρια του ιδίου και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τον θάνατο του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου ήταν μια ενθαρρυντική κίνηση. Πόσο μάλλον που η επικοινωνία των δύο πρωθυπουργών δεν περιορίστηκε στα τυπικά, κράτησε αρκετή ώρα και θα επαναληφθεί, σύμφωνα τουλάχιστον με πληροφορίες που κυκλοφορούν, προερχόμενες βέβαια από το Μέγαρο Μαξίμου. Μπορεί να πει κανείς ότι, με τον άδικο θάνατό του, ο Ελληνας πιλότος προσέφερε μία ακόμη μεγάλη υπηρεσία στην πατρίδα.

Προφανώς, δεν πρέπει να αναμένεται ότι η Τουρκία θα αλλάξει θέσεις και διαθέσεις στο Αιγαίο και το Κυπριακό εξαιτίας του άτυχου γεγονότος. Είναι όμως σίγουρο ότι δημιουργήθηκε μια ευκαιρία εκτόνωσης της έντασης, η οποία είχε κτυπήσει «κόκκινο» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι πολύ πιθανό ότι αυτό ήταν και το νόημα της πρωτοβουλίας –σε συνδυασμό με την επιβολή χαμηλών τόνων στα τουρκικά μίντια– που πήρε ο Μπιναλί Γιλντιρίμ και στην οποία φαίνεται ότι έσπευσε να ανταποκριθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Η συνέχεια θα δείξει, αλλά ένα ακόμη σχετικά «ευχάριστο» σύμπτωμα της τηλεφωνικής συνομιλίας τους είναι ότι άνοιξε επιτέλους ένας δίαυλος υπεύθυνης επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας τέτοιος δίαυλος είναι απολύτως αναγκαίος για να αντιμετωπιστεί το κλίμα έντασης που τροφοδοτούν οι φραστικοί παλικαρισμοί και τα νταηλίκια για εσωτερική κατανάλωση διαφόρων τόσο από την Τουρκία όσο και από την Ελλάδα. Αν μη τι άλλο, για να παίρνει η Αθήνα στα σοβαρά τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου και του πρωθυπουργού του και όχι των υπολοίπων που θέλουν να τους ξεπεράσουν σε πατριωτισμό και, αντιστοίχως, να παίρνει η Αγκυρα στα σοβαρά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και των ανακοινώσεων του Μαξίμου και όχι άλλων κέντρων υφιστάμενης ή ανεύθυνης εξουσίας, που είτε προσπαθούν να εξασφαλίσουν την πολιτική επιβίωσή τους στο μέλλον είτε διακρίνονται για την παρεμβατικότητα και την ακατάσχετη φλυαρία τους.

Η συνομιλία με τον Τούρκο ομόλογό του είναι επίσης μια ευκαιρία για τον Αλέξη Τσίπρα να επιδείξει πλέον την πρωθυπουργική βούλησή του να επιβάλει κάποια πειθαρχία στην κυβέρνησή του και γενικότερα σε ευαίσθητα θέματα εξωτερικής πολιτικής, όπως τα ελληνοτουρκικά. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τρία διαφορετικά κέντρα άσκησης εξωτερικής πολιτικής, ένα του Μαξίμου και του υπουργείου Εξωτερικών, άλλο του υπουργείου Αμυνας και τρίτο της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Και δεν είναι ακόμη περισσότερο δυνατόν να εξαγγέλλει δημόσια ο υπουργός Αμυνας μετακινήσεις μονάδων, όπως έκανε πρόσφατα ο Π. Καμμένος από την Ικαρία. Αυτά, μαζί με τα tweets, είναι της σχολής Τραμπ και δημιουργούν αδιέξοδες καταστάσεις, για όποιον φυσικά το αντιλαμβάνεται!

Ενα ερώτημα είναι γιατί επιχειρεί τώρα κάποια εκτόνωση της έντασης η Αγκυρα –αν όντως επιχειρεί και, όπως τονίστηκε παραπάνω, αυτό θα φανεί στη συνέχεια– ενώ πρωτοστάτησε στην επικίνδυνη υπερθέρμανση του κλίματος. Και όχι αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση, όπως πολλοί στην Ελλάδα υποστήριζαν αφελώς, αλλά και γιατί εξυπηρετούσε βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους επεκτατικούς στόχους. Η απάντηση σε αυτό το γιατί είναι ενδεχομένως η σοβαρότητα της κρίσης στη Μέση Ανατολή, όπου η Τουρκία κινδυνεύει να μπλέξει πολύ άσχημα, να βρεθεί στη μέση μιας ανάφλεξης με διαστάσεις ολικής σύγκρουσης και να είναι σύντομα αναγκασμένη να επιλέξει πλευρά. Ισως γι’ αυτό επιθυμεί να ρίξει τους τόνους στο Αιγαίο –αν όντως θέλει–, αλλά και η πρόσκαιρη έστω αποφόρτιση της έντασης δεν θα είναι δυσάρεστη. Δίνει τουλάχιστον χρόνο στη χώρα μας να σοβαρευθεί…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή