Η βαριά βιομηχανία της Αριστεράς ήταν πάντα η παραγωγή ψηφισμάτων. Εξέδιδαν τέτοια επί παντός: για την παραγωγή καφέ στη Νικαράγουα, σακχαροκάλαμου στην Κούβα· κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της Δύσης και υπέρ των… ειρηνευτικών επεμβάσεων του Κόκκινου Στρατού. Εβγαζαν ψηφίσματα για τις γειτονιές, για τα πάρκα, κατά των επιχειρήσεων, κατά των μεγάλων έργων. Ζητούσαν τον μονομερή πυρηνικό αφοπλισμό της Δύσης, την καταστροφή των πυραύλων Πέρσινγκ και Κρουζ, αλλά όχι των SS-20, οι οποίοι αν και πυρηνικοί ήταν… καθαρά «αμυντικοί». Από την ιστορία δεν έλειψαν ούτε τα ψηφίσματα ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων υπέρ της ψευδοεπιστήμης του Λυσένκο, ο οποίος υπό τις ευλογίες του Στάλιν (και τις διώξεις όλων των σοβαρών γενετιστών) χαντάκωσε την αγροτική παραγωγή στην αχανή ΕΣΣΔ.
Τα ψηφίσματα ήταν υπόθεση της καθοδήγησης του κόμματος, επί της ουσίας μια παρέα δέκα, είκοσι ατόμων. Αυτές οι παρέες μεταμφιέζονται σε δήθεν μαζικές οργανώσεις με βαριά ονόματα «Επιτροπή Γειτονιάς τάδε», «Πρωτοβουλία Πολιτών κατά…», «Πολίτες υπέρ…» κ.λπ. Τα δε ψηφίσματα ξεκινούσαν πάντα ότι «ο λαός απαιτεί…», ασχέτως αν ο λαός δεν ήξερε τίποτε για την υπόθεση που γνώριζε απ’ έξω κι ανακατωτά η «πρωτοπορία». Τι σόι πρωτοπορία θα ήταν αν ήξεραν μόνον όσα ξέρει ο λαός; Εβγαζαν το ίδιο ψήφισμα σε πολλαπλά αντίτυπα, από πολλές δήθεν μαζικές οργανώσεις, έτσι ώστε ο αχός του να ακούγεται ως ομοβροντία. Ακουγε κάποιος ότι η «Πρωτοβουλία τάδε…», η «Επιτροπή δείνα…», η «Συνέλευση παρατάδε…», συν κάποιοι συνδικαλιστικοί φορείς που ελέγχονταν από το κόμμα, χαιρέτιζαν την απόφαση του στρατηγού Γιαρουζέλσκι να αποτρέψει το χάος της αντεπανάστασης στην Πολωνία, και θα μπορούσε να πιστέψει ότι οι κόκκινες δικτατορίες, σε αντίθεση με τις μαύρες, ήταν ευεργετικές.
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά διαβάζοντας το προπαγανδιστικό τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων με τίτλο «Βολές τεσσάρων πανεπιστημίων κατά Κριμιζή για τους μικροδορυφόρους». Ολόκληρων των πανεπιστημίων; Ακόμη και οι φιλολογικές σχολές διαφωνούν με τον μεγάλο αστροφυσικό για τους μικροδορυφόρους; Οχι. Τεχνηέντως η προπαγανδιστική μηχανή του ΑΠΕ αναφέρει στο τέλος ότι «η ανακοίνωση υπογράφεται από τους: Πανεπιστήμιο Πατρών/ καθηγητή Β. Κωστόπουλο, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης/ επ. καθηγητή Θ. Σαρρή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου/ καθηγητή Ν. Νικητάκο και Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου/ καθηγητή Κ. Μασσέλο». Με άλλα λόγια, τρεις καθηγητές και ένας επίκουρος –που η επιστημονική τους προσφορά δεν φτάνει το 1/100 εκείνης του κ. Κριμιζή– βαφτίστηκαν ολόκληρα ΑΕΙ, και είπαν να δείξουν… στον παππού τα αμπελοχώραφά του. Προς δόξαν, φυσικά, της κυβέρνησης και του διαστημικού αποστόλου αυτής κ. Νίκου Παππά…