Αυστηρή ή επικίνδυνη επιτήρηση;

Αυστηρή ή επικίνδυνη επιτήρηση;

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι ποικίλες αντιδράσεις του τύπου «πέφτω-από-τα-σύννεφα», που προκλήθηκαν από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου ότι η μεταμνημονιακή επιτήρηση της χώρας θα είναι πιο συστηματική από εκείνην που γνώρισαν Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρος, δείχνουν πόσο εύκολα η εθελοτυφλία και η υποκρισία κονιορτοποιούν κάθε απόπειρα ειλικρίνειας στον δημόσιο διάλογο.

Με την ολοκλήρωση του μνημονίου η Ελλάδα ανακτά ορισμένους βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση της πολιτικής. Εξίσου προφανές είναι, όμως, ότι θα τελεί υπό αυστηρή εποπτεία, αυστηρότερη από τη συνήθη εποπτεία που ασκείται στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, αυστηρότερη και από την εποπτεία που γνώρισαν τα τρία κράτη που ολοκλήρωσαν τα δικά τους προγράμματα. Γιατί; Γιατί, όλα αυτά τα χρόνια, έγιναν πολλά που δεν έπρεπε, ενώ παραλείπονταν άλλα που θα έπρεπε να γίνουν.

Η Ιρλανδία δανείστηκε 85 δισ. ευρώ, η Πορτογαλία δανείστηκε 78 δισ., ενώ η Κύπρος επέστρεψε το 30% του δανείου ολοκληρώνοντας το πρόγραμμά της. Η Ελλάδα έχει υπερδανειστεί, περίπου 250 δισ. ευρώ, από τους εταίρους της. Γι’ αυτόν τον λόγο θα μας ασκείται αυστηρότερη επιτήρηση, επειδή εμείς, σε αντίθεση με τα τρία άλλα κράτη, δεν είμαστε μια κανονική περίπτωση, έχουμε ένα χρέος βουνό.

Γιατί, επίσης, οι τρεις άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες επέβαλαν στα πολιτικά συστήματά τους να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν ώστε να κάνουν «αυτό που έπρεπε» ταχύτερα και με τις μικρότερες οδύνες. Γι’ αυτόν τον λόγο θα μας ασκείται αυστηρότερη επιτήρηση, επειδή τα άλλα τρία κράτη έγκαιρα ολοκλήρωσαν τα δικά τους προγράμματα μέσα στην τριετία, ενώ η Ελλάδα σέρνεται 8 χρόνια, φθείροντας την αξιοπιστία της. Από τα τρία, μόνο το τελευταίο μνημόνιο ολοκληρώνεται, από την κυβέρνηση του κ. Α. Τσίπρα.

Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν η τρόικα θα έρχεται δύο ή τέσσερις φορές τον χρόνο – αρκεί να σταματήσει το καραγκιοζιλίκι των πριβέ συναντήσεων σε ξενοδοχεία. Το πρόβλημα είναι ότι έχουν τεθεί στο τραπέζι προτάσεις για σύνδεση της ελάφρυνσης του χρέους με μία λίστα δεσμεύσεων, ώστε η ελάφρυνση του χρέους να ισχύει ή να «παγώνει» ανάλογα με την υλοποίηση των δεσμεύσεων, όπερ ίσως εκτοξεύσει το κόστος δανεισμού – με όσα αυτό συνεπάγεται.

Το ελάχιστο για να αποτραπεί αυτή η επικίνδυνη εξέλιξη θα ήταν η ταχεία υλοποίηση των 88 προαπαιτουμένων που εκκρεμούν. Βεβαίως, τα τελευταία μέτρα μιας μακράς, κοπιαστικής διαδρομής, είναι τα πιο δύσκολα. Ωστόσο, αν παραταθεί η διαπιστωμένη χαλάρωση, έρχεται εγγύτερα το ενδεχόμενο μιας (όχι αυστηρής, αλλά) ατελέσφορης κι επικίνδυνης επιτήρησης και, πρακτικά, ενός νέου προγράμματος. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο κ. Τσίπρας, τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ, θα δυσκολευθεί να αντικρούσει τον ισχυρισμό ότι δεν έβγαλε τη χώρα από το τρίτο μνημόνιο, την έβαλε στο τέταρτο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή